Alle inzendingen over flitsen

ziet maar wel hoort hard en harder en dan weer even zachter nog zachter nog zachter dan weer keihard en zwaar het tikken op het aluminium het ruisen van onschuldigen ooit waren er wat mensen die hun boeltje pakten op een boot ergens belandden op een eiland iets ontdekten, nooit wisten waar en tussen de wolken door een paar flitsen…

De herinneringen flitsen in gedachte met een lach en een traan het afscheid die ik laag voor laag verwerk zoals het pellen van een ui. Ik omarm de tranen over mijn wangen terwijl ik je voor mij zie staan en versnipper de verzamelde tranen tot mijn frustratie in een huilbui.…

Ik kijk je volop in de ogen die als schaapjes over drijven alsof ze onbeperkt kunnen blijven zolang het blauw maar onbewogen Ik verzoek je, zeg me wat er is Verveelde zuchten; langs me heen verkilde flitsen, verwerpen alleen jij ziet het fout; jij hebt het mis Onderdruk zuigt damp uit kring stormen dreigt in koude vlagen tot opheldering…

Stemming Dit is een welgemeend gedicht heel zuiver en gezet in toon Gemaakt in waar ik woon Een schoon gesticht Daar is de werkelijkheid een droom En dromen komen en vergaan Daar vind ik inspiratie voor mijn tomeloos bestaan Daar flitsen denkbeelden van mij Mijn geest voorbij En word ik weer gelukkig met de Tijd en met de wereld…

Onderweg zag ik ze flitsen, gerekte stukjes wit en geel, ze leken aan elkaar te ritsen, eindeloos en meer dan veel. Eenzaam ben ik mij gaan voelen, zo snel als eerst ging ik niet meer, ik zocht naar houvast, vaste doelen en keerde naar de aarde weer. Het was een boom waar ik naar zweefde, betastte opgelucht de bast.…

Onweersnacht flitsen donder rommelt rond niets wat ik heftig vond maar dan onverwacht die enorme klap ineens recht boven je hoofd ga je door de grond rechtop klaarwakker kijk je rond maar niets aan de hand het huis stond er nog, regen tikt tegen de ramen gewoon verder slapen.…

’t is zo van alle dag als ik het zeggen mag Het gebeurt zo vaak Het is zo gewoon Het is niks bijzonders dat het geen licht en flitsen nodig heeft en zeker niet van kwaaie donders maar toch is dat gewone zo heel bijzonder speciaal dat je het zeker missen zult als je niet samen het gevoel vervult dat kinderen moeten komen of het…

Miljoenen schakelen in oog om oog om één natriumlampen flitsen koudvuur vlamt in deze oneindige keten is hij de zwakste schakel, natuurlijk: the silent majority heeft altijd gelijk. God, bless America!…

In verste verte zie ik Fel klievende bliksemschichten Stapelwolken aan de horizon Witomrand verlichten Hemels, stil inferno Woest in de lucht verscheurd Mijn hart diep getroffen Mijn gezicht grimmig wit blauw Door flitsen ingekleurd In dreigende kalmte Levert Thor zijn gevecht Nog kan ik zijn donder niet horen Zij gaat met mijn stille…

Vreselijke flitsen lachende beelden door elkaar verward alsof we je opnieuw verwachten. Je verjaardag het alles en het niets van ons denken. Want juist die dag blijft ons diepe verwarring schenken.…

Dan breekt het kleine lichaam los alles van de dag scheurt open in gegil van ja en nee rook onthult het angstsyndroom dat telkens slaapt en wakker wordt door steeds hetzelfde beeld dat stampend in het hoofd ontploft en puinhoop achterlaat in overspannen geest zonder eigen wil verlamd door flitsen van herinnering die zich oogverblindend…

vingers zijn emoties aan het vlechten hoofdpersonen vechten maar niemand wint je ogen zijn gekluisterd aan het spel je aandacht is geboeid ziet blikken die snel kunnen doden je hoofd laat schimmen vrij met duistere gedachten ze ondermijnen fantasie betoveren de goede krachten en overheersen met magie stemmen schreeuwen gedachten flitsen…

We waren alweer druk met knooppunten Wie veel fietst weet waar ik het over heb Over een route met punten leren stunten Nu wel leuk,maar eerst vonden we het nep Wij wilden fietsroutes met een leuke naam Geen gedoe met knooppunten en kaarten Maar soms volgen we de meute zwijgzaam Nu zijn we geroutineerde fiets gevaarten We flitsen van punt…

ik zag licht het vege lijf redden toen de deur het donker buitensloot nog rammelden vage flitsen smekend om entree uitdovend in nee er was balans in sterkte en kleur het vormenspel verleidde geur in manueel contact deelden wij warmte vrede onttrokken wij aan ieder gezag de wereld was weer toe aan huizen van stilte dieren…

De schelle schaatsers flitsen voorbij tekenen in de wind. Het kind beweegt, schaduwloos ze knielt, buigt voorover. Een vis bloedt dood onder het ijs. Ze wil hem redden, klopt en roept. Het bloed sijpelt, kleurt. De vis ademt een verdriet dat zij daar in die winterspiegel ziet.…

zelfs de vogels dwarrelen hun witte buiken beurtelings gekeerd in lichte flitsen kleurt de zon, vrij spelend langs het dons geen waterkou rond zachte vleugels boven bomen hangt het aardse van de weg daaronder schemert schaduwleed in krullen rond de oudste stam er blaast een zucht, tot lucht gekeerd en bladeren vereren thans een storm…

Flitsen, trauma, spoor en rails. Zo wit kan zwart zijn..…

stil zit de man voorover gebogen gedwongen houding onder een grote groene paraplu blik gespannen en strak gericht op de hengel en dobber hij rilt even; heeft zich wat meer naar ’t hoge riet verschoven terwijl het vandaag toch stevig hemelt blauw gele flitsen schieten soms als pijlen uit wolken naar beneden de atmosfeer voelt…

wil jij mij treffen als mijn dorp aan jou voorbij schuift zie je dan mijn arm die haast schuw naar jouw ijzeren ros wuift of is de blik enkel voorwaarts gericht tussen wanden van geluid waartussen witte strepen voorwaarts flitsen en asfalt de toekomst duidt wil jij me treffen en de stoet van wielen voor even verlaten of eist de…

ik hoor ze roepen van ver het is een vreemde dag ontgoocheld en met een dubbel gevoel kleur ik de wereld wakker, kleed ik mij in mistroostige gewaden dat het licht in zichzelf doet keren, herinneringen flitsen voorbij het geestelijk firmament voorbij de horizon wacht een verlangen op mijn thuiskomst, een wereld die niet de mijne is; trekt…

Tussen de donderbuien door, waarbij de flitsen met genot, de mens liet schrikken zonder pardon, weten we toch weer, dat niets onvoorspelbaarder is dan ons eigen heerlijke herfstweer Wat loop ik graag in een forse bui, de stralen in mijn nek, ja lach maar, een ander vindt dat misschien wel gek, maar een forse bui, op haar en hoofd,…

Ik lig op het gazon en zoek de hemel af naar flitsen van de zwerm. In beide palmen voel ik nu de koele sprietjes kriebelen. Miljoenen moleculen in elke kleine halm. Elk deeltje is niet groter dan een stipje in zijn schoot.…

stralen doe je zelf al ik kijk omlaag zie alle lichten vluchten nacht verjaagt de dag vandaag in hoger sferen ben je anders komt in flitsen dichterbij je aanraking, het tedere fluisteren is hemelse muziek voor mij we reizen snel met zonnewinden door de stelsels schaduw ijlt ons schitterend na jouw aura gaat de mijne vervolmaken…

gaan tot ze met het magma botsen de kern is het element, waar omheen al je atomen dromen vervallend tot een volgend sediment waarin jouw straling vrij kan komen je deelt niet in de ongetemde krachten van beweging, maar leeft, beweegt op eigen kracht in de voor jou bekende veilige omgeving maar eens zal splitsen onvermijdbaar zijn, flitsen…

Amaril, had ik haar uit uw tuitje, ‘k Wed, ik vleugelde het goodje, het guitje, Dat met zijn brand, met zijn boog, met zijn flitsen, Land tegen land overeinde kan hitsen En beroofde de listige stoker Van zijn trots, zijn geschut en zijn koker.…

ziet u het bliksemen de weerlicht flitsen thuis gezeten aan uw glazen bol denk dan niet terstond sapperloot klapperlont ik word knetter of hemeltje lief een toverkol die komt hier aan haar schichtgerief misschien is het wel ruis en geniet u nu de lol van een per abuis ingeslagen Teslabol ----------------------------------------…

Jouw lieve lach ik zie al lamplichten dansen er valt een doodshaar om ons heen één koprol nog laat me begaan drinkhoorns, kandelaars alles is niets en kijkt mij aan een koprol nog laat mij begaan daar ronkt het steundier in de nacht met zo af en toe een basstem in de lucht palen flisten door de ruimte ongewild tel ik de flitsen van…

gij vreemdeling die onverwachts gebaart verhaalt van verre kusten waarvan ik ‘t bestaan vermoedde, maar niet dorst heen te gaan ge neemt me mee in grote vaart wolken, slierten, licht, beweging, flitsen toverlantaarn met brekend licht dat kleur geeft en mijn ziel verlicht mijn kern raakt tot atomen splitsen ik staak ’t verzet, ruik…

Dertig jaar geleden is het, Onweer en eindeloos veel flitsen Die jouw komst, de volgende dag, De langste dag van het jaar, Op indrukwekkende wijze Kwamen aankondigen - Jong waren we, En ouders werden we, Van een zoon, ons eerste kind, Dat ons in een slag veranderde Van jonge kuikens in Verantwoordelijke ouders - Je komst kwam…

nacht ontkleedt de dag schoont legt af voor eeuwig donkerschap valer schraler kom ik duister in zijn macht alleen wat licht weerkaatst nog leven stil of snel bewegend knipoogt weg van mij de bocht om en voorbij donker laat gedachten stelen vertaalt herinnering in beelden flitsen pijn en zwart gekrijs ogenwit stil schreeuwend meer dan…