Alle inzendingen over luiden

Ik sloeg op de schellen, Luidde de bellen. Kunt u het zich voorstellen? Maar toch voelde ik me bedrogen, De schellen vielen van mijn ogen.…

(tanka) Bosarbeiders zwoegen hard met elkaar, spreken luid, verruimen hun geest; men hoort geen woord over God, al is Hij sterk aanwezig.…

Ook bij het huwelijk Bingo, ik stapte opnieuw In de boot Antwoordde luid voor mijn Sologamieakte: Ja, ik bemin nu mijzelf Tot de dood…

nog voor luide stormen hun ruisen en geraas drenken in stilte en naadloze zwijgzaamheid blijkt tegen het vallen van de avond het hart nog het meest gehavend…

lichtflits de voorhang In de tempel van boven naar Onder scheurde - werd een luid gesuis gehoord, Toen wisten alle daders dat ze zojuist Waarlijk de Zoon van God hadden vermoord…

Bride, uw sneeuwklokjes luiden ’s winters einde in.…

Een studentencorps uit Groningen -Stad- brulde luid en meerstemmig IO VIVAT toen de Praeses van het corps -hij kon er net door- ad fundum verdween door het spoelgat.…

een tafel timmeren - wat een getimmer een huis bouwen - wat een gebouw de klok luiden - wat een geluid zich goed weren - met een geweer niet blind varen - gevaar!…

Eigenlijk kunnen ze ook heel stil vliegen zeg je ze moeten niet zo luid zijn wie vraag ik daarboven zeg je kijk eens wat mooie dingen je daar kunt zien…

En in het gegons klonk luid: ‘Nu voor óns een rookvrije werkplek creëren!’…

De koster kon de klok wel luiden, wist ook waar de klepel hing, dat ie daarbij zijn boek te buiten ging, is regelrechte godslastering.…

Wanneer in mijn dorp vroeger de kerkklokken luidden was dat of voor de doden of voor de bruiden tegenwoordig hullen zij zich in stilzwijgen men rust liever uit dan zo'n tijding te krijgen.…

Had nooit verwacht dat stilte zo luid kan klinken.. Want wat heb ik gelachen en wat heb ik gehuild.. Maar wat een wijsheid in deze stilte verschuilt..…

Een koe vrat een pet op in Schagen het ding moest wel door haar vier magen ze kakte het uit en loeide luid geen boer wil het ding nu nog dragen…

Voor Omar Khayyam Links van me stond een grote boom en rechts zong luid een nachtegaal: ik viel in slaap en had een droom. Weer wakker wreef ik mijn ogen uit... Rechts van me stond een grote boom daarin zong luid een nachtegaal. Het was heel echt maar leek een droom. En ik viel weer in slaap...…

de overkant van vele dagen verbindt zich vreemd tot zonderling het daglicht dat verloren ging van luid naar stil, op alle wegen verbindt zich vreemd, tot zonderling voor de rurale ogen van de regen (pantoum)…

nog luiden klokken in de dorpen het weten lopen boerinnen met eten verpakt in wat rood naar de koelte van bomen vlak langs de sloot boodschappen tijd voor hen die de uren vergeten in wijding aan werk de handen zo nijver zichzelf niet wetend in een toomloze ijver donkeren klanken van rouwen tingelen trouwen en luiden als geestelijke…

Een beurshandelaar uit Kadoelen stond wild door z’n haren te woelen en schreeuwde toen luid: ‘New York onderuit? Ze zullen de Down Jones bedoelen!’…

Ik droeg jou in mijn armen terwijl de krekels luid zongen. Omgeven door de geurende witte acacia dansten wij onze laatste merengue.…

Het antwoord luidde, kort en bondig : Ik was mijn hele leven zondig.…

Ik ben voor de leeuwen geworpen in deze te luide stad ik heb het wel met hen gehad dan kom ik tot het besef al was ik thuis gebleven te durven leven vereist nu eenmaal lef.…

Deze dag laat zien dat jij de mond van God beroerde Dronken van liefde fietst Hij luid zingend zon- der woorden op weg naar Huis…

De weg en de wegen de wolken passeren het oog en de vlucht van het vliegtuig en de benen lopen die stappen en luiden op andere grond en andere tijden kijken uit naar waar deze weg op uitmondt…

het licht keert zich naar binnen waar het ei ligt op het witstenen bord in de afwezige kamer is enkel schemer niet te luid ------------------------------------- Uit: 'Gedichten 1958-1978', 1978.…

Wat klink je luid uit kleine keel jij zwarte vogel Over mijn hoofd gaan er zo veel In flarden waaien zij hoog over Ik sta omringd door wintertint en zing naar boven…

Mijn ogen zijn omfloersde tamboerijnen al roert de hand daarbuiten luide de huid hun klank in zich gekeerd blijft dof Mijn ogen zijn omfloersde tamboerijnen maar heb daarmee geen medelijden…

door de ogen van die dichter zie ik weer even een kind woorden vloeien ogen boeien de lippen juichen het spel van spellen wordt ontwapenend en luid bemind…

mensen weenden luid om de man die hen verliet maar het ergst van alles: ze hadden verdriet om iets dat niet bestond de man die zij zo diep aanbaden was het kind dat al die tijd verstoppertje had gespeeld…

Er huist iemand in mij eet en slaapt spreekt in mij hij is nooit luid maar fluistert woorden in een voor mij onverstaanbare taal hij is mijn vriend geworden ik kan hem niet meer laten gaan ooit zal ik leren hem te verstaan.…

Regen in het hart en luid, luider geratel. De achtergrond: Het puin met de dolle honden, ze jagen hun staart na, knagen aan een mensenschedel. Smeltwater dat van de berg stort, zo woest. Maar stom is hij, woestijn en zeebodem. Hoe het begon? De vonken spatten uit een steen drijven de schade op, luid, luider geknetter.…