Alle inzendingen over kwade

Zijn ijskoude blik priemt de minachting door mij heen hoe kan ik zacht blijven als hij mijn woorden stukslaat met het scherp van die lach -scherven eten immers vlees- de schaduw plukt hij uit het zonnigste van mijn zomer en verstikt mijn brave neus er tergend langzaam in telkens lik ik wonden schoon aan het licht in dit leven en zweven…

Niet twijf'lend weet ik: Alle goed is kwaad; Twijfelend hoop ik: Alle kwaad is goed; Zodat wie 't ene wil, het and're doet, En zond'loos hij slechts is, die beide laat.…

zwart zwangerde de nacht zijn onverwacht donkere boodschap waar stilte onheilspellend klonk warmte drukte zijn eigen dekmantel nog knipperde de laatste straatlantaarn zijn eenzaam licht tegen de blinde muur raffelden schoenen een hoge hakkentoon op de natte klinkers van de ongelijke stoep in een verschrikte oogopslag werd…

stampvoetend draai ik weg in je ooghoeken fluit ik scheel haren trekken lukt niet op kaal haat en nijd door cupido beschoten wegen door water langs en op deinen met de storm mee olé vliegend met mijn bezemsteel vlam ik op op wat komen zou steenkolen vloeien opgebrand daadwerkelijk maar ook waanzinnig als water het ook niet blussen kan…

hij greep ook hem, die lieve jongen hij greep ook hem, totdat die lieve jongen niet meer kon en hij nog één keer bad Nee, hij sméékte om verlossing nog even thuis, een warm onthaal hij kon de wegen niet doorgronden het was zijn laatste avondmaal Voor eeuwig Thuis, in ’t felle licht het zachte, felle licht waar zelfs het allerfelste kwaad…

kennelijk ben je er niet hoe goed ik ook zoek het lijkt verdomme wel een heel slecht boek je ontloopt mij zorgt dat je er niet bent en dat voor iemand die mij zo goed kent nee ik ben niet boos ik ben heel kwaad en zeg je gewoon waar het op staat soms denk ik wel eens bekijk het maar maar zelfs die gedachte valt me nu te zwaar…

tralies verbogen, de haat ontketend, het beest is los losgeslagen in vrijheid houdt het de wereld in vrees gevangen onschuld zoekt handen waar, steeds vaker, klauwen worden uitgestrekt pandorabel memorabel, deksels, Pandora onafgedekt, het kwaad is uitgelekt…

een aalscholver schoot door stuivend schuim de jongen schrok en trok een cirkel om zich heen tegen het donker zag hij drie meter breed een vogel neerkomen en broeden op de wateren kwaadaardig het wachten beu keerde hij huiswaarts met een dooie vis die hij te ruste legde op de zinken winkelluifel na vele dagen zag hij leven wemelen…

kwikzilverbolletjes alle-richting- rolletjes want de thermometer brak alkaida-kak in elke staat dji-haat terror is angst dood duurt het langst en bloed kleurt rood omdat j'er op schoot pluim op je pet Mohammet integreren is 't woord niet discrimineren scoort al fluiten bommen scherpe verdommen de wonden naar binnen we moeten bezinnen ja kwaad…

ik zag het rollen van ogen vingers die wringend kraakten begeleid door kreten uit mond en kaken in de oplaaiende stampende drift was het ikke volledig zoek toen agressie procesgetrouw de slaande ruzie ging verstikken het ging om niks waar stilte viel won rust terrein kreeg gezond verstand langzaam weer de overhand…

Ik had jullie nodig Maar toen was ik overbodig Door jullie verdriet zagen jullie mij niet Altijd waren jullie bezig met haar zij had problemen, jullie hadden het zwaar iedere ruzie, elk woord Ik heb het allemaal ook gehoord! Iedere keer dat ze wegliep dachten jullie dat ik gewoon sliep. Iedere keer dat jullie tegen elkaar zeiden…

Ga maar haar eind is hier begonnen Waarom heeft het zin om verder te praten, als alles wat je zegt toch wordt verzonnen. Wat moet ik nu beginnen ik geloof niet dat dit gemis ooit over gaat. Wie kan me nou nog helpen, wie is degene die mij nu steeds vrolijk maakt. Had het die nacht maar niet gevroren, dan had je haar toch wel gezien?…

Nu scheldt en schreeuwt er iedereen, En noemt het dwaas, brutaal, gemeen… Want ‘men’ weet in ’t eenvoudig zeggen Een diepe, boze zin te leggen: De mens is steeds geneigd het kwaad Te zoeken, ook waar ’t niet bestaat; Dies houd uw tong en penne in, Want laster schijnt hem vaak gewin.…

Je kunt niets zeggen over het hoe en het waarom je spreekt dingen tegen toch blijkt het nu vaak krom. Het liegen staat in je ogen en ze stralen amper meer ik laat je niet meer vluchten zeker niet deze laatste keer.…

Ik heb zo'n groot stuk hout, (de bast vliegt langs mijn minirok en hoge laarzen) als ik erin snijd denk ik aan jou: de nerven in het hout zijn je rimpels. De wind draait langs de glooiing van je armen en je benen, terwijl je hoogstwaarschijnlijk schreeuwt als ik je edele delen scalpeer. De bijtel, hard als mijn tand, ontvelt…

De daden die je deed maakten me kwaad en vals kokend bloed van binnen en die onvervalste vieze lach. Toch hield ik mij koest en hield die gulle lach want met vriendelijkheid kom je toch wel ver. Nu zit je knielend voor mijn voeten en smeekt mij voor een simpel feit ik herinner je nog even aan het vroeger, die harde tijd...…

in vorm en kleur wiegend op eigen muziek in stralend reiken naar licht op ranke stelen een schitterend gezicht maar ik wist dat hun wortels een gif bevatten met het vuur van de hel in scherp vertakken doorsneden zij grond de duivel als onschuld vermomd mijn bloem op weg naar het licht maar wit van hun wortels vergaarde kwaad…

Europa in de greep van het kwaad Vecht zijn vetes uit in de zwijnentrog Slagveld van de eerste wereldoorlog In de modder, drek van mens en paard Beelden van het loopgraven front Maken me telkens weer stapelgek Miljoenen jongens sterven in de drek In een oorlog zonder duidelijke grond Wegens lafheid geëxecuteerde soldaat Die in shock niet…

ermee te kunnen leven maar het heeft nu stem gekregen sist indringend venijn spreekt tegen wat goed zou moeten zijn het lijkt luider te worden door rebellerende tonen is tegendraads en opstandig in attaqueren van het gewone heeft vrienden in krant en massamedia valt op door verschijnen het zijn de wortels van het sluipend kwaad…

poortje open, hond wil niet in kot uitzonderlijke dag één grote beet, hap knap klemmende pijn, open wond zonder nadenken, kwade grote hond.…

De koppigheid van je kind dringt pas door als je ze laat doen. Dan pas kan je nadenken van wie heeft ze dat nu eigenlijk?…

Het masker van de waarheid... zit in onze genen. Via DNA krijg je ze eruit!…

De liefde volgt somtijds de baat, De haat wordt ook uit min geboren; Het goed komt dikwijls uit het kwaad, Men vindt hetgeen eertijds was verloren, Dus blijft er niets in zijne staat. Zo los is 't kwaad, zo los is 't goed, Wie kan des iets standvastig hopen?…

Nee, wij bouwen liever op de stoeprand, voyeurs van goed en kwaad, en mijden het geel met paarse licht van glas in lood en een kwaad geweten. Het goede is een dame die zingt, haar mond schrijft o, haar buik beschermt.…

Weg is de romantiek Het verdriet en het kwaad worstelen met elkaar op de grens van liefde en haat tussen twee oren die niets meer te luisteren hebben een mond die niets meer te vertellen heeft want woorden bereiken enkel een bestemming waar geen antwoord leeft…

grenzen overschrijden mijdt hij als de pest daarachter loert het onbekende dat gaat van kwaad tot onderhuids hij wentelt zich in een amorfe deken van woorden sluit dan tevreden af hij zal ze wel eens leren…

Noem mij één onheil in mensen geschiedenis dat zo demonisch kwaadaardig en gruwelijk is dan de fanatieke wil alsmaar goed te doen geneigdheid alles te willen zuiveren uit naam van moraal en fatsoen blinde gehoorzaamheid waar de wereld nog steeds voor beeft wil ons doen geloven dat ons bestaan geen schaduwkanten heeft zo is het al…

Zijn geslepen gezanten Bevolken Volgens heugenis Mijn gedachtewereld Sinds eeuwig Moedwillig Fluisteren ze in mijn oor Er is geen goed en kwaad Geen hemel, geen hel Slechts de geneugten des levens Leiden Tot een zalig bestaan Een bestaan Dat het leven zelf Alzo voorzien heeft Onbezonnen Verorber ik iedere verboden vrucht…

mag ik voor even naar binnen gaan dank u en de deur laat ik wel aan rust om in de spiegel te kijken voor een dagelijks vergelijken de lach om het goede naast twijfel over kwaad plots knapt het glas in gebroken schaduw verschijnt de ster die ik was…

Ze botsen tegen kwaad en zitten thuis te balen.…