Netgedichten

netgedicht (nr. 422):

Stemming

Stemming

Dit is een welgemeend gedicht
heel zuiver en gezet in toon
Gemaakt in waar ik woon
Een schoon gesticht

Daar is de werkelijkheid een droom
En dromen komen en vergaan
Daar vind ik inspiratie
voor mijn tomeloos bestaan

Daar flitsen denkbeelden van mij
Mijn geest voorbij
En word ik weer gelukkig met de
Tijd en met de wereld om mij heen
Daar wordt mijn hart weer teder
En merk ik dat ik weer eens ween

Om al die lang vervlogen tijden

Dat ik mij nog verzette tegen alles om mij heen
En grenzen overschreed
Nu kan ik mij bevrijden
Van al mijn opgekropte leed

Edward van der Stoel