13017 resultaten.
afscheid van mijn ouderlijk huis
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 5.636 Het huis is nu leeg en kaal
Einde van een familieverhaal
Klaar weer voor een nieuw begin
Ik vraag mij even af: wie komen er in
De herinneringen die neemt niemand mij af
Die neem ik mee tot in mijn graf
En later durf ik vast een keer de staat in te rijden
Om weer even terug te denken aan vroegere tijden…
Weet je nog...
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 3.088 Het zijn alleen herinneringen,
het zijn er o zoveel...
Ze hebben alleen waarde
Als ik ze met jou deel.…
Studie van een leegte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 De leegte is een gat vol licht
is herinnering aan het huis
vóór het brandde, vóór de sloop.
De vreemdeling ziet niets:
bijv. een leeg parkeerterrein.
De straatbewoner ziet de leegte
boordevol licht dat niet alle mystiek
en droefenis verijdelt maar
een beeld oproept: een huis.…
Ingebakken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 In elke steen
van dit huis
kon een herinnering
ingebakken zijn.
Onze belevenissen
waren echter niet
zo gefundeerd
en constructief.…
Een deur.
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 421 Herinneringen die me overspoelden
mooie en verdrietige momenten die ik voelde.
Beelden uit mijn jeugd kwam ik er tegen.
waarom heb ik ze toch zolang vermeden?…
Wij herinneren ons woorden
gedicht
2.0 met 31 stemmen 7.943 Wij herinneren ons woorden
als huis, als boom, als maan
Wij herinneren ons dat
als de maan zwom
de vis klom
Wij herinneren ons de maan
en ook de dood
Wij herinneren ons woorden
als gras, als vogel, als wolken
Wij herinneren ons dat
als het blad viel
de vogel vloog
Wij herinneren ons de vogel
en ook de dood
En dat, toen de papaver…
Ik herinner mij...
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 523 Ik herinner mij
dat ieder welkom was
Van postbode,
tot melkboer,
De kolenman en
groenteboer,
niemand kon echt
om hem heen,
want hij verwende iedereen
En daarom was het
af en toe, gewoon
het huis van de bekende
Jan Steen...…
Sentiment
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 379 De bries langs mijn oor voelt zacht
terwijl haar mondhoek glimlacht
in mijn herinneringen die mij stalken.
Dat beeld verwarmt mijn brein
terwijl ik apathisch vooruit kijk
en het water in mijn ogen stijgt.
Het geluid achter de blinde muur
versiert nostalgie met een laag glazuur
wat alleen naar mijn eeuwige jeugd neigt.…
De straten van mijn jeugd.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 211 Lopend door de straten van mijn jeugd
zoek ik naar de bekende plekjes,
die in mijn herinnering nog bestaan.
Eens was ik hier met alles zo nauw
verbonden, straten de kerk het plein
het park, waar ik voor het eerst werd gekust.…
Bezinning
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.023 Als bij een onverwachte stilstand
Van een slaande klok
het raderwerk wordt geremd
Zo voel ik mij
het lijf nog door de geest getemd
Dan worstel ik met mijn herinneringen
Achter mijn bureau
Over de loop der dingen
Uit mijn jeugd
En over tijd en
Eindigheid
En droefheid die ik op mijn schouders weeg
Dan ben ik moe
en leeg
en toch doet…
toen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 317 een zijpad
weg van de groep
waar loopt het heen
jij volgt
de tijd staat stil
er is alleen de rots
een lach
we klimmen
roekeloos hoog
je kust
me een regenboog
ik laat me glijden
langs wanden
van herinnering
en jeugd…
jong en fris
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 244 jong en fris
reizen met tijd
maken plaats voor
oud en wijs
niet getreurd
want ieder op beurt
maakt wel kennis met
verdwenen jeugd
herinneringen lachen
en zullen niet sterven
want het levensverhaal wordt
fris en jeugdig...wel verder verteld!…
Afscheid van het oude huis.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 409 Nog één keer langs het huis,
nog één keer snuisteren
in kamers, in diepe laden
ligt onze jeugd geborgen.
Nog één keer de tuin in
waar de bomen gerooid zijn
en de poezen begraven.
Molly de grijs gevlekte moederpoes
die stierf tussen de spinazie.…
Daardoor straalt een Thuis
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 108 de muren van een huis
doordrenkt met dromen
illusies verdriet en wat
verder al niet
van hen die kwamen
die nog gaan komen
onbekende en al lang
vergeten namen
zij die na hun jeugd blij
of met pijn vertrokken
zij die zijn verknocht
één zijn met het huis
hun ziel aan haar
hebben verkocht en
daarom hier aan hun
eind willen komen…
mijn huis
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 229 in dit huis heb ik gewoond
verhalen gehoord
het erf zien sterven.
het is een gedeelte van mijn leven
waar ik jeugd en kattenkwaad
aan de kapstok hing
ik voelde mij er vrij
zat aan de tafel
keek naar de kerk
en drogisterij
nu sterft het in het dorp
dat ooit een zomers ansicht was…
Repeterend verleden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 385 Gisteren blijkt verder weg
dan toen die dag op school
en andere herinneringen
even verjongen ze de oude geest
die steeds meer vernauwt
tot een repeterend verleden
de paden terug naar het heden
blijken verzande sporen
dwaalwegen in de tijd
die stilaan terugloopt
naar een eeuwige jeugd…
De lach die nooit mocht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 374 ik zie weer de foto's
uit het huis van verleden
ze staan er goed op
in toenmalig zwartwit
pas later konden kleuren
dat podium ook weer betreden
het waren nuances
overheersend in grijs
de lach die nooit mocht
een jeugd die een snelle
volwassenheid zocht en zicht
op een plaats met gewicht
nu zomert lente het
winterse grijs snel voorbij…
Mijn lief
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 593 Ik wist er van de liefde niet,
toen ik jou vond, mijn lief.
Ik in jouw ogen werd gevangen
met rozen op mijn wangen.
Ik wist er van het leven niet,
toen ik schuilde in jouw armen.
Mijn hart tot berstens toe gevuld
met vreugd en groot verlangen.
Ik wist er van de liefde niet,
toen ik jou trouw beloofde.
En jij mij meenam op een reis,
die…
Fluiten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 876 Ik had een broer,
hij floot altijd.
Niet omdat hij vrolijk was,
oh, nee, integendeel...
maar omdat hij bang in 't donker was.
Door altijd te fluiten,
als hij 's avonds onder stergeflonker,
van zijn meisje kwam...
voelde hij zich niet meer zo alleen,
met al die schaduwen om zich heen.
Ja, hij heeft wat afgefloten,
zijn hele leven lang…
dna zaak Vaatstra
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 282 “Tonight we’re gonna party like it’s 1999”
zei Marianne en ging met haar fiets van huis
van de disco kwam zij echter nooit meer thuis
levenslust en jeugd, het mocht toen niet zo zijn
asielzoekers, die waren hoofdverdachten
dna onthult: een boer die moordde en verkrachtte…
Opkomende gedachte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.406 Dwaalde vanmorgen nog
Zorgeloos door de
Herinneringen van m'n
Jeugd - en zie ons
Samen met vader achter
Het paard naar het
Land toegaan - jij ment
Het paard - ik draag de
Koffie en het brood
Voor deze dag -
Dit is de gedachte die
Bij me opkomt nu ik je
Gisteren voorgoed naar
De hemel heb laten gaan…
Roman in twee vensters (1)
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.295 1
Mijn lief zat voor het open raam,
een zon, die langzaam viel,
omlijstte met verzachte schijn,
in een bleekgouden, tere lijn,
haar hoogvoornaam
profiel.
Toen schoof mijn lief de blinden dicht,
verveeld, een beetje boos,
maar binnen drong één scherpe straal
en op haar mooie mond, brutaal,
danste het licht
een poos.
Als eens mijn lief…
Roman in twee vensters (2)
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.391 2
‘k Sta aan mijn venster. Het is laat.
Ik kijk neer op de stille straat.
In duisternis, waar niemand gaat.
Van nergens komt meer één geluid.
‘k Sta met mijn hoofd tegen een ruit.
Wanneer gaat die lantaren uit?
Eén lichtkring op wat vunzigheid.
Die gloor is met dat goor in strijd.
Daar gaat zelfs geen verloren meid.
In mij is net zo…
FILTER 3
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.334 Die huizen zijn wel 't meeste schoon
waar Kristuskoppen op de muren
gladharig naar de zoldring turen,
de meid draagt er een doornenkroon.…
Testament
gedicht
3.0 met 333 stemmen 74.398 Voor mijn ouders is het album met de plaatjes
die zo vals getuigen van een blijde jeugd.
Maar ze tonen niet de zouteloze praatjes
die een kind opvoeden in eer en deugd.
En verder krijgen ze alle dwaze dingen
terug die ze mij te veel geleerd hebben die tijd.…
Soms, als je 's winters op 't besneeuwde pad
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.153 Zo vind je soms, als je oud wordt, plotseling
Diep in je ziel een kleine herinnering
Van toen je een kind was, alles warmte en zon;
En 't schijnt, alsof zo dad'lijk 't vizioen
Werklijkheid wordt - 't lijkt bijna net als toen -
Heel even is 't, of je haast tov'ren kon.…
Geheugen verlies
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 609 Ik kwam aan in mijn herinnering
Ik stapte uit waar ik dacht te weten
Ik liep richting vroeger, het was er wel veranderd
maar ik herkende het beslist
Wat jaren op mijn netvlies had gezeten
was uitgewoond door eenzaamheid
Wat er niet meer was wist ik
Opende mijn ogen van verborgenheid…
Flarden uit mijn jeugd
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 5.277 In een portiek van vroeger
op het Europaplein
blijkt alles nu
er zo vroeg,
oud te
zijn
Maar
op één
bij drie hoog
achter de bel
staat nu Van de Laar
in sier met krul en bogen
Herkenbaar, het gordijn blauw,
de bruin gelakte deur
en uit de bus
het touwtje
ook de
geur
Jij
en ik
we speelden
met tijd en jeugd
in huizen op een…
Sonnet
gedicht
3.0 met 98 stemmen 75.943 Soms loop ik 's nachts naar het Victorieplein,
Als kind heb ik daar namelijk gewoond.
Aan vader hand zijn zoon te zijn,
Op moeders schoot te zijn beloond
Om niet. Om niet is het, dat ik hier ga,
De vrieskou in mijn jas laat dringen,
Alsof de tijd zich ooit zou laten dwingen,
Terwijl ik roerloos in de deurpost sta
Om thuis te komen. En zo…
Zoveel plezier
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 51 helemaal
ondersteboven
ontdekten zo
de doos met
kinderspelen
onder het stof
van jaren geleden
het springkoord
en de hoelahoep
we tolden als
vanouds met zweep
op weg en stoep
knikkerden in
de hoek waar de pot
steeds voller raakte
tot de beste hem met
een gave worp uitmaakte
blossen op de wangen
gedachten nog gevangen
door herinneringen…