Alle inzendingen over kind OR geweld OR verleden

een moeder verloren een oud kind teruggekregen we zijn als twee kinderen zonder levend verleden rondtastend in het nu…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Een zucht naar het verleden naar een jeugd nimmer beleefd een glimlach naar de poppen die zwijgend keken mijn diepste geheim begrepen een blik naar het venster waar ik nachtenlang wachtte op een vallende ster een kracht die niet te verwoesten was hoeveel geweld men ook pleegde en nu een plek waar dat kleine meisje gekoesterd…

Het kan alle kanten uit Voorbeelden genoeg Eeuwige trouw is scheiding Vriendschap komt haat Liegen, bedriegen, geweld waar dat woord veel voorkomt, maar toch gebeurt het. Waarom! Het woord is als kristal zo broos breken doet het altijd met pijn en ongeloof! Ziektes, geweld, oorlog, durven jullie het nog gebruiken?…

Jij die niemand onrecht deed En in schreeuwen uitbarstte Met een troep wanhopigen om je heen Ter vermenging van woede en verdriet Zelfs al zou iedereen voor je huilen Je jammerend hun mededogen betuigen Het onrecht voor de camera slepen Het kind gewikkeld in een blauwe doek Je gedode kind dat niemand onrecht deed Blootgesteld aan geweld…

Geweldig, dat het tussen hen zo vlamt, De zwemmerswereld zal nog wat beleven Als die relatie kinderen gaat geven, Olympisch zitten we dan weer geramd. Een topper levert ons die twee geslachten, Wij Nederlanders kunnen haast niet wachten……

treur je nog om toen en kijk je om over schouders van een ver verleden je kende dit sterven niet je was geen kind van deze tijd al streel je mijn ziel met weifelend tastende vingers van weemoed en woel je mijn dagen het geeft niet ik ben altijd al een kind van vreemde oases geweest…

En wat voelt het toch geweldig, om weer een sterke man te zijn. geschreven voor iemand…

Ik leer zien wat belangrijk is door na te doen hoe jij kijkt Ik voel wat jij voelt door na te doen wat jij voelt Als een brabbelende kind volgt mijn kennis mijn lichaam dat jouw bewegingen volgt Hoe dichterbij hoe beter mijn weerspiegeling is maar nooit precies hetzelfde zelfs als het water glad is en dat is weg zodra ik erin duik…

Ik krijg betaald en ik koop het bed waarin ik wil liggen in het land van mijn keuze het land van de revolutie, van vrijheid ....en gelijkheid waar iedereen weg moet ....die zegt of steunt dat anders beter is het land zonder mensen ....die huisgenoten en buren uitzonderen ....om hun afkomst, geslacht of liefde het land zonder volgelingen…

Raven op mijn schouders om me de weg te wijzen en mensen te roepen om hen te ontmoeten De jongen die op het strand tekent met kleurige keien, tweemaal daags en ze natelt voor hij weggaat wetend dat de vloed komt met golven die langer zullen leven dan hij De man in de kamers vol tafels met kwartsen uit de landen waar hij zocht naar heiligheid…

Samen op het bankje onder de kersenboom de aflopende dag langzaam de nacht in laten zakken Weer een avond samen onder de kersenboom Denk niet romantisch aan de fonkeling in een glas het vlammetje van een kaars in de schemering intiem samen onder de kersenboom Dat zou surrogaat zijn en ons geen ruimte laten te voelen wie we vandaag…

De snelheid van de trein trekt voor mijn ogen de massa uit de wereld, vormeloze strepen tekenen onwetenschappelijk de formule van Einstein op de ramen Soms is even in beeld wat het is, als je stil staat Dan kun je zien wat het is, iets tijdelijks in zijn raadselachtige vlucht van schijnbare illusies Alles bestaat onwetend hoe…

Nieuwjaar, ik kies mijn wenkbrauwen Ster, Parijs of Prinses de lijnen van mijn geluk als de randen van mijn kijken en ik bescherm me met geuren ga nooit de deur uit zonder deze zekerheid van de zegen van boven, de rode loper op mijn bedachte weg Rekken en strekken met sierlijke bogen van liefde om te voorkomen dat mijn lichaam inzakt…

Wij leven 't heerlijkst in ons vérst verleden: de rand van het domein van ons geheugen, de leugen van de kindertijd, de leugen van wat wij zouden doen en nimmer deden.…

het gezicht eindelijk ben ik er ook voor gezwicht Heb ik ook de stap gezet niemand die het me heeft belet Om voor nieuw leven te kiezen en zo te voorkomen dat mijn hart zou bevriezen De dooi is weer ingetreden en ik heb eindelijk afgerekend met mijn verleden…

er zwaait een tuinhek open door de wind een vergeten grendeltje voor een verdwenen kind dan mompelt een oudje o lieve heer en slaat weemoedig haar ogen neer er klinkt geen lach geen schoentjes op het grint het is slechts het tuinhek dat zwaait door de wind…

Lieve, Voor als je mij wat later ziet Stuur mij brieven vol vertier Vertel mij van de reizen die je maakte Breng wat kleuren voor me mee Laat me toch jouw wereld zien Deel met mij dat wat je zag Vul mijn hoofd met zachte klanken Beschrijf de kunsten die ze toonden Zet je kwasten op mijn doek Zet je tonen kleur na kleur Stijg zo maar naar…

Daarna nam een kinderlijke vrede, ons wanneer we rustig sliepen in haar vele dromen mee. Nu slaapt alleen nog maar mijn tweelingbroedergeest in de kamer van de kinderen die wij ooit zijn geweest.…

Iedere jeugd is anders Elk mens is verschillend de één is moedig de ander heel welwillend generaties en culturen verschillen van elkaar de één z'n jeugd is leuk die van de ander juist heel naar. Vanuit het dieptepunt omhoog en daarna weer omlaag iedere jeugd is anders maar die van mij is gewoon vaag Ik lach en ik huil en voel me soms…

Ik kijk naar buiten en ik bedenk dat vroeger bloemen zich aftekenden op de ruiten wanneer het 's nachts vroor er groeiden hele bossen zo voor mijn ogen een onzichtbare hand leek het mooiste schilderij te maken alleen voor mij nu gebeurt er niets meer in de nacht maar zo af en toe kijk ik 's winters naar buiten alsof ik iets van het kind…

de herkenning wanneer je kinderen kinderen krijgen en ouder worden de déjà-vu van vertrouwde gebaren in onwennige handen vertederend nieuw het koesteren doet herinnering dagen vergeten verleden ontwaakt in toekomst…

Inkomende raketten sirenes loeien de ogen wijd open vol afschuw om ‘t geweld in Jeruzalem Zoete schoonheid roos van Sharon gouden stad van herinnering met de man op de ezel die hier de poort binnenreed Och Jeruzalem stad vol leed indien ik u vergeet zo vergete mij mijn rechterhand Zo sprak het Woord in dit Heilig oord…

Bij het opvoeden van kinderen, leren we altijd, dat geweld niks oplost, nou is het natuurlijk niet de bedoeling, dat een ander kind, het jouwe afrost, maar praten is altijd beter dan vechten, echter: wanneer je in een debat in Seoel volgt, moet je bedenken, dat ze voor de idioterie die ze daar uithalen, ook nog betaald krijgen!…

Omdat het kind geen levensteken gaf Kreeg het een aantal tikken voor de billen Waarop het goddank luid begon te gillen, Maar daarvoor kreeg de baker later straf, Dit omdat elke tik van nu af geldt Als vorm van strafbaar huiselijk geweld.…

een kind met grijze haren zweet oude angsten poriën vol van vroeger lopen over het verleden plakt weer als nieuw…

jullie er niet meer we hebben nog zo geweldige tijd gehad ik hoop jullie weer te zien…

In Orlando, diepe, diepe rouw en waarom? In Parijs, verbijstering en waarom? Taal van kogels, geweren en messen waarom, leert een mens niet van de lessen? Van welk geslacht een mens ook komt niemand heeft het recht: niemand HEEFT HET RECHT een leven te nemen, zoals wederom gebeurde. Taal van messen, geweren, kogels heeft…

Soms krijgt verleden een staartje .... Sinds we in elkaar 'wonen' zijn we nooit verder dan een hartslag verwijderd van de ander dat is houden van elkáár…

De slaap is een schurftige bedelaar steeds minder vaak vindt hij de weg naar mijn deur bang als hij is van mijn grijnzende honden, zie ze snokken aan hun roestige ketting Ik nam een kijkje in mijn pakhuis van klein ongenoegen en groot verdriet haalde wat rag weg en zag wat kasten op een kier, de jaren '90 maakten goede sier.... en toen…