26033 resultaten.
Vingerafdrukken op het venster
gedicht
2.2 met 386 stemmen 43.229 Ik denk dat poëzie iets is als vingerafdrukken
op het venster, waarachter een kind dat niet kan slapen
te wachten staat op de dag. Uit aarde komt nevel,
uit verdriet een soort ach. Wolken
zorgen voor vijfentwintig soorten licht.
Eigenlijk houden ze het tegen. Tegenlicht.
Het is nog te vroeg om nu te zijn.…
Bacchus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 194 Een vrolijke god, genaamd Bacchus
Orakelde in amfibrachus:
"De mens loopt te mokken
En noemt dat betrokken
Mijn raad: drink in godsnaam, en lach eens"…
[licht]
netgedicht
2.6 met 7 stemmen 502 een schuif gaat open
trillend licht het water
schubben van een vis
Lapidair 24.3 130606…
Geleend licht
netgedicht
4.6 met 8 stemmen 490 Duizend diamanten doen een dansje in de zee,
geven glans aan grijze golven voor de duur van een idee.
Tot de einder flakkert vuurwerk in de volte van de baren,
deint een zilver stralendek van hier en nu en alle jaren.…
Aandachtig
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 828 Zonnestralen badend in de oceaan
Een oase aan blauw vergezeld in een collage
Van dansende kleuren, tinten, en stralen
In de taal van de stilte
Jou gevoelens verzaligd
In een oogopslag sprekend:
“De duisternis is ontdaan. Wat zijn die dagen toch stralend”…
zijn als de zee
netgedicht
3.7 met 9 stemmen 352 zijn als de zee:
razend te keer gaan
of zwijgend
het licht uiteen zien vallen
in schitterende visjes…
Brandaris
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 186 [Haiku]
hier wentelt het licht
van de zee naar de haven
om en om en om…
Het anker in een zee van licht
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 385 van licht
daar waar de dag de nacht ontmoet
In een bloeiend samen, ooit...…
Het licht
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 297 Daarboven gloort het licht
Het signaal dooft naarmate wij dalen
Wij stegen weer op
Uit nieuwsgierigheid
En voelden plots de golfslag
Die ons spoelde op het strand
Onder de volle maan
Na een periode van onwennigheid
Waren wij de zee ontgroeid.…
Genieten van de zee
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 49 Je zorgen opzij zetten
bij de zee, het kan en
het mag.
Mooi is het als de zee in
beweging is en de
kleuren van de zon je
weer moed geven.
Geniet van deze
kansen, als deze binnen
je bereik liggen en
misschien kun je iemand
meenemen die er
zelden
komt.…
Zonnepracht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 De prachtige zon
spiegelt over de ruige
zee.
Op een bijzondere
manier komt de gouden
zon aan bij de kustlijn.
Het is fantastisch, ze
bekrachtigd de mooie
herfstavond aan zee.
De wind was
nadrukkelijk aanwezig,
het is tenslotte herfst en
dan kun je dat
verwachten.
Heel weinig mensen
lopen in de avond langs
de zee.…
Waddenstrijders
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 Zee van licht.…
Avondrood
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 Zee, je hebt een gave,
maar zoals we weten, je
neemt en je geeft.…
Nacht facet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 316 Je warmt het zand ik til het hoog
de zee ontstaat bulderend
als de nacht haar deken slaat
meeuwen in hun slaap
zuiverheid smaakt naakt
ik lief jou bij het opengaan…
Nacht facet
netgedicht
3.1 met 11 stemmen 536 Je warmt het zand, ik til het hoog
de zee ontstaat bulderend
als de nacht haar deken slaat
meeuwen in hun slaap
naakt smaakt zuiverheid
ik lief jou bij het opengaan…
maantuin
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 327 Dit schrijf ik voor u
vanuit mijn diepe slaap
ontwaak
Maantuin
u gaat naar de maantuin
toch?
Wat?
stamel ik
zijn we er al dan?
en kijk uit het raam
of ik de zee al ergens bespeur
Nee nog niet
zegt de taxichaufeur.…
De zee was die dag
poëzie
4.8 met 4 stemmen 862 De zee zong uit blauwe monde
Heel die dag vreugdekonde:
Het was alles zo licht en blijde,
Wat de zee zeide.
Wij zaten aan de zanddrempel
Van de lichte hemeltempel;
Wat verre schepen soms voeren
Langs de zeevloeren.…
nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 deken over de dag,
zacht maar zeker
de knop om
en ik slaap,
wel licht…
Een luie zaterdagmorgen
netgedicht
3.9 met 19 stemmen 809 Maar wij slapen nog.
Het licht is al ontwaakt
en vogels proberen hun nieuwste wijsje.
Maar wij slapen nog.…
tortelen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.351 kladden licht
dansten op de zee
de maan
volmondig
liep met ons mee
was het niet
een prachtidee
een beetje
tortelen
aan de rode zee…
Haiku
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 557 Het donkert vroeg
maar bij de zee is altijd
toegift van het licht…
vastgehouden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 hij is een eiland
vastgehouden door zijn zee
in het grijze licht…
rust
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 829 slaap maar
sust het kind
zeeblauwe ogen
golven
in zilverzachte haren
rond haar gezicht
sterrenstralen
kussen
mijn ogen dicht
in toverlicht
slaap ik
veilig
in haar armen
en droom
alles licht…
ONTBRANDEN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 100 Als ik uitrust
zoek ik 'n kust
om aan te stranden
Eenmaal aan land
zoek ik de gunst
om te ontbranden
Van alle warmte
en hitte van
mijn bestaan
Met 'n kussen
onder m'n hoofd
de zon zien ondergaan.…
Kouwe koffie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 177 Zo'n droge zondag,
HIJ stapt uit bed
en zet de koffie aan,
Ik schenk hem daarna in
om weer eventjes terug
in bed te gaan
Val weer in slaap o jee
Bel gaat voor mijn verpleging,
ik schrik me verloren
Kijk op het kastje waar dan nog
De koffie staat die de
warmte kwijt is.…
Nooit wacht er een man op een vrouw
gedicht
2.9 met 180 stemmen 50.692 Een man gaat naar zee of hij vecht
of hij komt in een afgrond terecht.
Mannen gaan altijd weg.
Op een balkon speurt een vrouw,
de hand aan haar slaap,
de horizon af: Komt hij gauw?
De wacht zet zich voort
op luchthaven, kade, perron
en bij de gevangenispoort.
Eerlijk, het wachten viel licht
als hij terug is waar het begon.…
Na een jaar varen
netgedicht
2.3 met 6 stemmen 346 Ik brak een lans
en lichtte langzaam
mijn anker
ongewapend voor de strijd
Een zeeslag moest het wel zijn want
mijn zeeën waren altijd onrustig
een vlakte leek het
maar eronder schuilden monsters
Jij als een soort Orpheus
suste ze, deed ze op de bodem van de
oceaan hun hoofd te slapen leggen
hun ogen en oren in het zand
Een deel van…
Aanroep
poëzie
3.2 met 6 stemmen 1.370 In gans verduisterd woud
droomde ik van sterren… en een maanlicht pad,
naar lichte verten voerend, zag ik mijn geest.
Heb ik niet altijd op uw komst vertrouwd?
Mijn hart kent u, gij kent mijns harten schat,
en samen gaan wij verder, onbevreesd.…
Onbegonnen tijd
gedicht
2.5 met 24 stemmen 8.078 .
-----------------------------------------------
uit: 'Over de zee sprak het water niet', 1990.…
Rondjes draaien
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 642 Ik hoor nu nog de zee
en zie haar golven ontstaan
en in een beweging
voor verre tijden blijven bestaan
Ik voel nu nog het zand
dat door de zee wordt gekust
en straks door de wind in
gladgestreken slaap is gesust
Ik ruik nu nog het zout
en deze zon op mijn huid
en de kijkende lucht
van het stiekeme mensengeluid
Maar er komt een moment…