Alle inzendingen over foto';s

Verward door mijn spiegelbeeld zie ik foto's steeds met mijn scheiding verkeerd en weet, wie mij kent ziet een ander gezicht. Geen mens hoort de klank van mijn eigen stem en wat ik zeg blijft het armzalig verslag van het binnengesprek dat ik eindeloos voer, en ik herken mij niet in het tegenwoord.…

Katjes, bloesems botten uit Ik probeerde op de naam te komen van een kruid at van het blad, kwam er niet uit De zon scheen door een open plek in het wolkendek In de horizon lagen roze strepen Een kaarsrechte smalle sloot kruiste ‘t weiland ‘k Had geen mobiel voor foto's Waarom nu, nadat je weg bent, de beelden als een collage…

Na maanden van lezen zou ik uitkijken naar deel twee en de foto's die erin staan uren lang bekijken. De vlinders willen vangen de muurtjes willen breken de klanken willen horen en de verf laten drogen. Lezen is alleen niet mijn ding wel de rest erom heen dat wil ik dan ook wel delen maar dit boekje liever niet.…

Die ik helemaal nog niet ken Je adem Je geur Eigenlijk ken ik je niet Ik ken wat je typt De foto’ s van jou Dat is wat ik ken Dat ben jij Maar dat ben jij niet echt Dat is het beeld Het beeld van jouw promotie De promotie van jouzelf Eigenlijk ken ik je niet Wie ben je Eigenlijk?…

Ik vraag me af, waar die triljarden foto's blijven, die we onophoudelijk fotograferen. Waarom we van orde rommel maken. Hoe herinneringen verdampen, tijdens onze korte levenstijd. Ik troost me met de gedachte, dat we artistieke deeltjes zijn, die mysterieus verbonden blijven, met al wat sterft en leeft.…

's van onze geliefde natuur dit alles klinkt toch ontzettend zuur…

In diploma's, medailles en bekers worden hoogtepunten uit een leven met een memorabel gouden randje omvangen. Die zijden strik om die foto's uit de verleden tijd, die veel vertellen over de successen die behaald werden op grond van de gestelde doelen en gevoelde belangen.…

Haar wereld is een kamer in 't vierkant nauwelijks een voorschoot groot tussen vergeelde foto's en 't uurtje dat ik wekelijks kom wacht zij gelaten op de dood. Als ik er ben keurt zij haar pillen haar drankjes en haar knie 't is water zegt zij noemt mij weer jongen en vindt dat ik er goed uit zie.…

ik schreeuw vanaf plakkaten en foto's mijn kleine, zwarte ogen huilen ik raak jullie harten gelijk de regenbogen niet met pijlen doch met hoop 'licht' zei je, 'het komt eraan' maar mijn zwartheid kent geen woorden zie me dan hier sta ik tussen krotten maar mijn handje verheft zich niet nu moeten jullie ja, ook de rijken…

ogen bloeden van verlangen foto's van de zwarte bloemen deel ik uit, voor wie maar wil nieuwe wereld kom handjes klappen in de stilte niet zo hoog geheven kindernagels krabben leegte meisjes janken iedere morgen kom, jij reus vergeet je olie en je winsten lever in die ruwe dood verbrandt je moordend tuig bewaar haar ogen in jouw hart…

daar waar jij en ik elkaar vroeger ontmoetten daar ontstond een liefde wanneer ik terug denk hoor ik in schemerlicht muziek van Fairouz zie ons samen, altijd samen, hoor een dronkenmanslied jij en ik, wij dronken niet lief, de bloesem op het plein groeit dit jaar roze wij genoten er zo van, foto’ s zijn stille getuigen in…

Bepaalde woorden laten mij gevoelens opnieuw beleven het is als een aanraking mijn huid registreert mijn ogen staren in de ruimte zien de schoonheid van het ochtendgloren mijn adem gaat sneller het zijn momenten in dit leven die vastliggen als foto's op reis jij bent er bij betrokken mijn reisleidster op mijn levenspad geef…

Op de plank ligt onze liefde op papier, met vele foto's en gekke dingen. Dat we samen vanuit Valkenburg in de trein luidkeels hebben zitten zingen. Dat boekwerk daar op de plank, keerde mij de rug. Net als jij dat toen deed, daarom kreeg ik het terug.…

" zegt mijn geweten Dit moment mag ik niet verliezen in gedachten neem ik de foto's van je ogen, je mond, je kuiltjes wat mijn lichaam doet beven…

we keren terug naar de dingen die voorbij gingen het hart in lood geklonken de boeken met ezelsoren het hanenpoten-briefje van het kind we leggen zoveel terzijde foto's van een vergeten vakantie hoe onbeschrijflijk jong we waren het geboetseerde vaasje van het andere kind dingen die ons herinneren aan wie en hoe we waren wie we dachten…

vierde mei lijden vijfde bevrijden daar liep het Joodse meisje vijftien jaar gebracht door een jonge Duitse chauffeur kan dit zo maar Bergen/Belsen park mooi aangelegd niet kijkend naar de foto's angstig het gevoel zo slecht geen bezoekers moedig doorgelopen over de geplavuisde stenen emoties/verdriet eindigend voor…

De maan is in 1989 ontdekt door S. Synnott m.b.v. foto's gemaakt door Voyager 2. Despina is genoemd naar een nimf uit de Griekse mythologie. Zij was de dochter van Poseidon en Demeter. ------------------------------------- Uit: 'Kat van sneeuw', 2003.…

Persephone draagt bloemen en stoere kaplaarzen als een soldaat met spierballen, of een openvallend hesje met minirok als een maagd, altijd verovert ze de driften om haar heen In Coco's jurk paradeert ze op Jersey het doorzichtige plastic ritselt bij elke kus die ik erop geef passanten nemen foto's ze komt in de krant de lente is begonnen…

streng en somberdonker zo ben je op blijde foto's de wereld rondom je lacht jij blijft somber en stil oude beelden liegen niet ze vertellen mij over de treurende moeder stil innig verdriet huilen zonder tranen leven met pijn gebaard is geknakt en schamele letters op een wit kruis herinneren aan hem die je onder je hart droeg nooit…

De grote doos met foto's, toestellen, zakken vol met vieze lappen weggegooid. De roze klaproos op de theezeef slechts een plaatje. Eiwitten walsen voor mijn ogen.…

De bloemen op tafel, de foto's in het boek, het bed. Ze zeggen dat je van me houdt. Je stem door de hoorn, je briefjes op het bord, je zoen. Ze zeggen dat je van me houdt. Je kleren op de stoel, je koffie bij 't ontbijt, je zwaaien. Ze zeggen dat je van me houdt. Je sprekende ogen, de kleur van de lucht, je wimpers.…

De bloemen op tafel, de foto's in het boek, het bed, ze zeggen me dat je van me houdt. Je stem in de hoorn, je briefjes op het bord, je zoen, ze zeggen me dat je van me houdt. Je kleren op de stoel, je koffie bij 't ontbijt, je zwaaien, ze zeggen me dat je van me houdt.…

Hij is onbereikbaar, dag en nacht een droom die me niet loslaat We weten alles van hem In zijn tuin vinden we iets tastbaars, een ladder, ze daagt ons uit Ik klim naar het badkamerraam Binnen betasten we de kopjes waaruit hij thee drinkt maar niet met mij We nemen foto's van ondergoed passen hemden en houden er een aan Het is niet…

's Van hoe het ooit is geweest Twee zielen zo verbonden Ik adem nu voor twee Je komt nooit meer terug -het voelt als het grootste bedrog-…

Opgesloten in eenzaamheid, vervlogen herinneringen, vergeelde foto's. Een verdwaalde traan volgt de lijnen op haar gezicht. Met een zucht die haar hele leven beslaat kijkt ze in de stoffige kamer. Het klokje aan de wand vertelt haar grijnzend dat ze weer niet zijn gekomen.…

Een groot deel van ons liefdesleven heeft zich daar eens afgespeeld wat blijft zijn nog wat oude foto's zwart/wit toen nog, en nu vergeeld. In ons hart zullen we het bewaren terugzien naar die mooie tijd de jaren zijn voorbij gevlogen maar de herinnering raken we nooit kwijt.…

Zie op de foto's, dat lachende gezicht zie kracht, in de woorden van een gedicht Zie in de spiegel mijn naakte lichaam Zie daarin hetgeen waar ik me voor schaam Hoor complimenten vanuit iemands hart Hoor die afwijzende stem, heel hard Hoor twijfel, maar ook kracht Hoor niet alleen vervloeking maar ook macht Zie opeens nogmaals mijn spiegelbeeld…

Ik zag de foto's weer van vroeger toen alles nog heel langzaam ging. Kijk, zie mij daar lachen. Ik had plezier voor twee. Alle dingen die er waren, deden in mijn leven mee. Later kwam de eerste schaduw. Foto's werden donkerder van kleur. Alsof de zon niet wilde schijnen. Ze ademen een andere geur.…

foto's hoe ik en Antoinette gingen schaatsen zo koud was het, dat niemand dat deed maar wij wel dat waren nog eens dagen vanaf vrijdag gaat de temperatuur weer omlaag het is nu eenmaal maart, nu plus 15 in verschrikkelijk 1942, zeker minus 10 op dezelfde dag, kan allemaal in maart ja zei ik maart roert z'n staart…

Mijn verleden, vastgelegd in foto's met kartelrandjes heeft nooit kleur gekend, in grijstinten tonen zij een bestaan steeds verder van mij vandaan, ik kijk ernaar probeer de kleur te raden van het tuinhek waar ik toen tegen leunde. De lucht is blauw, dat weet ik zeker.…