inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.819):

Beeltenis

Moeder is een schilderij. Zij ademt
pastoraal, draagt zonnebloemen
in haar lach. Weinig ligt bij haar

het leven stil. Een dulle griet,
bij tijd en wijl een schreeuw.
En altijd schuilt in haar de piëta.

Zij is de grondkleur en de was.
Tussen de lagen laat ze vlakten open.
Haar kader is haar kroost: de randen

en de bressen. Ze leeft in lichte vegen,
toetst stippen bij elkaar. Hoeken van
mensen. Met zachte hand een vaste lijn.

Maar berg haar niet in een museum.
Laat haar lelie op het water zijn, klaproos
op het veld. Roos met doornen, duizend-
schoon.


Zie ook: http://krisdelameillieure.be

Schrijver: Kris De Lameillieure, 9 mei 2017


Geplaatst in de categorie: moederdag

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 158

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)