Alle inzendingen over hobby

Vandaag ga ik Niek Kalberg weer vervangen. De reden is, dat ik mijn pen inklim: Ons Niek (voor hem ben ik dus interim) Heeft aan een wilg zijn dichterspen gehangen. Nu is er op die dag een vacature, Wie zorgt ervoor, dat dat maar kort mag duren?…

Het landschap had geen behoefte om de kunstenaar te tekenen diep in zijn droomwereld in de duisternacht dus tekende de kunstenaar het landschap met de onmacht van zijn onzekere potlood helemaal van streek met een strelend gebaar klein voelde hij zich nu uit de aardkloot herrezen een rups die vlinder wilde worden een wees met heimwee naar…

Je schildert jezelf in een leegte achter kale horizonnen waar lust met liefde copuleert van alle kanten bekeken helder in abstractie stillevens verflauwen een wereld zonder ratio verleent zich gevoelens rivieren fluisteren verhalen over jouw naam, jouw hart onmacht versus kunde in nieuwe natte lagen zware contouren boomranden…

In de duisternacht tekende zich een vreemd verstild droombestaan op het naakte droge papier verschenen beelden uit het heden terwijl de nuchtere tekenaar sliep kwam zijn vaardig potloodpunt plot tot aardigheid van leven een landschap met wilde rivieren groene bossen, witte wolken in de lucht het leven op aarde in een fraaie vogelvlucht…

Met zoveel hobby's, groot en klein leek een homepage me wel fijn. Maar je mag het heus wel weten, ik heb er lang op zitten zweten. En na maanden van experimenteren, kon ik nu eindelijk publiceren. En als je wilt weten hoe ik het wel vind, 't voelt als de geboorte van een kind.…

Een linnen doek penselen kwasten palet tubes olieverf zonder dop onberoerd in zolderhoek verstopt onder voddig besmeurd kleurig doek -oude hobby- houten ezel -schildervriend !…

Al weken probeer ik het gat te dichten, van gezin, naar hobby en vrienden, en dan nu nog Kerst op de koop toe. Wat kan mijn last nu nog verlichten? Als ik toch maar wat meer verdiende, of de lotto eens won, maar hoe?…

Fossielen zijn levensvormen. Verborgen in moeder aarde. Uitgestorven leven. Wegens onaangepast gedrag. In onze ziel rusten ook fossielen. Verdrongen angsten van vroeger. Vastgeroeste gedachten. Onaangepast aan onze leeftijd. Fossielen zijn dood als stenen. Psychofossielen zijn schijndood. Opgraven wekt ze tot leven. Maak ze niet wakker…

Hij kan zich slecht settelen, lijkt het wel, heeft van verhuizen zijn hobby gemaakt, heeft ie niet van mij.... Is voor de zóveelste keer de trotse eigenaar, van wéér een nieuwe woning, die natuurlijk moet worden opgeknapt, heeft ie niet van mij...…

Ik ben schorpioen en heb hobby's, als landschapsgeschiedenis enz. Dat ik graag vis eet en veel lees over vissen, dus waar ze van leven en hoe wij van hen. Verder een slank postuur, afstand is geen bezwaar, afstand is tijd en die neem ik met iemand, met wijn erbij en open haard soms ook en graag mooi weer.…

Ik ben een zoetekauw Dus waarom zou ik Zuckerberg mijden Ik reageer op dreiging niet zo gauw En wil mij vrij aan mijn hobby wijden Geheimen heb ik praktisch niet Ik heb echt niets te verbergen En dat iedereen mijn ponem op FB ziet Zal geen sikkepit van mijn privacy vergen Wat doen er veel mensen geheimzinnig En angstvallig over hun privacy…

Goed bekeken kun je er geen touw aan vastknopen, dus denk er maar niet op door, want één van mijn hobby's is, in elke stad waar ik kom, moet ik wel een kerk binnen lopen. Rijst alleen de vraag: kan ik dat blijven doen, of zou 't zo kunnen, dat een onverlaat dan op dat moment een kogel door de kerk jaagt?…

Ik doorzocht het labyrinth van mijn gevoel waar jouw hobby`s en werkzaamheden met spijkerzolen doorheen marcheerden Ik wist dat dubbelspoor al lang enkelspoor niet beveiligde overweg was geworden Had ik iets niet goed begrepen?…

trotse zwaan die gracieus met haar glanzende veren over het water glijdt, haar jongen beschermend tegen alle gevaren en ook nog trouw en monogaam, kom daar maar eens om bij de mensen, en dan zijn er van die mensen die dat mooie verheven dier durven mishandelen, zichzelf verlagen tot beulen, zwanendrifters, een uit de hand gelopen hobby…

Muziek is hun hobby in een lied. Vogels van allerlei pluimage scholen zich in Bach of een populaire vergeet-me-niet. De bas trekt de bariton; de tenor soms de castraat. De klank kleurt bij Concordia een vereniging in zijn rijk gevarieerde staat.…

ik heb op een stil moment even met je vingers gesproken zij lagen lichtelijk gebogen op het tafelblad omdat dit voor nu de vrije houding van handen in de zorg is gebleken rust en bewegen zo wordt de dag gegeven en in vrije tijd de hobby verstolen nagelbijt om alles rustig te verwerken monden te moe om alert te reageren in onrust…

Z'n dochters nieuwe hobby was verleiden. Die kunst verstond ze goed. De kerels vonden haar onweerstaanbaar mooi. Het was de sponde, die zij maar al te gaarne voor d'r spreidden. Ze kon zich met de mannen goed vermaken: in vele bedden kreeg de meid een beurt. Dit werd door hem als vader zeer betreurd.…

En ook met haar hobby's had ze veel plezier. Na het werken met wol gebruikte ze papier. Toen ze bij Sandd ging werken veranderde haar leven. In al die tijd dat ze daar werkte heeft ze alles gegeven. Jaren heeft ze daar bij Sandd gewerkt. Nu is ze weg en dat blijft niet onopgemerkt.…

Het daagt me steeds frequenter dat ik van de nood een hobby kan maken. Een werkelijke reden om te leven heb. Ik krijg het niet gezegd, dat de juiste woorden - me zacht ingefluisterd of bij wijze van fortuin aangereikt - een reddingsboei zijn. Jarenlang zegde ik dank tegen een god die ik niet kende!…

In mijn hofje voel ik me vrij van tuinieren word ik blij het is hobby voor iedere dag ik wroet in de aarde met een lach ik werk met schep en heggenschaar snoei een takje hier, een twijgje daar net als mijn opa vroeger deed die kon het goed, als je dat maar weet ik hou zoveel van bloem en plant ik graaf met mijn handen in het zand en soms…

Het is de kunst om in een gedicht zoveel gewicht te plaatsen, dat je het belangrijkste weg kunt laten.…

Gepoeft, gepaft, ge'n hoort niet el, met wappers en met wissen fel, als smijten, slaan en buisen, dat beide uwe oren ruisen, op vodde en lap en vuil tapijt, dat ‘t kuilt en wentelt wijd en zijd, van ‘t stof! De greppen zweren vervaarlijk, onder ‘t scheren der groeve en fijne bezems, daar ‘t gerokte volk mee henenvaart…

Aanvang, 't doek gaat op, p.c. gaat aan, vastgeketend aan je stoel, klik je internet open. Ellebogen op 't blad, muis in je hand, gedichtensite opengeklikt en als hij openspringt gaan! Je hoeft er niet de deur voor uit, kaartje kopen is er niet bij, verslavend ja, dat is het wel, maar dat maakt niks uit, althans niet voor mij!…

De woorden dansen door m'n hoofd, soms geen touw aan vast te knopen, heb mezelf toch wel beloofd, 't een beetje egaal te laten lopen. Zo snel als in je gedachten kun je 't niet opschrijven, kun je ook niet verwachten, je pen moet er wel bij kunnen blijven. Hele verhalen doen een wedloop in je hersenpan en maak daar dan maar eens een…

Over álles is wel wat geschreven, 't is te lezen, of 't is verteld, over oorlog, vechten, vrede, of over dom en zinloos geweld, over liefde, haat, kortom 't leven, over personen die bestaan, over landen, steden, mensen, over water, de zeeén, de oceaan, over schipbreuk, terrorisme, over geboorte en verdriet, over lieve leuke dingen,…

Het lícht, heb ik niet uitgevonden, evenmin de electriciteit, de wármte was ook al aanwezig, net zoals "de tijd". Een Willie Wortel, ben ik niet, een Edison evenmin, "gewoon" een mens ben ik, mét of zónder een beetje zin. De vóórpagina, haal ik niet, maar daarom niet getreurd, ik hoop da'k met dit "werkje" weer wat "collega's…

Inspiratie...Eindeloos. Motivatie....Bodemloos. Onderwerpen..Roekeloos. Gedachten....Mateloos. Liefde voor schrijven.. Oeverloos. Háng naar méér... Grénzeloos. De lust naar méér is niet te stillen, maar vraag ik me af, zou 'k dat nog wel willen?…

de stilte onder gedichten verwoord slechts een amen het kleuren van gezichten geluk zonder voeren van reclame zuiver lijkt het in de zomer in de winter is het koud Ik ben vaak een dromer en soms toch wel wat stout weet dan dat mijn gedachten speels verwijzen naar het leven waar nog veel valt te verzachten om ook even een glimlach te geven…

In het schemerochtendlicht nog even met mijn ogen dicht diep onder de lakens weggekropen de realiteit nog even ontlopen nog even soezen in het heerlijk warme bed mijn handen gevouwen als in een stil gebed nog één keer even op mijn andere zij nog niet ontwaken, nog even lekker vrij dromerig voel ik rond mijn mond een glimlach nog even niet de…

Naar de kelder met dat schip neem geen levenden aan boord strop ze allen aan een koord pin het wrakhout op een klip Gaar me bocht in duizend vaten streng de zwarte vlag in top haak ze averechts en schop elke scheepsmaat in het water Steek de zeilen stop het bollen schiet de naalden van de dekken patroon de schoener, kiel tot spriet…