Alle inzendingen over griet vulpen

Ik slik en kijk je aan uit m'n ogen rolt 'n traan ik wil dit niet ik ben die sterke "griet" mij krijg je niet klein Elk woord is nu te veel laat alstublieft heel van wat er nog over is vanzelf komt het gemis naar vervlogen tijden Woorden, zo hard gezegd waren gemeend, dus oprecht 't heeft me diep geraakt en 't heeft me gemaakt…

De stoot, die verliefd is op Jaap, ligt ontkleed op z'n bed en de knaap valt meteen op de griet, die gelegenheid biedt, tot d'r grote verbazing in slaap. Ze voelt zich behoorlijk genomen, daar onder de knul van d'r dromen en denkt: 'Impotent is die vent evident, het is klaar!'…

Het is de lyriek van een wuivende griet Die als 18 karaats de lucht doet strelen Het is de muziek van de kierewiet Die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn Die het verweerd plafond laat zweven Of de trammelant van de zwerver In een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert In troebel spiegelwater…

boodschap waar stilte onheilspellend klonk warmte drukte zijn eigen dekmantel nog knipperde de laatste straatlantaarn zijn eenzaam licht tegen de blinde muur raffelden schoenen een hoge hakkentoon op de natte klinkers van de ongelijke stoep in een verschrikte oogopslag werd al schuld bekend was de patser snel weggerend de griet…

Een dulle griet, bij tijd en wijl een schreeuw. En altijd schuilt in haar de piëta. Zij is de grondkleur en de was. Tussen de lagen laat ze vlakten open. Haar kader is haar kroost: de randen en de bressen. Ze leeft in lichte vegen, toetst stippen bij elkaar. Hoeken van mensen. Met zachte hand een vaste lijn.…

Ik schaamde me een mens te zijn door hun geloer, een vadzige barmeid liet André Hazes weergalmen, de dorpse gekken ergerden zich aan ons gekoer, wat wulpse grieten waren hun enige strohalmen.…

(een personage uit het boek 'Vele Hemels boven de zevende' van Griet Op de Beeck) Voor Eva die ook ik nu graag zie Nee niet die listige uit het Paradijs maar voor u, de enige echte Geen vraag over het waarom de lezer kent het daarom Uw naasten misschien niet Lieve, zachte, meelevende Eva ook gij kreeg niet wat u verdiende dat beetje…

De plotselinge dood pronkt met het middaguur en prevelt volle zinnen moeder lonkt met de nieuwe buur en wil alvast met hem iets gaan beginnen vader blaast zijn laatste adem tegen de neus van tante Griet moeder zegt wat snedig je broer is dood, zie je ’t niet vader wordt begraven na ’t middagmaal en de revue op het kerkhof wat verhalen…

in bovenlucht jankt tegenwind haar sombere verhalen laat zon niet stralen door druppels van verdriet maar jij trotseert mijn griet die vlagen met het neusje in de lucht hoort niemand jou ooit klagen over vele stom gestelde vragen jij parkaat dwars door alle buien heen wintert in een eigen paddenstoel hebt lak aan iedere grote smoel…

Hij denkt: 'Een fijne griet.' Al spoedig komt-ie klaar. De ander echter niet. Ze voelt zich zwaar genept en zegt 'm onvoldaan: 'Een goed begin: je hebt het halve werk gedaan. Hij voelt zich nu een kalf. Weer doen ze 't. Zij zegt: 'Neen, het gaat maar half en half.' Hij zegt: 'Da's samen een.'…

Alle vrienden, broertje, Pa ook tante Griet want die is lief; als ik langzaam met mijn vleugels sla, oh, wacht! poesje, hartedief iedereen mag met mij gaan, op warme winden zweven wij door wollig wit in richting Maan; en als het klopt wat jij mij zei dan vlieg ik weer met Ma…

Men noemt mij mens Ofwel homo sapiens Anderen zeggen knul Sommigen zelfs lul Een leraar vond me dom Mijn vrouw vindt me lief Mijn chef een rare pief Een politicus zag me als rood Een griet vond me stom Bij de een ben ik briljant Bij de ander een dilettant Een nudist ziet me graag bloot Papa vindt me slim Volgens Sjors ben ik Sjim…

Hij is zoals gewoonlijk aan het sjansen: de brommer ziet een mooie, jonge griet, maar juist daardoor een tegenligger niet. Het meisje belt. Er komt een ambulance. Een grote operatie blijkt te baten. Herstel wil na een aantal maanden lukken. Tenslotte mag-ie 't ziekenhuis verlaten.…

Noem me gerust een dulle griet In de dood... geloof ik niet.…

Gedreven,goedogende griet: Geknipt voor leiderschap, toch? Niet? (Zandloper) Als een klein vlak Land dat saai Blank kleurt Als Yell Roept: 'Word Als wij', sterft Kleur, wordt het doods. (Rondeel) Gelukkig is ze multicultureel, de knappe ex-staatssecretaris.…

zoen als een nieuw liedje drie liedjes lang duren liet en wat waren wij uitverkoren en een heel klein beetje burgerlijk ongehoorzaam en we bezongen de liefde met onze lenige lijven met de zachte ‘g’ van goed en graag gelukkig en we schonken drie keer het leven aan kleine handjes en voetjes en noemden ons mini volkje met stralende trots Griet…

Hem therapeutisch een vulpen in de hand duwen en hem dwingen om een nieuwe roman te schrijven, omdat dat zijn enige redding zou zijn. Mallerds!…

spiegels te maken Maar Freddy gaat misbaar veroorzaken Graait lefgozerig naar een joekelgrote Klevend aan het spinsel uit haar kont Zwaait de afstotelijke geleedpotige Als een wichelroede in het rond Vreesaanjagend joelend naar de schijtsters Die krijsend de benen nemen in paniek Met zijn propeller-arm een molenwiek De gierende grieten…

Met al deze grieten was 't dubbel genieten en tweedracht was 't steeds, die hij zaaide. Op den duur werd veelvuldig gebaald van de overbevolking. Bepaald werd een streekverbod van tachtig jaren voor Jan, die 'n geboortestreek uit had gehaald.…

Een luit, een fluit, een lied, een griet, die mij vermaken. Dorstig kijkt de schilder rond, de ogen drinken beelden, zien zelfs nog de liedjes klinken van de luit. Die mond, die lach bespeelde net de fluit en och, regenten, dames van het hof, ik vond In u beschaving, leven in dit joch.…

tanende armkracht pijnlijke botten aan mijn ondervoede torso heen en weer geschud op die nare brancard wachtend voor de lift mijn ogen gericht naar het recente verblijf in kamer 14 de dokter staat nog in de open deur hij draagt in zijn tas de ongeschreven brief die de mijn ziekte zal verhalen met de letters van een dodelijke vulpen…

Het uniform van rijke kerels in mijn ogen spiernaakte Adams: in en uit de mijne: het hemels paradijs waarin ik schaars gekleed met mijn exotisch schone lichaam danste over werelddelen als ‘het oog van de dageraad’ geruchten niet van de lucht: mijn hebzucht ontdeed mannen van hun kleed, letterlijk en figuurlijk heb ik mij gefortuneerd voorzien…

blauwe ogen peilen de ijskleurige diepte van gezandstraald, gouden waddenzand, Oerol klinken onbekende kreten, wulp, griet, zandloper, briljant schuivend en driftig pikkend in scherp geslepen korrels strand zilt klinkt de zouten wadstem, schuchter streelt de noordenwind de wuivende halmen, knipogend naar kleine pleviertjes, met hun tere…

Hij trekt meteen een kwade smoel en zegt: 'Jij stomme griet, begrijp je niet, hoe ik me voel? Verdomd, dit trek ik niet!' Nu kijkt-ie zwart en trekt wit weg. Hij lijkt niet goed bij zinnen en gaat terstond na deze pech z'n scheidingsreis beginnen.…

Brengt spul naar school, doet van alles wat, zit om den drommel niet alleen op haar gat Heeft een klein probleem maar wie maalt erom, ze is dyslectisch en wat nu komt klinkt dom; Maar bang is zij om de duvel niet, want die pientere slimme griet schrijft een boek wat ik je brom Wat nou dyslectisch, wat nou da's dom, om zo van je af te…

Ik heb een oud receptenboek gevonden In drievoud schreef hij ze, als tropenarts Hield meer van pianospelen en van darts At zelf gevangen rog - seizoensgebonden Alleen in januari griet en heek Makreel, poon, tarbot, inktvis, schar en leek Hij trok ten strijde tegen zoönosen Avant-la-lettre, want de vogelgriep En covid, Lyme en Sars bestonden…

Ik heb je schrijfsels met veel gevoel gelezen en je hebt de Groene er zeker op vooruit geholpen, wees maar niet timide meer, want je mag er wezen, Sappho, ga maar stevig voort met je volle vulpen.…

die genen"...houden: ho, he, le, bi, Yt, ‘n griet met ballen zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder het nieuwe klassieke Galakoor…

gerbera begonia of rosalia passie- pinksterbloem 'k zie u denkt d'aster lijkt 'm veel gepaster herfst vaarwel zacht en teer voor't mooie weer mijn blom voor altijd luim is echt de mannequin zo slank zo steels zo rank en speels dat is dan mijn taak dat ik haar lekker mollig maak een dunne fijne spriet vul ik tot volle griet…

't Was een prettige griet. Hij ontwaakte. Z'n droom was een natte.…