Alle inzendingen over onbekende wegen

Ik ben zo bang voor de gevolgen, Maar ik wil weg Ik vrees de toekomst, het onbekende, Maar het lijden van dit moment is voor mij ondragelijk Ik spaar mijn moed en mijn krachten Ik zet de daad bij het woord Ik beloof je dat we gaan scheiden Ik heb mijn koffers al ingepakt…

Nog zijn het schimmen en nevelslierten dunne draden die horizonten spinnen naar onbekende verten in een tijd nog sluimerend in cocon hier is nu, daar is later stemmen die zullen klinken leven dat zich een weg zal zoeken ongebonden en beweeglijk als water.…

onbekend nog voor mij alles nog te ontdekken en toch mist het al onbekend bemind de mist trekt op onbekende... zie jij hetzelfde?…

De tijd tikt gestaag de minuten weg en bouwt de spanning op groen is het goed dat gedragen wordt de gezichten onbekend onwennig ril je van de kou nu het moment daar is het afscheid voorbij en nu overgeleverd aan een man van naam tikt de tijd gestaag de minuten weg 't grote wachten is begonnen…

We kiezen onze eigen weg recht of met bochten We zijn onbekend, soms met wat we zochten We schrikken terug bij kruising scherpe bochten Dé weg voert ons naar schone oorden door zon beschenen kilte en kou buitengesloten Te gek voor woorden.…

Ik ben nog op weg en toch al aangekomen in liefdes stilte. De wegen kwamen tenslotte alle samen in de omhelzing. Als de weg weg is, is er de grote stilte die liefde fluistert.…

ik trotseer distels en doornen op zoek naar de liefde wegen bezaaid met spijkers en schroeven ze ogen gevaarlijk en glad maar niets houd me tegen ik ben moeilijk te stoppen op zoek naar een weg tot jouw hart ik spring en ik vlieg ik zwem en ik val maar blijf doorgaan op deze plaats onbekend, in t'heelal…

Ze denkt de weg terug te weten maar komt niet verder dan haar eigen verdwaald zijn in het uur van de dag van de maand van het jaar gevangen als ze meestal is in haar eigenste wereld Voor ons een onbekende planeet voor haar soms bitter soms zoet maar altijd realiteit…

Waar de straten lang zijn en jij onbekend, waar een junk nooit genoeg heeft gehad.…

Een weg volgen Nieuwe dingen kiezen Winst boeken Dingen verliezen Het nieuwe In het onbekende verdwalen Een tegenvaller Gevoel van falen De moed niet opgeven Dingen accepteren Je eigen slag slaan Van fouten Leren…

Als ik weg ben huil dan niet Je weet dat ik van reizen hou Ik stuur geen kaart Ik zal niet bellen om van een goede aankomst te vertellen Dit is een reis die ook jij gaat maken Ieder maakt die reis alleen: enkele reis naar onbekende einder Preferenties: geen…

Het begint in het wonderlijke dorp de vlucht van de vogel leidt de parade Op de grond een processie van geel weg naar het blauw van een vrouw met gedachten aan Pisa en Siena Maanstad wacht als een schip op het tij tovenaarsleerlingen zwaaien uit behouden vaart naar een vreemde stad Ver weg door een onbekend land varen zeilschepen mee met…

ik schijn in het verdwijnen mijn laatste zon heb nog een aantal planeten als zegen weg te geven een universum vol onbekend leven in de theatrale afscheidsregen heb te veel gereisd om de man met de zeis te ontlopen zag hem in de ruit hij lachte in verwelkomen ook mijn dromen logde ik uit…

Het is nat in Den Haag het donkert en dreuzelt zij is de enige die zich nog staande houdt ze tuurt over zee alsof ze hoopt dat ‘het’ terugkomt ‘het’ dat nog niet weg is en nog geen naam heeft de duifjes samen sterk waartegen is nog onbekend maar het bestaat zoals je je verweert tegen hartenpijn die zich openbaart nog voor ze er…

Een ontmoeting Zomaar Ergens Verrassend Heerlijk Een ontmoeting Iemand Onbekend Glimlacht Verleidelijk Een ontmoeting Sprankelend Opwindend Intens Warm Een ontmoeting Iemand Vindt Jou Geweldig...…

Wat ben ik blij dat ik je nog niet ken. Ik dank de sterren en de maan dat iedereen die komt en gaat de diepste sporen achterlaat, behalve jij, dat jij mijn deuren, dicht of open, steeds voorbijgelopen bent. Het is maar goed dat je me niet herkent. Kussen onder straatlantaarns en samen dwalen door de regen, wéér verliefd zijn, wéér verliezen…

Een beeld, De herkenning van het onbekende. Een aanraking, Vastgelegd in gedachten. Ongrijpbaar, Als een mimespeler pakkend in het niets. Onaantastbaar, Als het lot dat wederkeert. Onontkoombaar, Verlangend.…

wat als niets gebeurt en gesloten wolken zwart gekleed blijven omdat ze alles weten en ik zelden slaap in wit of dat ik de lengte van mijn vingers meet in een te korte naaktheid de afgebeten nagels inclusief mijn ogen blijven toch te klein en kijken doe je wereldoud wat als ik sterf in een onuitgenodigd woord op een…

geraakt door het vuur in allerlei staten staan we te wachten dat laatste uitje naar dat goede restaurant nog eens zonder jou de zon gaat onder een vietnamesche loempia in het stalletje heldere sterren eten bij de vietnamees duistere straten zo goed kenden wij - de vietnamees blijkt een thai elkaar nou ook niet…

Afzender onbekend Soms verschijnt er een reactie, zomaar onder je gedicht Een lief gebaar, waarvoor ik thans zwicht Een schrijfseltje van een anoniem die na ’t lezen dan misschien dacht, daar wil ik wat aan vertellen.…

Lieve onbekende ik ken je wel, maar ook weer niet je bent zo vaak in mijn gedachten de laatste tijd al heb ik je nooit ontmoet wat wellicht nooit zal gaan gebeuren omdat ik me niet openstel ’s nachts mis ik je naast me al is het alleen maar om te zeggen dat ik niet kan slapen of dat het zo koud voelt zo alleen in dat grote bed op de lange…

Ik vraag mij al zo lang af wat de zin is van het bestaan dat m’n onderbewuste, moe van verwerken van het denken, antwoordt in heldere dromen: Ik reis in een eindeloze trein buiten is het aarde donker reizigers kijken verwonderd als ik naar hun reisdoel vraag ze begrijpen mij niet - geboren en getogen in de trein weten ze…

Nog nooit zag ik je stralen verdoofd door de nacht. Nog nooit hoorde ik de regen op je spatten en je stampen door de gang. Ik weet niet hoe je heet, waar je staat of ligt. Ik weet van niets en jij, jij weet nog minder. Fietsend dagdroom ik dromen. Fietsdagdroom je ook van mij?…

Verworpen in de strijd geen doel dat heiligt, ook ik heb mijzelf gestenigd, oneindig lang de tijd gepijnigd rollen vuurstenen aan om in hun mooiste uur tegen elkaar te slaan, vonken bloed reinigt de loop van mijn fossiele natuur voor een onbekende reden.…

Retour afzender, adres onbekend. De boodschapper klopt op een deur Die niet voor hem is bestemd. Zijn Boodschap geweigerd, hoe goed Ook bedoeld; zijn intentie omschreven, Geen grond van gemeenschap gevoeld. Verbijstering volgt de geweigerde brief, Die gezien zijn goede bedoeling niet Meer bleek dan een ongenode grief.…

door tijdsbeelden gepijnigd rollen de vurigste stenen aan om in de laatste uren tegenover elkaar te staan, vonken bloed en hoop die samengaan in de samenloop van eb en vloed van nog te verkennende structuren van een opkomende getijden tegengestelde richtingen op de uitgeslepen treden van de tijdstrap, nu nog voor een onbekende…

de ander reist over onzichtbare wegen naar me toe, snelle sterren aan de hemel van mijn gedachten…

Dag ik moet verder, ik heb nog een lange weg te gaan, voorbij de bergen aan de horizon, onder de bloedrode lucht van de ondergaande zon, Ik moet nu echt weg, had ik dit maar eerder gedaan, dag ik moet verder, de wereld is nog zo groot, laat me los, alsjeblieft laat me gaan, ik ga op pad, op weg naar het onbekende, mijn schoenen vol met lood…

Tussen slaap en droom kwam jij te staan En hield mij wakker één nacht lang Om pas in het eerste licht weg te gaan Vrees was mij onbekend, nu ben ik bang Dat jij opnieuw vannacht daar zult zijn Om mij te wijzen op de bekende pijn…

Mijn stem is zwijgzaam in mijn hoofd roffelen de woorden en verdrink ik in ongeboren gedachten wisselwerking lijkt verloren zit in een fase van optrekkende mist die gepaard gaat met momenten van verstilling mijn spiegelbeeld is mijn gedaante niet meer sinds jij mij de weg naar het onbekende wees…