Alle inzendingen over jaloezie

ben even weggeweest naar het gedachtenland waar alles van mijn hand geboren is in de ideeën tuin heb ik gestruind tussen de hypes en trends die nog moeten komen geen vage dromen maar volop in ontwikkeling van virtueel hebbeding tot lieveling van de media heb alles zien ontstaan maar ook het teloorgaan van talenten door jaloezie…

Een is slecht: het is woede, bedroefdheid, jaloezie, schuld, hebzucht, verwaandheid en arrogantie. De ander is goed: het is geluk, liefde, vrede, hoop, oprechtheid, vrijgevigheid en vertrouwen. Nu vragen mensen mij wel eens welke wolf wint er dan, en dan antwoord ik simpelweg: degene die je voedt.…

Iedereen wil liefde, geen nijd, jaloezie of haat, het woord Liefde, wat in het Eifeler Platt niet bestaat.…

ik sprak een boom over mijn zorgen het ritselen van bladeren zei me niets ik omarmde een eenzame rozenstruik haar doornen voegden pijn bij boze bergen en watervallen van verdriet ik kuste de grond waar jij ooit liep onder het gras, pissig groen van jaloezie, siste de slang: deze appel is nooit gegeten door een eva, een helena van…

Verwissel me niet met een vreemde die jouw hart slechts tijdelijk neemt maar je wezen onberoerd laat terwijl ik in gedachten meelijd als vervreemding daarna toeslaat Vermeng me niet met jaloezie dat zwaar explosieve mengsel slaat een gat in ons schilderij dat treurig zijn verf laat vallen naakt zonder inhoud achterblijft Vederlicht…

regenboog in wisselende stemming verdriet vervuld van zwarte dood gele haat gepaard met rode liefde het koele blauw in lelieblank veelkleurig bestraalt de hartstocht oudroze harten in contrast gegroende jaloezie ontstijgt de donkerbruine aarde richting witte wolkenzee dan maak jij kleur in mijn bestaan als je vale bleekheid opschudt…

Proeven aan die oude smaak van jaloezie nou nee liever nie. Ik ben daar niet meer geweest die heb ik verbannen dat arrogante beest. Op een eigen verzonnen rivier drijf ik van berg naar dal en hoor mijn klanken klinken in ieder uitverkochte hal.…

Soms blokkeren we de stralen Door ze met jaloezie neer te halen Laten we blinden voor de ramen Om de duistere kant te beamen In het donker naar buiten gesloten Gedachten die gevoelens ontbloten Beelden worden getoond in negatief Beïnvloed door een hartendief Buiten wordt de dief gesnapt Zodra deze weer in het licht stapt Juist…

Voor elkaar gemaakt Een schaars goed De smaak is daar, dat is zijn kracht Grenzeloos op de trein Sneller op dan je denkt De hete adem met gaten Sommigen volgen spreidoefeningen Kop op als het om u gaat Het beste moet nog komen Kom binnen en ontdek Stel je voor dat er geen jaloezie zou zijn Waar je geen verweer meer hebt Lang na de storm…

er zijn een paar vragen zo in de loop van het bestaan rook kringelt langs twee vingers er wordt iets gezegd en echt filosofisch zeker o jee iets filosofisch terwijl de renners van het peloton in Limburg krachtig de heuvel beklimmen en wij als dichters zogenaamd ook maar is waar wij hebben tijd voor jaloezie en dikke tranen…

zij wist niet van die andere ogen hun kijken en haar mogen de acceptatie en het tikje jaloezie zij zo lang licht en blond een echte griet zij dacht niet op te vallen tussen duizenden maar ieder met gevoel voor warmte herkende haar zij twinkelde meteen blik vol lieve sympathie haar lach heeft allen voor haar ingenomen met…

Zoals het openen van een verkeerde deur haar aankijken op het goede moment Verontschuldigen, haar tranen zien haar troosten met de harteloosheid van een vriendin met haar vriend Zij wil naar huis gebracht nu Onder dekens zoeken wat zij heeft en terugvinden zal…

Ik voel me zo alleen, ik voel me zo klein. Was ze maar hier, met haar voel ik me fijn. Zij maakt alles mooi, ze laat alles bloeien. Zonder haar voel ik me klein, maar zij laat mij groeien. Zij is als de lente, zo zonnig en fris. Ze verjaagt mijn kille winter, ik ben blij als ze er is. Ze smelt mijn sneeuw, ze leert me over houden…

In een stug rieten mand is mijn leed geweven tot breekbare materie Terwijl ik in stilzwijgen verga, tot de steen die mij openen zal Nimmer ging ik tot donkere nachten doch tot tere tranen die uitbreken als Invidia…

terwijl mijn klas geduldig lijdt en geur van tienerzweet verspreidt kijk ik weemoedig naar de meid die opstelschrijvend jeugd verslijt terwijl haar borsten heel benauwd steun zoeken aan het harde hout kijkt ze plots op ze zucht en vrouwt waarna ze verder brouwt en klauwt ze zomert in de zotheid van het leven terwijl het wintert in mijn…

ik heb jou zacht gestreeld geheeld wat vroeger zo onkwetsbaar leek dat in de loop der jaren zijn glans verloor werd afgedekt voor iedereen jouw schat de edelstenen uit je jeugd in een stralende lach die jij aan ieder gaf jaloezie heeft jou de mond gesnoerd pestgedrag heeft jouw spontaneïteit gesmoord tot in je hart waar…

Dan giert weer afgunstig door het hoofd gevoel niet te verdragen niet te verduren als ik jou nu zo zie met die ander samen Wringend knijpt de strop rond gedachten steeds vaster tot alles eendimensionaal woedend gericht is op dat wanhopige Uitgewrongen gevoelens blijven achter duistere negatieven ingekrast met haat waarom kan het nu wel…

als een piramide nam ik benen bruin van zon de kop van het beest daartussen zachte neus en koeienogen oren steken uit - enkele streepjes van haar hemd zijn zichtbaar hals en hoofd met warme glimlach wist ik dat die was om ogen zo mooi als van een ezel dat gesmolten vlinders in haar buik dat wij zouden terugkeren als twee niet langer…

ik vang gedumpte zinnen die als protest in bomen en struiken zijn blijven hangen lente en zomer hebben geschreven maar zijn voor het oogsten door recensies neerbuigend weersproken weg uit een groeiend behagen omdat anderen hun bloei en succes niet konden verdragen in een laatste dans gaan wij kleuren herfsten ik hoop dat mijn…

Hoe steel ik je woorden? Hoe lach ik jouw stralende lach? Hoe word ik als jij Stabiel en vaardig van slag? Ik krimp in je bijzijn Verschrompel en verstom Hoe kom jij zo perfect En ik zo min en dom? Ik krab je ogen nog wel uit Ik ruk de lippen van je mond Je oren wil ik ook En zelfs de billen van je kont Dan loop ik rond met vaste tred…

Je zult van me blijven horen Dat alles goed gaat Ik zal je nooit vertellen Hoeveel pijn het deed Toen ik je verliet Je zult nooit opnieuw horen Hoeveel ik van je houd Ik zal niet vertellen Dat ik wens Altijd bij je te blijven Je zult nooit te weten komen Dat ik jaloers ben Op ieder om je heen En dat het elke keer pijn doet Als je vertelt…

Druiven gedijen in andermans wijngaard wel... de mijne zijn zuur…

Logisch denken met mijn hoofd, jaloezie in mijn hart. Niemand mag in mijn vertrouwde wereld met jou komen. Ik heb het recht niet om dat te verbieden, maar doe het toch. Jij accepteert het. Niet omdat je het ermee eens bent, maar omdat je die vertrouwde wereld ook niet kwijt wilt.…

Waar gaan we nou toch naar toe in deze tijd Jaloezie,stoken en onderscheid Waarom als je probeert goed te doen,krijg je alle slechts over je heen? Waarom zijn er dan zoveel mensen die je afschilderen als gemeen?…

voorgewend van zelf sprekend jeuken pennemessen in zijn rugvacht misantropisch getrapte vallen missen lukraak een beer richt zich op toont hoofdschuddend zijn tanden niemand ziet het scherp van zijn klauwen kalm verzaakt beslist hij het schijntoneel er is wel honing maar het loont de moeite niet…

'te' ervoor is nooit goed met 'te' erachter is het kwaad al geschied!…

niet buiten de wereld maar verwelkom ze met eenvoud en liefde ze zijn gewoon niet aardig een dichtersnood onwaardig stille stemmen van eenzaamheid uit onwil slechts onsympathiek ik kom ze niet tegen in mijn duisternacht waar je lacht laat ze maar slapen in de stilte van die eenzame klacht het mensenhart wordt niet zachter door jaloezie…

Scherp tekent de schollevaar zich af tegen de strakke lucht De visser in het bootje kijkt omhoog en zucht Voor zijn neus zal het zich ontvouwen: Hoe de scholver vol vertrouwen in het diepe water tast en weer opduikt met een snoekbaars aan de maat, de visser met zijn lege net en nutteloze dobber onverrichter zake laat Het lijkt hem dat…

er doen zoveel confrères aan mee het is toch niet normaal om elkaar te bestrijden en geen enkele stap of strafmaat te vermijden waar komt dit gedrag toch uit voort het woekert en woekert, men lijkt wel gestoord zou het dan toch de jaloezie de métier zijn hij is zo goed, hij pleit veel te veel vrij wij zoeken nu redenen om hem te wippen…

De zon leegt de lucht van haar licht Het sterrenleger neemt zijn stellingen in Het wordt een zware nacht De wind rafelt mijn vel De kou vriest aan mijn oren De herinneringen grijpen me bij de keel Alleen, verwachtend, verloren Mijn ogen zoeken mijn godin Heel mijn ik zoekt haar Maar ik vind alleen maar Mars Hem zien is - onverteerbaar…