zo vliegen we langs de wanhoop
in de fantasie ook voor ons aan het eind
de zonnebloem met gele dromen bloeien zou
is uit,we zijn afgeschreven,opgejaagd
grijpen goedgelovig met verkleumde handen
met vertragend bloed waarin de nacht weent
en bonzen aan de ingekerfde hemel
een verre geest roept : er is geen eind
zo vliegen we langs de wanhoop
de laatste meeuw heeft ons allang verlaten
en vinden nergens een verwarmd kasteel
de maan woelt doodvermoeid in deze uren
gespannen en egaal en vreemddoorlicht
Zie ook: http://gedichtenklaes.blogeiland.nl/
Schrijver: Klaes, 26 mei 2008
Geplaatst in de categorie: filosofie