1536 resultaten.
Tenten opslaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 98 Reizen
je thuis en tuin
verlaten
vrienden, 'maten'
Door steden, langs dorpjes
en via onbekende gaten
waar je niet...
dood wil worden gevonden
Reizen...
en onderweg
je tenten opslaan
op 'n paradijselijke plek
goed bevonden
voor 'n verblijf
van een of meer nachten
door 'n zakkende zon beschenen.…
Geluk
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.179 Geluk
slaat zijn mantel
om mijn schouders
van weemoed
gehuld in zijn warmte
dromend in zijn duisternis
word ik wakker
ik sta op
ik droom niet
ik ben gelukkig…
Soms wordt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 417 Nu ik verlies
wat ik met mijn handen heb gemaakt
zijn mijn geschreven woorden
het geluk
dat ik
bewaar zolang de
dagen en de gezichten
die voorbijgaan
niet wachten
op wat ik dromend
achterlaat…
gebed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 het gebed
dat steeds
moet klinken
laat ons dromend
in de dagen zinken
zo vol van vrede
zonder pijn
ziet men het
licht met de
woorden samenzijn…
Vuur
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.666 wonden slaan
die ze niet kan slaan
en tomeloze liefde
dromend aan zee
warmt zij zich aan het vuur
dat altijd zal blijven branden…
donker brand het woord
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 113 donker brand
het woord
op zijn
stilletroon
waar ik
wakend zit
en dromend
woon
om u te
vatten in
een breed
gerucht
opgeschreven
in de woeste
lucht…
zomer
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.328 een droom
als het einde
de dag voorbij
voel ik
gister
in mij
dromend
zonder einde
zijn wij
de schaduw voorbij
hou mij
hou mij vast
voor ik
voor altijd
val…
de pen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 het woord reikt
verder dan de
blauwe pen
waarmee ik door
dorre geest en
wereld ren
om te stuiten
op een dromend
lied
dat men aan
de oever van
het leven ziet…
de wind
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 118 de wind plaatst woorden
in het nieuwe geluid
waarmee ik gekleurde
beelden in de leegte
duid
om te zingen in een
dromend lied
dat men klinkend
in de luchten
ziet…
Specerijen-bazar.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 457 Dromend gaan door de specerijenstraatjes.
De huisjes zijn van zoete geur doorstoofd.
Het wolkt uit dozen, balen, kast en laadjes
Ene bedwelming om mijn zalig hoofd.…
Staalwijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 184 Niet aanraken, want hij is tijdens zijn
dromende droogtijd met cobrabeten te chargeren.
Renovatie, continu. Een vervormend weekdier binnenin
zijn schelp van diamant.…
Wereldstad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 251 In de onderaardse slang
die wereldsteden verbindt
zie ik de stations van mijn dromen
Newski Prospekt, Ile de la Cité,
Times Square, Gamla Stan
Ik lees over witte nachten van st. Petersburg
ruik de geur van de Seine
hoor de muziek van 42nd Street
zie de paleizen van de Zweedse koningen
Bij de Leuvehaven stap ik uit
en loop over de Erasmusbrug…
Pour Anne De Bruxelles
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.089 Un nouveau matin commence
promet un jour beau et propre
sans un passé gênant
un soleil qui brille perpétuellement
un vent doux, une voile, un bateau
À l'ombre de la grand-voile
le temps se repose et s'endormit
en accord avec la berceuse
avec le bercement de botter.
Voor Anne Van Brussel
De nieuwe morgen wordt wakker
belooft een…
Mag ik even reizen ...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 649 Ik steel nog heel even de tijd,
want mijn laatste dromen
reizen mijn dag voorbij.…
De trein loopt prachtig binnen
gedicht
3.0 met 43 stemmen 13.926 Te wachten op de trein, uiterst moeizaam
over de grijze brug, een gele bloem springt
open, helder in een draai, en valt niet om.
De bloei is een begin, de trein loopt prachtig
binnen, is een engel, strijkt langs de perrons.
Om niet te verdwalen stappen we in, jij,
bedachtzaam, tilt je koffers, probeert opnieuw
een brede lach. En staart…
Reiskost
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.161 Het is voor ons van belang
dat alles vervalt tot stof
terwijl ik bij de wadi´s zong
in fata morgana´s voor jou
bestond, geen droom of vreugde
zeker geen geluk of zaligheid
Ik beitel herinnering in jou uit
opdat je mij zult gedenken
regels die galmend versterven
en tevens ogen, die angstig
sluiten om dat kransje ijzer
van roestvrij staal…
de reiziger
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 621 De reiziger staat stil
Zijn blik overwelft de gehate vlakte
Hij wikt de taal van zijn geheugen
Het lied des vaderlands
De reiziger leeft in gemeenschap
Met auto, bus en trein
Groet de nederige passanten
En de bloemen aan het venster
De reiziger is een held gelijk
Loopt gezwind over het water
Peilt de weemoed van de vissen
En de achterdocht…
Maan boven Transsylvanië
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 726 Twijfel langs de hemel,
een zweem van vreugdevuur,
gestookt op de weidegronden
in de verte.
Moeizaam hangt de nevel
en ademt traag een kleur.
De nacht ligt in de welving
van een lichtblauw rookgordijn,
Er klimt of hangt een maan
in stilte, er smeult.
O schoonheid van het land
rondom het dorp dat heet
Bikafalva.…
Reformatus Templom af en toe
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 894 De binnenplaats weer leeg
vrienden en helpers uit
de straat waar het zo-even
nog hangt, het zo-even van
toen een rokend monster
zijn tanden zette in
een uitgekomen droom
toen tekenen van bloed en zweet
het plaveisel kleurden
toen de zigeunerkinderen
met het blauwe wierook
gewijden werden
(snoep gekregen)
toen de jassen voor het…
Chichén Itzá
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.219 Verhalen vallen
als dichte sneeuw
uit de lucht
ze bedekken
wat is
geweest
dan waait de lucht bleek
door de wolken
uiteen gescheurd
tegen de stroom
naar diepe wateren
in peilloze diepten
de verbinding verbroken
in het woud
van mijn gedachten
aan de rand van de bron
staat de tovenaar
van het water
ik spin een web
van zon…
Goddelijk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.038 ik zag hem plots tussen de ruïnes van
een grieks theater - adembenemend
beeld met reisgids in de hand
alsof een god (even op uitstap in het land)
verdiept in de gezangen van een rei
over zichzelf een eigentijdse versie vond
één decorwissel en dramascène later
verbrak hij de extase en liep me prompt
in een alledaagse boog voorbij…
reisvoorwaarde
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 662 Ik wil best wel mee naar de overkant
voor de rust die wordt beloofd , en het licht ,
ja, vooral dat licht
het heeft me altijd erg aangetrokken, en zeker nu,
mijn winter duurt al zo lang.
Eén kleine bedenking toch,
als ik het zo terloops vragen mag,
zonder veeleisend te willen overkomen,
dat wil ik vermijden,
maar hoe zit het met…
oneindig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 510 elke dag opnieuw eindig
sluit ik met wimpers
verban het licht
in dat ene moment
waar ik wakker ruil
voor slaap die vergeet
een rust, een reis
een begin met complete amnesie…
op de rails
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.172 de zomer zindert boven onze rails
kapotte airco's lijken iets reëels
verhit protest wordt uiterst koel gesmoord
hoe stoomt de nederlandse sneltrein voort
en weer rangeert het weer wat actueels
een najaarsstorm blaast blaadjes op de rails
de routeplanner raakt compleet verstoord
toch scheurt de nederlandse sneltrein voort
als koning winter…
onderweg
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.649 onderweg
ik dacht: ik ben er
en: ik wil er blijven
ik dacht: ik kan blijven
binnen deze ommuurde tuin
verborgen voor tergende demonen
die me verjoegen naar godverlaten oorden
stil luisterend
rustig ademend onder het bladerdak
onrust vond moeiteloos zijn weg
en ik dacht: ik kan hier niet meer zijn
ik was opnieuw onderweg…
Tijdreiziger
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 793 Het is vaak een tijdloos ‘wanneer’
als mijn hoofd begint te knikken
tot hij langzaam op mijn borst rolt
en daar blijft hangen.
Dan wimpert het licht
aan en uit, wil afscheid nemen.
Toch is er soms
een onverzettelijkheid
die van voeten bergen maakt
en van wil slappe thee.
Dan zwerf ik op de bank
tot de sterren uit wandelen gaan
de…
Atlantische Oceaan
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 711 Ik laat mijn gedachten vrij,
ze buitelen door wolkenvelden
en spelen met de wind.
Op het koude schip
bedek ik mijn hart met as
om de gloed ervan te bewaren:
licht sijpelt door
opengesperde patrijspoorten
naar de diepte van de oceaan.
De scheepsbel luidt.
De horizon kleurt rood.
Ik wacht.…
Als ik de zon zie zakken
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.179 Als ik de zon zie zakken
ver weg in de zee
dan dwalen mijn gedachten
die zweven met haar mee.
Naar mooie warme landen
met palmen en een strand
daar ergens aan het water
daar aan de overkant.
Maar ach het zijn maar dromen
een verlangen van mijn geest
zelf ben ik nooit verder
dan Camperduin geweest.…
Jimena
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 495 De westenwind roffelt
donker en koud
op de rotsen
kreunt een olijfboom.
Raven strijken
langs de wolken
in het ravijn
dreunt de bas van de nacht.
De regen, de regen,
stijl valt de regen,
dooft het sissende licht.
De regen, de regen,
stil valt de regen,
de maan een verwrongen gezicht.…
Kilimanjaro
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 655 Ik slenter
door een lila heidehemel.
Ik ben een heilige,
ik strooi baldadig
met zonlicht en regen.
Gazellen springen
door de hoepel
op mijn hoofd,
flamingo’s vliegen
in en uit mijn mond.
Ik slenter
door een lila heidehemel.…