Alle inzendingen over liefde OR verlating

fantasie ook voor ons aan het eind de zonnebloem met gele dromen bloeien zou is uit,we zijn afgeschreven,opgejaagd grijpen goedgelovig met verkleumde handen met vertragend bloed waarin de nacht weent en bonzen aan de ingekerfde hemel een verre geest roept : er is geen eind zo vliegen we langs de wanhoop de laatste meeuw heeft ons allang verlaten…

Doelloos loopt ze door de kamer Haar gedachten zijn elders Het is donker en kil in huis; ze rilt De thermostaat moet hoger, denkt ze Het voorjaar lijkt niet op een voorjaar Maar het deert haar niet Alles in en om haar heen huilt Wonderlijk hoe de natuur zich soms aanpast Ze staat voor het het raam De straten zijn nat en leeg De huizen…

Van je adem, hard en kil: 'k ben van je verlaten. Ik zing nu, in mijn kamer in de hemel, mijn liefste lied; en mis niets en niemand niet.…

Verlaten door jouw hart, maar toch nog gevangen door jou. Mijn verstand wil weg, maar mijn gevoel blijft trouw. Radeloos, hopeloos en wanhopig, niet te omschrijven, nog moeilijker te plaatsen. Wetend dat ik moet zoeken naar een plek, die me de ruimte biedt om alle mooie momenten op te bergen.…

de bloemen voor mij geplukt zijn onder mijn handen verdord de blaadjes glijden zonder ruis tussen mijn vingers het stampertje aarzelt naakt even strelend alsof het zich verontschuldigen wil fluisterend dat een stampertje alleen ook niet veel te bieden heeft zich dan verlegen vouwt en volgt…

als ik het strand was zou ik al lang in paniek geraakt zijn de zee heeft je er zacht neergelegd maar kan het niet hebben als de zon je droogt en bezitten wil hij stookt de wolken op maar als deze verleid door die zon gnuivend voorbijschuiven wordt de zee woest vergeet zichzelf en trekt in het hete zand als de zon zich verblindt verlaten door…

Het is jammer, het is de tijd het is niet anders het was als een thuis Wat over blijft is slechts de kou. En ik dan? Ik moet ook verder onthand, alleen, in de steek gelaten door jou. Het is jammer, echt jammer.…

Met een afkeurende blik kijk je me aan Wanneer ik je Op je fouten wijs Zachtjes streel je toch mijn hand Wanneer ik ze Over je heen laat gaan Je ze laat weerstaan Mezelf van je bestaan verzekerend Met een lichte duw en een lieve zoen Ik heb je nooit werkelijk achterlaten Zoals ik dat had moeten doen…

Mijn lief heeft mij verlaten mijn lief is er vandoor, waar moet ik mijn wanhoop laten waar vind ik een luisterend oor. Ik kan nooit zonder mijn liefje ik kan echt nooit zonder hem, wat zeg je, wat blief je? Zet die engerd toch snel klem?…

Mijn vuisten eens gebald hangen nu slap en terneergeslagen klaar voor nieuwe, zo gevreesde, eenzame, verlaten, dagen... Want een weg terug zie ik niet meer.....…

het maakt niet uit of ik beweeg of stilsta, want sinds je me hebt verlaten weet ik niet meer wat ik doe! het maakt niet uit dat de dag twee keer zolang duurt, want sinds je me hebt verlaten gaat sowiezo alles fout!…

lief scheert haar benen voor een ander, koopt sexy strings die ik niet mag zien geeft een glimlach die ik niet verdien en ik doe of ik gek ben en verban de dagmerrie dat ze me straks verlaat, met hem in mijn gedichttaal praat en ik haar haarloos zie voor die ander ik leer mijn huiswerk van verlaten en praat rondom de hete brei vermijd in…

in een erotische meisjesdroom huil de tranen uit mijn ogen droog mijn kussen in de wind hoop met alle verlaten vrouwen dat hij nooit een ander vindt…

Verlaten mens, treed uit de schaduw van de nacht, wat zit je nog te mijmeren over nieuwe vragen, er is brood, er zijn spelen hier, loop niet dood in slechts één karrenspoor, de ongelijke dogma’s achterna in slijtende verlangens op het lang verwachte dier, Het is om het even hoe dat heten mag, maar ik zal je blijvend strelen…

belichaming van leegte zoals ondergaande zon aan de randen van sneeuwval met van die roze luchten die neigen naar okerkleurig ons werd verzocht vertrouwelijk te houden niet te zingen tijdens de hoogmis want stel je voor het scherm op zwart cyberaanval, een refrein, couplet ik liep weer in een hinderlaag een verhaspeling van samenzijn en verlaten…

de kamer is ontvolkt naar evenbeeld gevoegd gestold tot stilte neergedaald in stof met lege adem gevuld roerloos aangezet het weerschijn tekent de wand met dagen in jaren schemer en morgen…

Verlatenheid schijnt jou niet te deren. Verlatenheid hoort bij een droevig hart. Gebroken en donker gekleurd is het glaswerk; wat eens kristal zuivere mogelijkheden had. Verlatenheid door het niet doorzien; dat een verlangen naar zuiverheid was op de weg naar een mogelijk misschien.…

verlatenheid ontsiert het plein, de wind buiten adem en het terras mist de taal van verliefden waarin de ochtend altijd wordt ontkend. de stad sluimert nachtvogels ontvluchten een gapende leegte de overbodigen van de dag mijden de tijd.…

en zo kwam het dan dat de mens overbleef ondraaglijk alleen met zijn romp over de verschroeide verlaten aarde schoof. hoe klopte hij aan bij vermorzelde deuren verdwenen sprakeloze goden glansloze stenen en zo kwam het dan dat de mens met wat overbleef ondraaglijk alleen over de verlatenheid schoof…

Hoeveel mensen zijn er écht gelukkig in de liefde? Hoeveel mensen zijn ongelukkig alleen? Ik ben géén van beiden! Ik ben ongelukkig in de liefde, maar niet minder geliefd. Ik ben gelukkig alleen, maar niet eenzaam, verroest en verlaten.…

Liefde is voor de één geluk, maar voor de ander pijn.. Maar hoe hoort liefde te zijn? Is liefde lust, Als iemand je lippen je kust? Of is liefde HET gevoel, dat alleen jij snapt wat ik bedoel? Is liefde de ene dag bij elkaar intrekken, en elkaar de andere dag weer verlaten?…

Met loden stappen stilzwijgend verlaat ik jouw leven als laatste ridder van liefde ga ik verdriet tegemoet me bewust van de nederlaag.…

Liefje en ik Ik zeg je dat ik je goed ken ik weet, je voelt, wie ik ben ik laat weten van je te houwen ik wil 't liever daarbij houwen ik, verlangende liefde, verlaat niet ik geloof: hoop en liefde voorziet Je biologische vader…

Liefde danst om ons heen, wanneer we ons hart openen. Wanneer je je kooi verlaat. Wanneer we zien en luisteren, naar hemeldragende muziek, die overal klinken gaat. Houd van het leven. Blijf liefde trouw. Liefde? Ik hou van jou!…

wolken mezelf blootgeven veilige haven verlaten alles loslaten leven in liefde mijn liefde voor hem…

Een poort in het leven Moment in de tijd Metamorfose ondergaan Tot overgaan bereidt Je verlaat ons in vertrouwen Op het pad zij aan zij Pure liefde waarop wij bouwen Oeverloos bij elk tij De stroom tussen ons Zal blijvend getuigen Bij de ophaalbrug in liefde Respectvol wuiven In licht & liefde…

Sla deze muur om mij weg deze muur van vertrouwdheid waar angst en haat samen op woekeren mijn wurgklimop zonder wortels Neem nu het mes in de hand en een moker van hartstocht verlaat me niet als je moet uitroeien mijn angstgezaaid kruid van verlaten Weet hoe ik ooit heb getracht om de liefde te planten die mij beklom tegen die gruwelmuur…

Mijn liefde is een koude maan vol gaten en vol kraters Maar als de zon naast mij blijft staan voel ik me niet verlaten…

Het vermogen van de liefde wordt pas bekend, als ze je verlaat terwijl ze nog steeds naar je lacht… Als ze zegt: “Ga maar, maar ga niet weg…” Dan wordt de pijn ondefinieerbaar, en ontegenzeggelijk echt….…

Ik heb niet verlaten wat ik achterliet onze liefde als een aarzeling ergens tussen de eerste kus en de laatste die nooit komen zal zoals het allemaal begon en ik wist hoe het niet was…