Alle inzendingen over karakter

Zie ik hoe jij de zomer een hemels karakter geeft jouw sierlijke zweefvlucht hoog in strak blauwe lucht bedenk ik de lange reis terug naar jouw Zuiden dans ik even om te leven jouw droom hoog boven mij.…

Het hoeft niet zijn karakter te zijn. Daar hou ik juist van, zijn karakter is fijn. Maar zijn manier van doen en laten Ben ik naar verloop van tijd gaan haten. Anderen gaan altijd voor. Maar onze relatie gaat óók door. Hij ziet mij niet meer staan. Ik voel me zo alleen en eenzaam. Eenzaam met een hoop verdriet.…

Met mijn vrolijke karakter En mijn woeste gedrag Ziet niemand mijn tranen Alleen maar mijn lach.…

zal ik haar eens bellen onze liefde kent geen ringtone zal ik haar een smsje sturen onze liefde kent geen karakters zal ik haar een mailtje sturen onze liefde kent geen bits zal haar een kaartje sturen de post komt die dag te laat dus denk ik aan je lieverd en weet dat je me voelt…

De natuur is guur en echt striemend knoploos net als jaren terug voelen dagen uitgerekt kerst- achtig in hart en hoofd al versierde hulstkrans. Elke polsslag snakt naar ogenblikkelijk zon en ja hopen dat de wereld kan horen dat het ijs kraakt foto's ziet van Sleat een mahoniehouten staartklok Snits 't scoreblok en oranjekoek dromen…

Van kinds af aan, zelfs nog van voor Ik geboren werd, is mijn leven Gedragen door de eeuwige kracht Van muziek die altijd in mij is, Was, en zijn zal, die mij draagt Als ik zou vallen over de doornen Op mijn levenspad - En toch meende ik het conservatorium En mijn geliefde altviool te moeten verlaten Om liever met andere hersenen…

Phillippe.. Mag ik even naast je liggen ik zal je niet aanraken want dan verbreek ik m'n diepste emotie m'n diepste gevoelens: opgaan in jouw stem! Mag ik, even maar?…

Een parel wat dof in haar schelp Al jaren dobberend op de levensgolven spoelde bij mij aan Haar warme gloed deed bij mij een vonkje ontstaan die oversprong en ze begon te stralen Ze is zeldzaam èèn met karakter en een naam Zo is er bij twee weer nieuw leven ontstaan Een parel vinden op je pad een ongeloofelijke schat…

Jouw mooie lieve ogen jouw lichaam mooi en slank Jouw on-evenaarbare lieve karakter waarvoor ik God nog dagelijks dank Dit durfde ik nooit te dromen toch viel het mij ten deel Ik verwachtte eigenlijk heel weinig en kreeg zo ongelofelijk veel…

Lief wat is lief wanneer lief waarom lief Lief bemind geliefd begeerd Lief goed van karakter sympathiek dierbaar Met jouw tekortkomingen maar lief ben jij ook met mijn beperkingen jij en ik, zij aan zij Maar wanneer tijden zo moeilijk en zo zwaar streven we naar lief zijn met en voor elkaar…

Letters zijn als bloemen in lente van jouw regennacht karakters vormen woorden een brief, die jij niet had verwacht letters spreken tong jouw eigen levensverhaal symbolen vormen twist zinnen uiten spraak maar liefde heeft geen woorden nodig het hart dat spreekt in lichaamstaal.…

schizofreen als geen één schommel je gestaag tussen talloze humeuren: dicht en dicht de kleuren die je ontsloot vandaag doch één karakter domineert dat kriebelt en begeert, is in het charmeren rijk getalenteerd het pronkt en lonkt en weet vanouds hóe te zegevieren:…

“Het schijnt dat er nog omroepen bestaan, Die televisiekijkers amuseren, Daar wil ik dus geen cent meer aan spenderen, Want ik dien voor een hoger doel te staan. Dus maak gerust programma’s – in het kort – Zolang het maar niet onderhoudend wordt.”…

ik heb haar zien groeien op de kale rots altijd winderig in armetierig licht met nauwelijks zon waar anderen wiegden schichtte bliksem in donderslag zag hoe fier zij bloeide terwijl toch alles tegen zat zij is nooit geknakt tegenslagen kleurden haar karakter strak zij heeft vrucht gegeven om haar kracht door te laten leven…

Oplossing haakt in hoekige karakters wacht op lezers met juiste golflengte die uitleggen wat dichter's geest in zijn flow schreef, wat hem dreef…

Jij met die twinkel in je ogen jij met die lach op je gezicht jij met je mooie karakter daar ben ik voor gezwicht Jij met je leuke dingen jij met je gouden hart jij bent nog steeds heel bijzonder jij bent het die mij verwart Jij, ik moet je vergeten. maar ik kan het niet jij, hoe moet ik het zeggen? Jij doet me veel verdriet.…

een gehavende maaltijd aan onterechte monden besteed, als altijd tijdelijk met het karakter van volharden werkelijk, vraagt iemand zich af, ditmaal ontstervend tegen de gewoonte in, zonder ook daarmee in routine te vervallen, zoals een stoel ter hoogte van een tafel biedt dit perspectief op een onvolledig samenzijn.…

Een Turkse leerling met een slecht rapport Die het karakter van z’n vader kent, Wordt nu naar huis gebracht door Oom Agent, Als hij vreest dat hij geslagen wordt. Krijg je ’t met een slecht rapport te kwaad: “De Politie is je Beste Kameraad!”…

Soms ontdooi ik weer en ontdek ik een karakter, dat soms grappig is en lief. Maar waarom nu zo kil, koud en alleen.…

Lonkend naar woorden van identiek karakter, overigens geschreven met allengs verwaterde inkt. Maar ach, het blijft stil rondom de borrelpraat naar het zilte zoet. Omdat ik niet wil, maar vroeg of laat toch drinken moet.…

Het bloed van alle schoonheid vloeit door aderen van jou bedruipt het karakter van licht met een rode warmtegloed... Je vertederende ogen spiegelen de node van begeerte het stille water, dat nauwelijks vloeit zal mijn beker niet beschenken...…

Haar geweldige karakter doorboort mijn hart. Oh engel der kwellende liefde, laat mij toch met rust. Waarom houdt zij nou niet van mij?…

Met jou rond de wereld jij bent zo begeerlijk Je lichaam zo krachtig je karakter zo prachtig Je figuur zo sierlijk je kracht zo dierlijk Met jou ben ik veilig daar je pakt je gitaar en zingt een prachtig lied en je ziet Deze woorden raaken mij van binnen kippevel en hierom zal ik je beminnen Alls je jouw lied weer zingt…

als je even meeloopt vertel ik over de weg de meeste stenen zijn omgedoopt, dat is wat ik zeg nadat ik ze heb aangeraakt zijn ze niet meer als voorheen wat meer versleten, dieper naakt, het karakter hebben ze nog wel gemeen zo zal de kim, in de verte nabij, geen echt wonder meer kennen daarheen liggen ook aangetasten, voorbij het moment…

je tekent zwart glijdt potlood over weerbarstig papier nog geen markante lijnen maar de eerste compositie ligt hier ook de vlakverdeling van donker en licht brengt wat expressie op het gezicht de esoterische sfeer roept om diepte in een eerste aanzet door verfijning met kleur karakter en ervaring zijn gezet voordat magie voorzichtig…

Het regent dikke tranen één grote mistige waas mijn lach is verdwenen verdriet is echt de baas Scherpe en gemene scherven pijnigen mijn gebroken hart mijn hoofd is helemaal leeg mijn gevoelens zijn verward Je hebt me vreselijk gekwetst tot in het diepste van mijn ziel het door jouw getoonde karakter was niet waar ik ooit voor viel…

het steen lijkt de beitel te ontwijken als ik een stukje dwars voorzichtig wil splijten meegaand heb ik zijn structuren gepolst aders en lijnen gevolgd in subtiele verfijning mat gepolijst met de glans van bloed zweet en tranen ademt schoonheid je schaduw vol karakter sta je daar bevallig en profiel maar met je stukje dwars ben…

Zoals veel dagen in December schraal en verbleekt metalen geluid door de kruinen opeen gedreven koperen staken gekraste karakters in de ogen van blinde passanten door dit gestaalde woud waagt geen wind zich kilte klimt langzaam in mijn winterkraag ik slaap in huiveringen wacht op de mist van het vergeten ik scheur mijn mantel in niet…

de dood is een spelbreker die vreet aan zekerheden niemand die er raad mee weet zelfs de wetenschap niet zwijgend vergeet men en schuift het ver van ons bedje maar als het komt brengt het een onmenselijke scheiding maar het stelt mij wel een vraag is dit het einde of niet want als de dood het einde zou zijn zou mijn sterven het karakter…

Witte vacht, schitterend zacht asociaal zoals hij is, spinnen kent hij niet krabben met vernietigende kracht Volledig behaard, vernietigende staart empathie is hem onbekend, liefde zijn manier andere “vrienden” brengt hij van de kaart snorharen trillen, poezen villen agressief is zijn karakter, vals om de hoek een ander zoals hem zouden…