34462 resultaten.
ER ZIJN PLAATSEN WAAR JE NU
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 151 wat ik wil zeggen: het leven gaat door,
om de honderd jaar moeten de paleizen
branden, de dolende monsters gedood.
ik ben zo moe,
zo ongelofelijk moe.
jij ook?…
Ik ben zo moe van de stikstof en u?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 74 Ik ben zo moe
Ik ben het zo moe, zat
Soms voel ik alsof ik zelf aan stof toe ben
‘Want tot stof zult gij wederkeren’ (De Bijbel)
Maar dan moet ik wel eerst stikken
Maar soms bij leven
Stik ik de moord:
De boeren, burgermoord in Nederland
Vanwege de stikstofcrisis
WNL brengt leven in die brei met het boek ‘Stikstoffuik’
Ik ben zo blij…
Najaar
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 135 Het Leven is moe
De takken verdorren
De bladeren sterven
Onaangeraakt
Tot aards stof vergaan
Om weder te keren
Uit 't hemels' sterrenstof
Bij Lentemaan…
Burn out
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.191 Ik ben moe
Zo moedeloos
Zo verward
Zo boos
Leeg en lusteloos
Gefrusteerd
En vooral
boos
Dit ben ik niet
Wat je ziet
Is niet
Hoe ik wil zijn…
levensavond
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.313 soms geniet hij
nog van kleine
momenten
van een kleurige
paddestoel langs
verwaaide paden
zijn tere hand
gedachteloos
in de mijne
het verschraalde
leven stilaan
moe…
Voldaan
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 450 Moe en uitgeput,
Maar voldaan,
Sta jij hier met in je oog een traan,
Alles heb je op moeten geven,
Alles laten staan,
Maar nu het einde er is,
Na zoveel ellende en pijn,
Kan je eindelijk door met leven.…
Ongerust
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 330 zijn grappen weer tot leven
hij is herstellende
~* Voor Suzan *~…
IN STILTE HUILEN
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.647 sliep een mens,
moe van ‘t aardse bestaan
Zijn pijnen waren immens
Hij kon zijn leven niet aan
Onder ritselen van ’t loof
op een windloos ogenblik
Verloor hij in elk ’t geloof
en weet je, die man was ik…
Vriendschap
hartenkreet
3.0 met 38 stemmen 5.840 Mijn lichaam is moe,
weet even niet hoe
het verder moet leven.
Dus kan er niet even
een vriend met zijn armen
mijn hart weer verwarmen
en zeggen: 'Kop op
joh, meid je bent top!'…
Netgedicht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 386 Verplicht rijm ik
Uw miserabele leven
Ik wil geen woorden waarin ik verstik
Niet mooi gaan, en toch sneven
Vanaf nu, ik vind het welletjes
Speel niet meer uw spelletjes
Ik voeg niet meer toe
Ik ben u moe…
Synapse
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 120 Geacht verstand,
Ik ben moe door gezeur en gezemel
van geïndoctrineerd gewemel
en op kritiek punt aanbeland
Beste synapsen,
Ik ben moe door nonsensicaal gedaas
van betweters en zeveraars
en toe aan een hersenscan
Zeer geëerd onderbewuste,
Ik ben moe door amicale façades
van bedrieglijke mombakkes
Zo moe, welterusten…
Dode dag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 61 Je kunt wel van alles willen
en weten, maar het is niets
wanneer je wakker bleef
Ja zon, ja eten, wat anders
maar geluiden verdraag ik niet
laat staan dat ik energie heb
voor liefde of een prestatie
die de dag tot leven brengt
de dode dag van te moe zijn
voor mezelf en de wereld
De tijd…
Lieve opa
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.208 U genoot van het leven.
Vol van liefde voor ieder om u heen.
Vol van kracht, maar moe gestreden.
Na lang vechten het toch opgegeven.…
Stilzwijgend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 203 al kijkend naar
nodig ik hem uit
op het randje
van mijn bed
ik zou hem
kunnen verhalen over
om mij ter wille te zijn
wellicht te overreden
niet dat het leven niet mooi is
integendeel
maar ik ben moe
heb genoeg gestreden
de wil ontbreekt
om nog
al kijkend naar
wacht ik
op zijn uitnodiging…
Vakantie
snelsonnet
1.0 met 4 stemmen 124 Ik mag het zeggen zonder arrogantie:
Gedichten.nl is uw garantie
voor verse verzen zonder redundantie
met lyrisch optimale resonantie.
Maar heden wijk ik af van de usantie:
Geen snelsonnet, want ik ben op vakantie.…
Wedstrijd
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 741 Ik ben moe
ik doe mee aan een wedstrijd
die ik nooit kan winnen
ik ben moe
terwijl ik nog moet beginnen
is de rest al binnen
ik ben moe
ik ben een blok aan mijn eigen been
ik zal slechts nog meedoen aan een strijd
zonder nummer één.…
Heengevlogen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 983 Je was wat moe,
Toen nog wat meer,
En op een dag,
ben je stil heengevlogen;
Zo plots,
Als wind,
Jouw leven en jouw kracht,
Waar zijn die nu gebleven ?
Maar in ons hart,
Ruist nog heel zacht,
De woorden uit jou stem.
Die gaan niet weg
Ze blijven eeuwig leven;
Als jij, mijn lieve papa…
Burnout
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 1.675 Chaos in mijn hoofd
Mijn gevoel totaal verdoofd
Moe en afgebrand
Alles lijkt op drijfzand
Hoe heeft het zo ver kunnen komen
Waardoor is mijn energie zo afgenomen
Werken was mijn lust en mijn leven
Maar heb me daaraan nu totaal leeg gegeven…
Omhelzen wie mij lief is
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Mijn leven is een reeks details
van aankleden en praatjes maken
willen weglopen of omhelzen
en moe zijn aan het eind van de dag
zonder een rode lijn, geen spel
van dubbele tong, taaltrucs
of beeldspraak, niet eens
een virtuele werkelijkheid
van bloedeloze liefde
en gepolijste pijn
in losgezongen gedichten
die duwen voorbij het bekende…
EVEN NIET MEER....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 652 Mijn hoofd is moe.
Moe van alles, van het gehaast.
Van het gezeur van anderen,als iets niet goed gaat.
Van het zorgen voor,
van alles wat gebeurd is.
Alles wat ik heb ervaren,
is opgeslagen in mijn hoofd.
Mijn hoofd is vol.
Van het verwerken van tegenslagen.
Moe, moe van alles.
Even niet meer...
Maar toch ben ik gelukkig.…
Zoals de maaiers 's avonds huiswaarts gaan
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.129 De slaap heeft breed zijn dommelende kusten,
daar zal ik als op stenenblauwe zerk
slapen, de schouders moe van 't hangend gaan.…
B e d t ij d
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 442 het dageind kust mij in
haar roze abrikozenvel
slaapwel
geluiden trekken hun
geruite pyjama aan
gedaan
met twinkeleren, culmineren
toten trekken
gekken
een vogel schrijft een
laatste letter in de lucht
vlucht
en geuren dampen dauw
over 't avondgras
slaapgas
een rijmsnoer trekt
de dichter toe
moe.…
HET MAAKT ONS ZO MOE
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 723 Wanneer trekken we samen één lijn
wanneer geven we onze fouten toe
want zo verdorven en verrot te zijn
het maakt ons mensen toch zo moe.…
De top
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 374 onvermoeibaar zwoeg ik voort
de weg is lang en zwaar
obstakels vliegen rond mijn oren
mijn hiel prikt in een blaar
elke rots en kei
versperren delen van mij
spreken me aan
ga heen, vandaan
ik verman me, stap door
volg verbeten het spoor
geef als het ware
mijn leven voor ’t hare
zij is onweerstaanbaar
en weet van geen wijken
maar…
Vleugellam
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 622 Zo moe, geen interesse meer,
om er nog iets aan te doen,
moed verzamelend, misschien
zegt ze het de volgende keer.
Maar ze is zo tam,
kan het ook niet helpen,
als hij reageert op wat ze zegt
is ze gewoon vleugellam.…
ZIEKTE
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 2.763 Niet omdat ik niets wil zeggen,
maar de woorden zijn soms zo moe.
Ik kan vertellen dat ik dan weer kan lopen, dan weer verstijfd moet zitten
zo moe,
zoals deze regels: niets doet er dan meer zo toe.…
Voorbij
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.012 In de lucht zie ik sterren
Een heleboel
Elk met hun eigen ziel en verhaal
Maar samen vormen ze een geheel
Ik voel het gras in m’n nek kriebelen
Moeheid overwint en ik doe m’n ogen dicht
In de duisternis zie ik nog steeds de sterren
Ze roepen me en ik wil heen
Weg van hier, weg van alles
Ik adem nog één keer diep in
En word meegevoerd
In het…
S staat voor stilte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 269 de wind speelt het eigen spel
stormachtig
zweept golfslagen
doet bomen kreunen tot in de wortel
maar stevig is houvast
terwijl mijn net gekamde haarbos
wappert
gaan mijn gedachten
naar DNA onbekend
van gisteravond
tja ik heb zo mijn bedenkingen
vroeger werd er veel onder het tapijt geveegd
zou het heden ten dag anders zijn
”hoerenjong…
De nacht is onpartijdig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 148 hoe kwaadaardig spreidt
de avond zijn zwarte lokken
en besmeurt de deurmat
met oud belegen woorden
de nacht onpartijdig van geest
toch aanwezig met voorbereide zetten
die mat maar wel opmerkend zijn
want geen duisternis kent zijn gelijke
onzedig en samenzwerend scharniert
de slaap op lustige momenten, het laken
herkent de melodie en figureert…
Worsteling
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 209 onmacht verscheurt
maakt klein onzichtbaar
het leed ondragelijk
onuitputtelijk vechtend
tegen de gevestigde orde
die niet thuis geeft
dralend wordt je zijn
ontmanteld zodat het
ieder ander ontgaat
tot de stilte onhoudbaar is…