Netgedichten

netgedicht (nr. 37.026):

Je ligt er zo stil

je ligt er zo stil
een glans op je gelaat
lijntjes, fijntjes
kunstig besnaard

de handen rank en wit
rustend op je tooi
je oogt zo vredig
verheven mooi

en och,
ik kan het niet beredeneren

waarom een leven
een fonkelend kristallen glas
brak in talloze scherven

de schaduw zijn best deed
zich deze zonneplek op aarde
te verwerven

( Joke )

Schrijver: Hilly Nicolay, 14 januari 2011

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: overlijden

overlijden

4.0 met 8 stemmen

862

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 15 januari 2011
Email:: kerima.ellouisegmail.com; heel erg mooi, zo voelbaar deze respectvolle stilte!

Naam:: jan haak
Datum:: 14 januari 2011
Email:: janhaakzonnet.nl; Stil makend Hilly, deze scherven...

Naam:: lijda
Datum:: 14 januari 2011
Email:: lijdazielemangmail.com; mooi ... zo mooi dit schrijven, ik lees het met eerbied.

Naam:: Irmlinda de Vries
Datum:: 14 januari 2011
Email:: irmart140xs4all.nl; Stil ben ik ervan, en dan wat anders kan ik zijn dan stil... Mooi!

Naam:: Peterdw.
Datum:: 14 januari 2011
Email:: peterdw-hotmail.com; Nee, begrijpen kun je zoiets nooit.
Wat een prachtig gedicht!
Mijn medeleven.

Naam:: julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:: 14 januari 2011; een teder gedicht in een donkere schaduw

Geef je reactie op deze inzending: