Alle inzendingen over levenslied

En zie hoe ze soms stil lijken te staan en het is alsof je weer weet hoe jouw handen, zo ijverig en zacht en tóch zo stevig de naald hanteerden, die van van deze katoenen pracht een levenslied creëerden. Elk patroon heeft zijn eigen tijd. En elke kleur is in liefde gevonden.…

Blue Monday, ‘k voel de tranen in mijn ogen; mijn levenslied klinkt verre van Majeur, wat ik me voornam is reeds lang vervlogen al hangt er nog een oliebollengeur. De zon te zien blijft bij een ijdel pogen, de dagen zijn te kort en zonder kleur . Blue Monday, ‘k voel de tranen in mijn ogen; mijn hartenklop klinkt danig in mineur.…

de uitgelaten honden ruiken waanzin en bezingen lust de trotse hoorns verklappen klanken van het levenslied der driften dat van ver de omstreden passie voelt en ziet van de verheven jager die zijn schone prooi tot zwijgen kust bezeten door de smaak van victorie en het brandende verlangen om datgene te raken wat slechts levenloos bezit kan heten…

den beginne Was Eva Adams rechterhand verbannen ver van schoonheid regelrecht naar niemandsland waar niets nog op een god lijkt Ik poog het leven aan te gaan met ’t engelenlicht in ogen maar als de sluier zicht ontneemt wordt het blinde hart bedrogen O, naarstig zoek ik naar het pad geëffend onder dwaallicht voorbij klinkt dan het levenslied…

Eva, vrouw wier hart ik bemin, Schat met wie ik mijn levenslied begin, zon, maan en sterren zijn maar klein, want alleen bij jou wil ik zijn. Mijn liefdeslied is om jou gecentreerd, jij bent de vrouw die iedereen vereert, maar mij geeft Eva speciaal de liefde, want ik ben het die haar hart doorkliefde.…

De Fado heeft hun God verdrongen in nauwe straten wordt geen psalmen meer gezongen kleurrijke transformaties naar het levenslied, waarnaast de mensen hun Godshuis bouwden soberheid van welbehagen in een mediterrane habijt de sterren genieten in hun nachtelijke lijsten van de zoetgevooisde geuren van persing in vloeibare olijven…

Maar in mijn hart klinkt het levenslied. Ik ben sinds vandaag… Verliefd!…

Je kwam je constant opdringen, Ontnam me mijn levenslied. Pas jaren nadat ik hem ben gesmeerd, Kon ik mijn woede uiten. Want alles wat jij deed was verkeerd, en alleen met therapie kon ik dat afsluiten. Ik heb zoveel dingen kapot gemaakt, Als de woede de overhand verkreeg.…

verleden sterven is loslaten, onthechten, zoals de slang vervelt de kreeft haar pantser achterlaat om door te groeien meegezogen in de spiraal die nergens eindigt:•elke deur die sluit opent een andere reeds kleurt het maaiveld weder groen en schieten bomen bot de mist trekt weg een leeuwerik stijgt voor een hoge vlucht en jubelt zijn levenslied…

En 's nachts toen de maan die dag opkwam strooide zij glunderende blikken naar de sterren, klonk met groeiende hesere stem de octaven, haar levenslied dat ze zo graag deelde heel stil. Hoe drijf je langzaam weg, bijna transparant gewichtloos glimlachend op een bladstille dag.…

Opgedragen aan mijn prachtdochter Jess TIJD Een lange weg gestreden ontelbare druppels van verdriet intense donderslagen bezeerden het verleden een lege onderbreking in ons levenslied Op de littekens nog voelbaar in mijn ziel de wonden nog niet geheeld bloeit weer het vertrouwen -dat zo diep viel- nu jij je hart weer voorzichtig…

Zingen zij uw vliedend levenslied:…

Badstrand, 27 oktober 2013 In een grauwe lucht gonzen duizend zwermen bijen humeurig door een storm gejaagd Dan onverstaanbaar commentaar en het gonzen vervaagt Even later schalt verwaaid een levenslied Een blondje met een hondje prikt in haar zakje friet Haar moeder in tijgerprint flankeert een geharnaste vrind Zwijgzame mannen in stoere jacks…

Het levenslied houdt haar in de ban al levens lang!…

dansen we de tango’s van verlatenheid verlangen daagt z'n klankkleur uit, het geluid van verzuring zwelt aan en ebt weer weg met de taal als zwaarte korst en leeft verder om los te laten voor het lichtste vers dat we gezongen hebben uit volle borst, die stem draagt altijd verder dan een kruispunt of grens, ik luister naar jouw levenslied…

fluisteren de liefste woordjes geven de langste zoen, die je adem wegneemt en je buik vult met vlinders Een sprekend gezicht dat mij verteld dat hij en ik gemaakt zijn om elkaars zwijgen te begrijpen Armen die mij dragen die geborgenheid brengen Als ze om me heen worden geslagen, tijdens de donkerste dagen of in de kroeg, tijdens het mooiste levenslied…

welke toon je jezelf ook bezingt Op elke vraag een antwoord het gevecht is eens begonnen op het moment dat ik de tijd inging Maar zijn er werkelijk grenzen Is er werkelijk een begin Of zijn het mijn eigen wensen die staan er tussenin Nu zit ik hier te staren en ik weet het even niet laat alle strijd maar varen En bezing mijn levenslied…

Waarom ben ik zo begaan met de Amsterdamse Jordaan het de plek is van het al: van de klacht, de lach en de traan het is de plek van de hofjes en de straatjes van de steegjes, grachten en binnenplaatsjes de plek van het lied over liefde en leed van onrecht en oprecht, dat het me speet meer nog van het oude vermaarde levenslied van Willy,…