Alle inzendingen over mentale kracht

Donkere woeste wolken razen over haar heen ze voelt zich plots weer zo intens klein en alleen ze wil wegkruipen, zich verstoppen voor deze angstaanjagende razernij ze wil hier aan voorbij maar weet, ook dit hoort bij het leven dus blijft zij met al haar verworven kracht dapper en fier, rechtop staan zij laat deze waterval van woesternij…

Ik heb zoveel om voor te leven Maar ik mis de kracht om door te gaan Ik zou alles willen geven Maar ik kan het niet meer aan.…

Mijn handen houden de dingen niet meer alles valt voor mijn voeten neer wat ik ook probeer alles valt telkens weer ik was er niet op voorbereid de kracht die ik eens had wordt geschreven in de verleden tijd.…

en ik in een gemakkelijke stoel zit te fantaseren hoe het vroeger was en dat ik door een wonder ineens terug ben in die tijd weer 24 volle uren per dag mag voelen hoe het leven was in mijn 38 jaar oude lichaam in het licht van later, van half verdoofd pijnlijk versleten zijn, bijna weg uit het leven dat ik koester weer midden in de Kracht…

Onwetend denkend mens gevangen in zichzelf vasthoudend aan verleden immens pijnlichaam geen vooruitgang neerslachtig verdriet, in geestelijkheid geen bestaan van tijd enkel geschapen door de mens. In het moment is er enkel het NU eigen invullings keuze oproepend vreugde of verdriet niemand bepaalt voor een ander ieder onafhankelijk in…

Geen kracht overdag Geen slaap in de nacht Nu alleen nog ontzag Voor die laatstgeleden lach Gordijnen nog dichter Dan mijn gesloten gevoel Vuurloze brandstichter Gevoelens onderkoeld Zo was het niet bedoeld Waarom zijn anderen zo cool Waarom weten zij wat ze moeten doen Waarom hebben zij zoveel poen Waarom kom ik mn bed niet uit…

Jaren sleepte hij zijn ziekte als een zware last waar hij moeilijk mee leven kon en die hem bleef belagen na uiteindelijke acceptatie vond hij de kracht het niet te slepen maar te dragen mijn kind met Parkinson…

Als mijn dromen zijn vervlogen en illusies zijn vergaan, als de winter is gekomen en het licht is uitgegaan, als het leven me te druk is en mijn lichaam te vermoeid, als mijn vrijheid werd gevangen en de wanhoop is gegroeid, dan wil ik mezelf bevrijden en gaan stappen in de wind, wil ik net zolang gaan dwalen tot mijn ziel de rust hervindt…

jij bent geen dag alleen, geen minuut is het stil, er zijn vele vrienden om jou heen, jij hebt echt alles wat jij wil, toch voel jij je eenzaam, krijgt op wat jij gelooft geen enkel begrip, blijft in wat jij doet alleen staan, zit daarom in een dip, maar er is veel kracht tussen de hemel en de aarde, zeg niet nee ik wacht, want daarvoor…

Als hopen geen zin meer heeft harde woorden je zielenrust verstoren luister dan naar de stem van je hart zet een streep door wat je verdrietig maakt sluit voorgoed het boek het is geen zwakte maar het toont juist je kracht.…

De paarden renden in galop uitgelaten in de grote wei rennend, springend, vrij verleidden ze mij tot een stop Ik keek naar hun kleuren zag de fiere manen staan trokken zij zich van mij iets aan, roken zij soms mensengeuren? Ze gaan met snelle benen elegant over het veld vol gras slechts een moment dat ik er was maar dat beeld is nooit…

Liefde de kracht van het leven De kracht de kracht om te genenzen Soms is het stralende kracht in de hemelse macht Jou je weg te wijzen en je in je eer te prijzen Want je doet dit niet alleen zoals je weet als van voorheen Alles komt er op neer dat je keer op keer Je de kracht in je neerhaalt Als een warmte die in je neerdaalt…

Liefde is de kracht van het leven De kracht,kracht om te genezen Soms is het stralende kracht Uit de hemelse macht Soms ook zoete om jou te wijzen En je in je eer te prijzen Alles komt er op neer Dat je keer op keer Die kracht in je neerdaalt Zonder dat de warmte verdwaald Ja de kracht des leven Is wat ieder wordt gegeven Het…

Kracht om stevig in het leven te staan, kracht om helemaal los te gaan. In mij brandt een vurige zon, welt een duisterdiepe oerbron vol onbezonnen dromen; vol ongetemde levenskracht die, als een wilde liefdesnacht, machtig zal overstromen.…

Dat geef je weer kracht.…

denkend dekkend en ontdekkend in een wereld van de gekke slingert vertwijfeld vertrouwen zich een houdbare gatenkaas uit zelfbehoud verstouwt het brein golven van mentaal geweld als gelikt te slikken mediabrokken verzacht het gatenbrandende zuur luchtig naar een neerwaarts uur door uitkomsten te jokken klokken wetens afgesteld…

Mentaal leek hij me enigszins gebroken, Van euforie gaf hij totaal niet blijk. “Ik ben een loser”, zei hij mij bedrukt, “Mijn zelfmoordpoging is compleet mislukt.”…

Al worden er kettingen gelegd tralies gebouwd met sloten van goud Nooit kan de geest worden beperkt Altijd vindt én bereikt een ziel die ander door de kracht van het Zijn…

wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel word ik sterker mentaal wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel beleef ik intenser mijn eigen verhaal wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel sta ik sterker spreek ik mijn eigen taal wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel is opkomen voor mezelf heel normaal…

En al lijkt dat gevoel soms een mentale gevangenis je weet dat zelfs in het donker de zon ergens is.…

Dat, wat zich afspeelt in het hoofd, een gesprek, of beeld, mentale webben, dat kan de galm en nagalm van een klankschaal weg doen ebben, haar klanken lossen sporen op: zoals het blad, dat loslaat van de boom, verdort en op straat vergaat, zoals een wolk, die wegzeilt uit het zicht, zoals aan de dijk, door nevel, ’t water aan…

Gezien de balans tussen jouw lichaam en mijn mentale facet leeft er rust in het dal de kern van ontspanning van het psychosociale aspect om voor jou de deur open te houden. De tederheid van jouw woordkeuzes in de taal van passie en de warmte vooral blijkt door jouw hartstocht voor ons leven dat ik ervaar uit jouw hart met vertrouwen.…

Elf dagen zonder vrienden Elf dagen geen contact Elf dagen zwak en misselijk Elf dagen mentaal geknakt. Met 'n hoofd als een biet zit ik nu te tikken gelukkig dat je me niet ziet anders zou je schrikken. Grauw gezicht, kilo's lichter de storing maakte me gestrest maar nu doet mijn pc'tje het weer opperbest.…

toen het tijd was stond hij op met bovenmenselijke kracht een verhaal, een hogere macht een steen werd verlegd zo wordt er gezegd toen het tijd was haar dienst en zorg ten einde met bovenmatige inzet op kwetsbare patiënten gelet stond zij erop met Pasen terug te komen om stenen te verleggen…

Is onze inschatting juist, dat de ander, spontaan en mentaal het ook echt en oprecht ‘zou willen kunnen’? Dus gaan we mee op weg, houden voorlopig een oogje in 't zeil en, onopvallend, een vinger aan de pols.…

Hij was qua energie nogal beperkt De herseninhoud van haar schedelpan Ze zat al wekenlang in haar cocon Met een burnout en was zwaar overwerkt Haar aandachtsspanne slonk, zo ook haar scope Niet verder keek ze dan haar eigen I-zone Haar conditie en 'mental horizon' Ontnamen haar veel levenslust en hoop Iemand zei 'Kom toch eens…

Ik kan nooit de boeken lezen die ik wil ook niet zijn als alle mensen die ik ken er is zoveel verschil ik leef ook niet zoals ik dat zou willen het lukt mij nooit vaardigheden aan te leren hoewel ik beperkt ben is mijn verlangen groot om te leven voel ik zoveel tintelingen hoor alle tonen beleef toch ook mentale fysieke ervaringen…

Bij verdriet door verlies van naasten gaan we niet gelijk de hand aan onszelf slaan; suïcide heeft een diepere technischer oorzaak, een mentale anomalie.…

soms stap ik over op een eiland onbewoond en voor mij alleen laat de wereld los die in mierenhopen leven met hun eten drinken en gebeden zie eindelijk in verbanden hoe wij mentaal onthand zijn met ons fysieke lijf heb mijn grip voor even prijsgegeven lig daar beneden terwijl mijn geest is uitgetreden de rust geniet van niet…

geen zin de zomer blaast langzaam zijn laatste adem uit het gaf me zaad van vrede dat in mij openbrak overrompeld door gevoelens probeer ik het negatieve af te weren maar toch brengt het een leegte van oneindigheid het donker stoort mijn veilige omgeving en mijn zo nodige rust ik zal het allemaal doorstaan - met mentaal…