Alle inzendingen over geurtz OR liefde OR volmaakte natuur

het meest ware woord is niet geschreven het perfect volmaakte schilderij blijft voor altijd achterwege het alles zeggende is in geen enkel gedicht tot vandaag de dag beschreven en het zal nooit lukken in geen enkel mensenleven want wie perfectie niet bezit kan dat ook niet aan iets anders geven maar wat wel prachtig is is dat dat…

ik staar en zie het licht zo mooi bewegen naast de schaduw echte weelde naast de schijn letterlijk het leven één vogel één lied wordt me gegeven kostbaar in een boom het voelt, het lijkt opeens een droom...…

mijn liefde spreekt over talenten die ik niet vergeet…

ik vergelijk je met de zomer maar jij bent zonniger en milder en nooit in glans voorbijgaand ik bemin je in het stofgoud van de zon het is mooi om je aan te raken het is zoals het voelt, het is liefde harten op drift volmaakt in een schoon licht…

verlaten van groen ingetogen op jezelf je naaktheid ten toon zo sta je daar, moederziel mijn meelij is gewekt terwijl het een natuurlijk verloop is toch… je grandeur van weleer komt weer, dat weet ik toch… op pijnlijke wijze wordt blootgelegd de onvolkomenheden opgelopen tijdens storm, droogte, hitte, natte en toch, ben je volmaakt…

kan jij leven met mijn liefde een belofte van trouw aanvaard jij de gebreken samen met mijn hart volmaakt is de zon met jou in haar stralen jouw hart is de bron waar ik mij zal laven vervuld van liefde ontsprongen in hoop als een passioneel verlangen overvloeit ons de kracht in een eeuwigdurende vloed liefde als een stroom…

Het gebrek aan, het hebben van, de volmaakte zin, van het bestaan, van het geloof, in jezelf en anderen, de volmaakte zin, het hebben van, een gebrek.…

Kijk eens naar je 'zelf'; de grond van jouw natuur, een lichaam sterft, waarheid is innerlijk. Wat volmaakt is; een louter zijn, een gevoel dat 'het' er is, rijkdom na een periode van winter. Mensen houden de tijd bij: gevangen in uren, maanden, jaren; nieuwe vrijheid is blijvend, zonder toekomstige gevaren.…

natuurlijke setting zo opent universum zachtjes de hemel…

Wie volmaakt is, is dood. Lang leve de onvolmaaktheid. Wie durft te delen vermenigvuldigt. Liefde!…

Binnen mijn armen is jouw tempel de tempel van volmaakte liefde zonder grenzen en zonder uitleg waarin je jezelf kan zijn en totaal, zoals marmer zichzelf is en water, totaal.…

De natuur Helpt me De ingewikkelde tijden Enigszins te ontwikkelen De natuur laat me de liefde en schoonheid zien van het leven De natuur helpt mijn levensweg begaanbaar te maken De natuur helpt me Brengt me naar De stilte en vrede Van mijn hart Geeft me vrijheid Om te zijn Brengt mij naar Mijn natuurlijke staat De…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

zoektocht en volharding beloond wanneer ik juist vandaag tussen duisternis van zonde en licht van leven takken met doornen zie uitgroeien tot een knoppende roos die zal open bloeien als een rood omfloerste adem van eeuwigheid die volmaakte liefde neerschrijft…

vaak is symmetrie de echte schoonheid niet pakt snel de blik maar stilt in saaiheid bij nader zicht het zijn details kleine oneffenheden die de natuur per ongeluk vergeten is om netjes af te kleden zij naderen het volmaakte laten in kwetsbaar zijn de nog ontbrekende schakels duidelijk zien het intrigeert omdat de hemel wenkt…

ik zie in jou de volmaaktheid van de schepping eindeloos glad en rond niet het vierkant harde masculiene de grove hoekigheid van korte rechte lijn maar ruimte voor speelse harmonie met warme emoties zonder confronteren een eeuwige boog die vloeibaar wordt als liefde niet door tijd zal worden gestoord…

Ik heb je liefde gezien, ik keek je in de ogen, niet wild, onrustig maar ingetogen, adembenemend stil en diep, waar ik thuiskomen wil. Ik heb jouw liefde gevoeld in elke zachte kus, jouw lippen die me raakten het gevoel van het volmaakte, rustig en zacht en stil verwacht.…

Ik moet met woorden de liefde bedrijven immers dan alleen kan ik gedichten nog schrijven over de natuur, geboorte en het laatste uur als ik de liefde links laat liggen zal er geen rijm geboren worden en ontstaan er geen zinnen over hoezeer ik de natuur in al zijn naaktheid kan beminnen.…

een wereldliefde een natuurlijke liefde voor Moeder Aarde…

Jij bent mijn laatste puzzelstukje met jou ben ik compleet met jou ben ik geworden een mens die nimmermeer vergeet dat liefde zo oprecht kan zijn zo puur en eindeloos volmaakt, door jou heb ik geleerd dat amors pijl het juiste raakt.…

Deze eenvoud is volmaakt. ik wil verwisselen van gedaante. De liefde verzinnen, de liefste. Een merel herhaalt zijn lied. Een vlinder drinkt dauw uit het rozenblad. Het zijn oude vrienden. Het zijn schaduwloze metaforen. Ik wil naar rozen ruiken. Thuiskomen in het hoge gras De liefde verzinnen, de liefste.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

je krulde verguldde met schoonheid de mooiste bogen die jij met liefde tot kunst wilde dopen jouw shine zorgde voor kleur vorm en weerkaatsing in een volmaakt spiegelend bewegen in de eenheid van leven met geven en nemen ben jij een groter monument dan ik ooit heb gekend…

in speelse zomerwinden fluisteren de bomen elkaar hun geheimen toe de zon speelt om ons heen als een dartel kind vogels pikken rijpe vruchten uit het kort gesneden gras de waterlelie opent zich in volle schoonheid konijnen nestelen zich tot aan onze voeten bloemen bloeien alsmaar hoger en uitbundiger later het maanlicht ligt al…

grijpt me naar de keel in onuitgesproken zelfbeklag moeilijk te ademen als ik stik, je hoeft deze strijd niet te vrezen in de keuzes krijg ook ik mijn deel, het verleden heeft dat uitgewezen verwacht niet dat je mij daarin kent, als de momenten ondragelijk leken ben in jouw gedogen niet gekend, uit onvolmaaktheid bewezen in het minnespel volmaakt…

Kleine Ster, we zijn lichtjaren zo ver van elkaar, als polen op een oude planeet, een stap zo dichtbij, als het oude – en het nieuwe jaar, duidelijk gericht op twee profielen uit één gedicht, versmelting van parallelle gedachten, verschrompelt tot een doel van beider harten, drinkbaar uit de poel van klare wijn, een volmaakte afdronk,…

Het is misschien volmaakt geluk, waar het al enige maanden aan ontbrak, dat hield ons vast in het onvolmaakte duister, bewoog door de ether en riep het over zichzelf uit, het lijkt wel of de winter de ogen sluit uit ongemak.…