S staat voor stilte
de wind speelt het eigen spel
stormachtig
zweept golfslagen
doet bomen kreunen tot in de wortel
maar stevig is houvast
terwijl mijn net gekamde haarbos
wappert
gaan mijn gedachten
naar DNA onbekend
van gisteravond
tja ik heb zo mijn bedenkingen
vroeger werd er veel onder het tapijt geveegd
zou het heden ten dag anders zijn
”hoerenjong” ik zag het leed van jaren
gedragen door een man op leeftijd
zijn geloof in de moeder
was loyaal maar ze duvelde van haar sokkel
bij de uitslag: onomstotelijk bewezen dat……
mijn hart sloeg een slagje over
ik dacht aan die avond van ooit jaren her
“geloof jij wel, dat die man die daar zit, je vader is”
nu glimlach ik er om
toen schudde God mijn wateren
niemand weet, niemand weet
dat ik repelsteeltje heet
beroemde sprookjes woorden
nee voor mij geen DNA onbekend
we zijn alle zeven kinderen van een moeder
Geplaatst in de categorie: moraal
ben ik blij mee Cobie!