De laatste mens?
Verlaten mens, treed
uit de schaduw van de nacht,
wat zit je nog te mijmeren
over nieuwe vragen,
er is brood,
er zijn spelen hier,
loop niet dood in slechts
één karrenspoor, de
ongelijke dogma’s achterna
in slijtende verlangens op
het lang verwachte dier,
Het is om het even hoe dat
heten mag, maar ik zal je
blijvend strelen, met in
magie gedeelde dromen,
beide uit de ongeneselijke
kracht van kwetsbaarheid,
De tijd zal tot ons spreken
gezamenlijk zullen onze
betraande ogen breken
in een oceaan van symptomen,
die de branding vol om dan
de feiten weer leeg te maken
na een kille winterslaap
stap je plotseling in de huid
van een nieuwe vacht,
misschien is dat het
je daar op wacht?
... Sculptuur: Aïdadee. ...
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 2 december 2014
Geplaatst in de categorie: psychologie
suggestie voor laatste 2 regels:
misschien is het dat
waar je (nu/nog) op wacht