Eenzaam en alleen....

Het doek valt
toekomst verknald
tranen drijven jou weg
ver uit mijn leven
wat je kon
wou je me maar niet geven....
inmiddels
vanuit een hoek
trek ik nog enkel aan een doek
...tot het valt.....
Mijn vuisten eens gebald
hangen nu slap en terneergeslagen
klaar voor
nieuwe,
zo gevreesde,
eenzame,
verlaten,
dagen...
Want een weg terug
zie ik niet meer.....

Verlaten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 767