Alle inzendingen over kerkgebouw OR koor OR mammon

Kikker kwaakt in koor aan het wateroppervlak lentegeluiden.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

De zwarte akkers, het jonggroene koren, hoor! De veldleeuwerik!…

Ik wandel in de tuin van mijn herinnering waar prachtige bloemen bloeien die mijn hart steeds doen gloeien maar waar ik ook het kaf van het koren moet scheiden om mij te verlossen van alle pijn en lijden dat kost tijd tot er een dag aanbreekt er alleen geel goud koren zal zijn en geen spijt…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

het rijpe koren de halmen zwaar gebogen klaar om te oogsten…

-Akkers in oogsttijd- Groepjes kraaien bekvechten Om koren en kaf.…

Tis crisis in de horeca De terrassen zitten vol Tis crisis bij het ABP Senioren op Schiphol Tis crisis bij de spaarders Op elke bank een ton Tis crisis in de kerken Geloofd zij de mammon Tis crisis bij de voedselbank De leggings zitten strak Tis crisis in de hersenpan Nederland aan de Prozac Tis crisis op de arbeidsmarkt…

Er zijn er die fraseren. Je hebt er die vibreren. Je hebt er die zwaar hijgen. Er zijn er zelfs die zwijgen.…

koren in aren goudkleurig en rijp zingen ruisend hun lied meedeinen…

Koren schoof buigend langs de einder opgesteld onlangs gewassen.…

De gekken zitten in hun kerkgebouw Als stomme mummiën: met stenen ogen Staren ze onwendbaar langs de lage bogen En horen van Geloof en Liefde en Trouw Uit 's herders mond, die kalmpjes staat en nauw Iets hoorbaars voor een oirbaar mens kan pogen Te geven aan de onzaal'gen, die bedrogen Om 's werelds eêlste goed, zien lauw en flauw.…

Filadelfia, zo heet het kerkgebouw In een voor mij onbekende straat, In een stad die ik nog maar Een heel klein beetje ken, Als eerstejaars worden wij Verbannen naar dat eenzame gebouw Aan het eind van deze straat In de volksbuurt die Oosterpark heet Om daar tentamen idioom te doen, De laatste zware toets die ons Toe moet laten tot…

Zielen verbinden de strijd Ongeacht de hoeveelheid tijd Als het koren rijp is is dat de tijd die gegeven is. Wie het anders wil zet het leven stil maar komt bedrogen uit het is hom of kuit Ga de weg, hoe steil of laag Beantwoord zo je eigen vraag Zo laat je je eigen koren rijpen en leer jezelf begrijpen.…

het koor kent vele stemmen heeft zelfs een gezicht een repertoire bijeen gegaard door oefenen en ervaren begonnen in duet zingt nu een vast sextet het lied van alledag versterkt met passanten de een wat schuchter de ander soleert al ras pas als stemmen doven neemt het koor de melodieën over van hun beëindigd levenslied…

nacht kort nog wat moe begroetend ochtendgloren dag koren hai koe…

Wat is er met mijn koor? Het doet pijn aan mijn oor: het neemt telkens een loopje met het mooiste syncoopje!…

Een goudfazant schrijdt heel statig met een blik van - zijn hen al in het koren - hé heb je mij gezien…

leek de planning verkeerd gods elementen wilden niet luisteren en drogende winden fluisterden geen regen als de natuur er om sprong willekeur dateert evenementen door onontkoombaarheid echte hypes en trends lijden gelukkig niet onder dat futiele onderscheid in de wildgroei dit jaar spant economische commercie veruit de kroon mammons…

Ik (is de worm in het wonder) ben de dertiende uit het dozijn; de vroeg al van mammon en pappot weggevluchte, vele malen ten hele verdwaalde Cino zonder luit, zonder duit, Doderik van Duisterhuize, wanderder van het oude lied, kenner van kou, haker naar jou hartenvrouw hartenvrouw. Ik kom van het land toen het land er nog was.…

Nu zoekt hij naar een ander koor.…

Biddend zingt het koor zingend antwoordt de Geest Zijn echo vult de ruimte Het pinkstert!…

Als de wind gaat door 't koren ... wie uwer is opgestaan?…

In 't pandemonium klinkt steeds een echo Een die zich uitput in reïteratie Van slogans voor zijn eigen imitatie En aldoor zingt 'komkom tuutuut hoho' Het is geen wouw die je hoort dongedingen Maar 'n wouwelaar, die enkel na kan zingen…

ik wieg je in het koren bij het vallen van de nacht hoor de treurwilg lieflijk zingen zelfs de aren neuriën zacht ga maar slapen lieve jongen want jouw oogjes zijn zo moe van al jouw rare bokkensprongen nu mag je naar dromenland toe ik wieg je in het koren op het ritme van de wind welke niemand kan verstoren droom maar zacht lief sterrenkind…

Tussen het koren beeft het... In een tunnel sneeuwt het... Onder de golven waait het.. flink, terwijl ik flink drink…

Je mag je koren niet meer strelen je weide niet meer zien je paard niet meer bevelen het machtig oog wordt een blinde vinger.…

Het jongenskoor zingt de kruisiging van Gods Zoon weerklinkt in het koor onder het kruis doorleef ik geraakt het evangelie.…

vindt zelfs de mus een huis en tsjilpt ie in het koor?…

stemmen cirkelen om elkaar heen een poging tot benadering ze willen een koor vormen een nieuwe betekenis…