Tijdreiziger

Het is vaak een tijdloos ‘wanneer’
als mijn hoofd begint te knikken
tot hij langzaam op mijn borst rolt
en daar blijft hangen.

Dan wimpert het licht
aan en uit, wil afscheid nemen.

Toch is er soms
een onverzettelijkheid
die van voeten bergen maakt
en van wil slappe thee.

Dan zwerf ik op de bank
tot de sterren uit wandelen gaan
de nacht uit
de hort op

onderweg naar morgen.

reizen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 11 stemmen 793