Alle inzendingen over gemis OR nachten OR liefde

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Alles gaat door ook mijn leven stort niet in maar het gemis De wond die in mij bloedt om wat had kunnen zijn dat warme bloed dat gemis Jij kende mij zoals ik gekend wil zijn zo dubbel is mijn gemis Jouw schoonheid moeten gaan zien in andere wonderen van mensen in het gemis…

Het oud gemis heeft mij opnieuw gebonden En trekt mij naar de diepte, als weleer... In déze liefde was geen zweem van zonde. Geef mij het heil van deze liefde weer.…

vloeken om haar zachtheid raken in verveling door haar tederheid maar in die intieme droom blijft zij als een gemis waar niemand om vraagt maar altijd in heimwee uitgedaagd om verder te leven, en liefde te geven klinkt er een echo van haar angstkreet een ijzige schreeuw in de nacht zij heeft al haar hoop verloren en niemand is er, die…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De liefde is vervlogen, Heel zachtjes uitgeblust. Geen hand meer op de mijne, Geen stem meer die me sust. Geen hand meer door mijn haar, en niet meer samen praten of lachen met elkaar. Een herinnering aan woorden en eindeloos gemis. En uit ervaring weet ik hoe eenzaam, eenzaam is.…

achter gepeins over gemis schijnt vaag de kans voorbij de schijn doemt soms de oplossing bij de intuïtie ligt vaak de waarheid kom van je wolk verwarm mijn aarde beleef de liefde zonder voorwaarde…

Ik wil U geheel vergeven omdat ik U zeer bemin, vergiffenis in liefde weet einde nog begin. Ik wil U geheel vergeven omdat ik bij mij zelf weet de zwakte van mijn hart de diepte van Uw leed. Ik wil U geheel vergeven omdat ik in mijn groot gemis U toch niet meer kan schenken dan wat vergiffenis.…

Voor elk gemis een nieuw gewin. Voor elk verleden een nieuwe tijd. Voor elke verloren liefde Nieuwe hoop.…

Je hebt me gekregen En nooit verteld Wie ik was - Uit jou voortgekomen, Gekoesterd met jouw handen Als ik pijn had, Gedragen door jouw liefde Als mijn verdriet zich Uitte in gemis, Heb jij mij Duidelijk gemaakt Dat jij er bent Zoals ik er is…

Tradities blijven gewoontegetrouw noodzakelijk uit hun verband gerukt door onverschilligen en goedgelovigen die brakke letters braken in de nacht hoor het fluitconcert voor dove oren in het gemis van werkelijkheid waar sterren de nacht beschijnen met wonderlijk fonkelend licht als muze van ons vaderland tussen de eenzame woorden hangt…

schoonheid is niet aan te raken ik ervaar dat met mijn ziel, een kwetsbaar baken, die roert, beroert en ontroert maar altijd is, ook tijdens gemis immers dan is het vaak zoeken naar troost of zalven van een wond dan schenkt een kleur of roept een beeld dat neigt naar liefde, naar het gebroken nabij waar de nacht de dag besteelt het lijkt…

want afscheid is pas afscheid, als niets er meer toe doet als geen goed, geen kwaad je nog beroeren kan gevoelens doodgebloed dood heeft dat niet dood is pas dood als de liefde weg is maar de liefde kan niet weg zij raakt je aan zelfs in ondraaglijk gemis afscheid is een keuze de jouwe of juist niet dood in leven waar geen…

Wanneer de nacht valt, en jij niet meer bij me bent, dan pas besef ik echt, hoeveel ik van je hou, dan denk ik aan alles, alles wat we samen doorstonden, het goede en het slechte, het geluk en het verdriet, wat de nacht ook doet of laat, ik weet dat ik jou nooit verlaat.…

Als ik nu kon dichten, Zou ik rijmen, Over je prachtig bruine ogen en je lieve gezicht. Maar ik lig hier naast je in het donker. En schrijf geen letter zonder licht.…

ons naar elkander toe te leiden In ‘t steenkoude december kil versmolten harten in de nacht Die maan ach ja die lachte stil die had in de wolken gewacht Op deze kille decembernacht kroop haar liefde in mijn hart Ik heb haar dan thuisgebracht van verliefdheid wat verward In ‘t diepe duister scheen licht van een heerlijke wintermaan…

Nu wakkerder dan een mens kan zijn om 5 uur 's nachts zien we elkaar. We moeten het doen met wat het verleden ons bracht. En ik denk aan de zinnen die ik in een aangeschoten bui eens tegen je zei, aftastend en verliefd, "voor altijd van jou en altijd van mij."…

Ik droom van je elke seconde van de nacht. Liefste, ik hou van je met heel mijn hart.…

Jouw armen om mij heen, je stem in mijn oren, Je gefluister blijft in mijn hoofd, ik wou dat je mijn hart kon horen. het zegt dat dit altijd zo wil blijven, wij samen liggend aan de zee, tussen al dat zand. Maar dit is gewoon een illusie, gedwongen van jou, aan mij, om dit te schrijven, denkend aan al dat zand.…

Klussen met mijn vader Lekker zwoegen in de tuin Of gewoon iets samen slopen Weer een muur of pui in puin Samen met mijn ouwe Zonder praten heel veel doen Onbetaalbare momenten Meer dan goud of een miljoen Samen is nu over Wat er rest is zo'n gemis Eenzaam sjouwen in dit leven Omdat hij er niet meer is…

Het leven zou toch zo mooi kunnen zijn. De zonnestralen glijden naar binnen door het raam. Ze verwarmen m'n hele huis. Waarom dringen ze nu niet door in mijn lichaam? De natuur wordt weer prachtig. De lucht is stralend blauw. Je hoort hier toch vrolijk van te worden. Waarom voel ik dan nog steeds die kou? Je ziet de mensen genieten van…

Als ik aan jouw lach denk de kracht van heel je zijn Dan moet ik slikken om te vechten tegen de tranen van mijn pijn Soms voel ik me echt eenzaam dan voel ik me zo alleen Dan verlang ik naar jouw aanwezigheid zo gevoelig om me heen Dan voel ik weer de warmte Die ik tot heden zo heb gemist Hoeveel ik nog steeds van je hou Als je dat eens…

maar uit elkaar zijn we toch Ik mis je nog elke dag Je lieve gezicht en mooie lach Ik vind het vreselijk om zonder jou verder te moeten waarom moet ik toch zo vreselijk boeten voor iets wat eigenlijk heel mooi had moeten zijn doet nu mijn hart alleen maar pijn Jij hebt het over een klik die er niet is Wat is dan datgene wat je zoekt, het gemis…

Ik zag hem vertrekken op een avond, Zoals je een gemiste trein ziet vertrekken, Ik probeerde uit te leggen wat een pijn ik voelde. Maar kreeg geen woord gezegd, toch voelde ik het verdriet om zijn vertrek, En nu eenzaam ween ik traan om hem die ik verloor, Mijn beste vriend.…

Als de dagen van het diepste kwijt zo zonder einde kunnen zijn en toch niet kwellen dan zal ik zelfs jou missen missen en geen tijd meer tellen…

Een koude wind waait door mijn hart Een zee van tranen door mijn ogen Waarom is de waarheid zo hard Al mijn hoop in een klap vervlogen Het gemis steekt in mij Door scherven van verdriet, ze doen zeer Ik wou dat ze die woorden nooit zei Maar ze waren er: Hij is er niet meer....…

met in zijn hoofd haar kussen, haar bed en al zijn nachten met... met in zijn hand haar allerlaatste brief waarin ze schrijft: "mijn lief..." met in zijn oren haar zo vertrouwde stem haar liefste lach voor hem...…

Toen ik hem daaglijks sprak en zag – Dat vriendlijk oog, die milde lach – Beminden wij elkander; Toch hield ik, zo verbeeldde ik mij, Iets meer van menig ander; Van jonger vrienden, dwaas en vrij, Vol opgewonden jong gevoel, Want hij was kalm en scheen wel koel... Maar nu de vriend mij is ontvallen, Nu voel ik ’t aan mijn lange smart…

waar alles eindigen zou en eindigen deed het wat zou ik nog eenmaal graag in je armen willen liggen niet denkend aan alles om ons heen en alleen maar jij en ik nog een keer het gevoel beleven wat mijn hart heeft gevuld met zoveel liefde en verliefdheid....…

Ik kan zo toch niet verder Het gemis is veel te zwaar Hoe moet ik nu toch leven Vertelde jij mij dat maar Maar alles wat er nog is Is niets meer dan zwijgen Een afstand vreselijk groot Niet dichterbij te krijgen Wat moet ik nu zonder jou Heb er van alles aan gedaan Maar niets geeft nog mij rust Nu jij van mij bent weggegaan…..…