Alle inzendingen over droogte grondwater

Zeg schat, ik heb juist bij de poort gelezen: l’eau, da’s dus water, is hier op rantsoen. We zullen het met weinig moeten doen, niet méér dan ’n paar liter, valt te vrezen. Dus schat, we zullen zuinig moeten zijn, maar ‘k offer me wel op, ik drink wel wijn.…

wit licht weerkaatsten einders gevonden die hitte trillend de verzengende horizon mismaakten hebt tal van verschroeide bladeren gekeerd maar het leven bleek al door de immense hitte te zijn verteerd in een herfst zonder oogst nog duistert het onder levenloos loof maar de koelte die de kruinen altijd hebben kunnen geven is door droogte…

tegen de heuvel, dor en droog van maquis, grindzand en rotskeien, vecht zich een ezel traag omhoog langsheen de lege boerderijen de pendel uit een verre bron houdt zich soms koppig stil en star het water, klotsend uit de ton, smeert het geratel van de kar eens boven bij de laatste bocht hoort men de bultenaar ‘hòò ! halt !’ Jean veelt…

het regende gedachten in het droge land van talloze wijsneuzen die constant wezen naar steeds dezelfde kant de aarde was gebarsten toonde haar dorheid in tal van scheuren door een immens verlies van kracht in verbondenheid daar waar het laatste groen verbrandde aan boom en struik vocht men zelfs om schaduw voor ieder stukje onbeschermde…

welkom in Siberië waar de plicht verplicht bestaat bij eindeloos sneeuwgetij het water warm te schenken aan wie daar gewoon om vragen zou dit land bestaat erin rijk te zijn in alles waarvoor het gekend zomaar uit te delen in de vorm die helpt al heerst er soms wat droogte ieder hoogseizoen zijn mind're kant dan komt dat ander bod wat…

‘En blij dat ze zijn hier in Drenthe,’ zo meldde een correspondente, ‘Echt iedere gast is dolenthousiast. Ze breken ze af hoor, de tenten…’…

- Arizona, vroeger Indiaans gebied - uit de regenrots komen woorden in een zinderende taal vragen om het waterdruppen vragen om de wind die vocht waait vragen om de koele handen van de hemel naar de aarde vragen om het lied van beken vragen dat de rots weer zwart van kleur wordt zwart en nat en haast doorschijnend als een spiegel…

in de verte zijgt de weg trillend tot vloeibaar een cactus kijkt droog…

Moeizaam ademt moeder aarde haar korst kreunend, verzuchtend gebarsten als verdroogde lippen. Prevelend en fluisterend een zuchtje warme wind verdord blad dat troosteloos dwarrelend de ronding van de aarde vindt. De grond is verhit de zon verzengend heet druppels op gloeiend heet getinte huid geen water maar zoutig zweet. Loom wordt…

langzaam wordt het boerenpad weer zichtbaar na het neerdwarrelen van opgewaaid in de verte stoft een John Deere met haspel en al op zoek naar water zuchtende akkers wachten droogkeels…

drainagepijpen hangen werkloos aan de kant klaar voor opname…

Daarin wordt het verhaal gedaan van Baron Gérard del Marmol die een project opzette om het door extreme droogte geteisterde dorp Bassikounou te helpen. Bassikounou ligt in Mauretanië, aan de grens met Mali, volledig afgezonderd. De weg (“La route de l'espoir”) stopt 160 km van het dorp...…

Wanneer de aarde langzaam zal verdrogen en grote bomen bij bosjes vallen, pas dan zal men bidden gelijk vazallen, er de hemel smeken om mededogen De donkere wolken zijn allang gezien, uiteen gedreven boven de schapen die lamlendig hun helling afschrapen en zich niet houden aan paragraaf tien van het wetboek -verboden te graven in dijken…

Dat een bloem niet zonder liefde kon leven wist ik toen ik nog heel klein nadat ’t dagen vanuit de hemel geen druppel had geregend en ik zingend en dansend haar had vergeten wou ze niet meer die bloem van mijn hart nog zijn en toen ik haar na een tijd van intense droogte weer ging bezoeken en haar hartje daar verschrompeld lag zag ’…

het is de regen die me parten speelt ze drupt in regelmaat al mijn gedachten stuk haar monotone vallen schept toch een paradijs voel woestijnen weer bevallen na hun godvergeten zijn juich de bloemen toe in een voortvarend bloeien droom de rijke oogst voordat de droogte hen zal snoeien hier miezert het in somberheid en nostalgie ja…

met kleuren tussen sepia en rood kijk ik naar iets wat dicht bij eenzaamheid ligt een auto rijdt de dag in als een nacht beroete bomen heffen de armen ten hemel onscherpe snapshots van een desolate leegte na die verpletterende allesverzengende hitte…

De eerste druppels sisten bijna hoorbaar op de verdroogde grond…

Nu krijg ik weer bericht van Weerbericht Per e-mail, want ik had me ingeschreven Voor Weer of geen weer, zon of bui per radar Voor 'n meteorologische voorspelling Van satellietgestuurde hagelbuien Chinese pluviaanse regenpluimen Maar weer wordt het geen zomerhit dit weer De oevers barsten bijkans uit hun voegen De vaargeul wordt droog smalland…

De Loire, de Rhone en Somme vallen droog Geen hemelwater, gevaar voor natuur Bos- heide- duinbrand kent oorzaak noch duur Ik mijd dit jaar Frankrijk, al zit het me hoog Zo niet Adjudant (Bart), zie zijn snelsonnet Hij heeft tout malheur op een rijtje gezet... _______________________________ BOSBRAND Mon dieu, quel chaleur…

Aanbidders van de zomerzonneschijn Het hitteweeralarm, maakt dat u boos Maakt u zich druk om wat er waarlijk loos Is tussen Mainz en Koblenz op de Rijn? Europa's levensaêr der binnenvaart Raakt middenin de vaargeul straks gedempt De doorvaart wekenlang opnieuw gestremd In Rotterdam wordt staal noch graan vergaard In Noordzee of het…

Een vlucht die men bij EasyJet geniet Leidt iedereen goedkoop naar grote hoogten En dat geldt niet alleen bij grote droogte Maar ook wanneer het regent dat het giet En als een stormwind half het land verlamt Dan zit je bij die club pas echt geramd…

Door levenskracht aan te raken lost het denken op en de schaduw van het lichaam verdwijnt Een gedachte is gevormd vraagt om een gebaar een oeverloos woord Het trilt op de wind droogt vleugels in licht wil worden gehoord beluisterd, begrepen en luchtigjes verder gedragen…

De dennenbomen waar ze na hun trektocht samenkomen hebben zich door toegenomen droogte teruggetrokken op grote hoogte. Vlinders die vinders waren, werden zoekers.…

De zon schittert in al z’n facetten fel schijnend alsof ik jou overals zie De wind wuift het zand om me heen als je stem in liefdesmelodie Droogte acteert het gevoel van hunkering naar regen de tranen der zeldzaamheid De melancholie van droogte overheerst het spel regen is het antwoord de perfectie van deze drieëenheid Handen gespreid ontvankelijk…

Ik zou je willen voelen op mijn huid als een bui van bijna: strakke droogte, verwachting. Ik zou je willen horen in mijn oren als een tel rust : een maat die stil valt, aankondigt. Een proeven dat nog om de mond zweeft een geur die nog hoogte moet krijgen zo zou ik je suikerzacht zou ik je vluchtig...…

Eens groeizame aarde zaden in haar schoot wassende loten wuivend in avondrood Het oogstfeest nadert uitgerukt haar kroost onrijpe gewassen op tijd geloosd Decennia van vruchtbaarheid in jaren verloren ‘n tanende levensstroom in droogte bevroren…

Wanneer lentelicht je plaats beroert hoor je mijn voeten op zachte aarde Beneden droogt slaap je tranen hier kleurt je beeld mijn ogen Je bed bedelf ik onder orchideeën en zoete margrieten Morgen niet dan zwaai ik je van ver mijn liefde toe…

Een gier die heel erg stevig honger heeft Maar geen voedsel vinden kan door droogte Vertrekt verplicht op reis waar hij op grote hoogte Zijn internationaal debuut beleeft Nu woont de gier in Rotterdam, daar had men voor de rover Een overbodig hertenkamp, en veertig herten over…

Het straatbeeld leemt gekaderd in restanten van rust om mijn lengteas heen en op dat fatale moment regent het zelfvertrouwen nat nietigheid droogt mijn rug overtuigd de klus geklaard te hebben slaat het paard machtiger dan ik door geen schrik getoomd de dodenrit op hol…

wind droogt mijn tranen op jouw gezicht de tijd versteent alsof je niet daar bent duizend gedachten schieten door me heen ik omring je met serene stilte, daar woorden vervlogen zijn nemen gevoelens het over, samen versmelten we in de eenzaamheid van tijd…