Alle inzendingen over onbereikbaar OR alleen

De bergen zweven onbereikbaar boven zee: het hemelse land.…

Ik ben weer alleen en mijn eenzaamheid lijkt op jou als jij verdwaalt in onbereikbare dromen waar woorden je betoveren en toverspreuken je niet meer wakker maken zolang ik spreek.…

Omdat zij eenzaam zijn en onbereikbaar als woorden. ------------------------------ uit: 'Taal en teken', 1956.…

een brug is opgehaald de overkant schier onbereikbaar de dood binnen handbereik…

Horizon in de verte lucht vermengd met licht onbereikbaar als de toekomst maar toch, niet uit het zicht…

ik zie je staan maar in het naderen wijk jij steeds meer van mij vandaan je kleurt helder in het grijs van niet geziene vormen eenvoud kent zijn prijs waar anderen woekeren met talenten bloei jij doorschijnend fel slechts gekleed in naturel jij bent voor mij een nimf in onbereikbaarheid alleen schoonheid kent als hoogste trede…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

een puntige zak of een puntzak: ontvangen moet je leren rammerrie - onbereikbaar kloot de jacht mijn rug op, min tien onbereikbaar - mannen! paf voor paal, druppels gespleten golven fluisternis toekomst ontluikt ommuurd....…

mysterieus in al haar vormen en creaties onbereikbaar en toch dichtbij alsof ik haar aan kan raken met mijn vingertoppen zacht....…

jij en ik samen op de bank geen meter van elkaar maar onbereikbaar voor elkaar gescheiden door mijn huwelijk…

Lijkt nog verder weg dan jij Onzichtbaar en bovendien Onbereikbaar voor mij…

Daarnaast blijkt dat een droombaan onbereikbaar is……

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Versteende agressie stoeptegel grijs gebroken straten onbereikbaar onbegaanbaar gebroken eenzaam…

naar: Dat willen wezen wat je niet bent Dat willen ervaren wat je nog niet kent Dat kunnen uitleggen wat je niet in woorden weet te zeggen Dat willen krijgen wat voor jou onbereikbaar zal blijven Die bloedmooie vrouw wanneer heeft ze iets meer dan alleen maar oog voor jou Verlangen verlangen Gek van verlangen?…

Maar mijn zogenaamd apriori taalvermogen Heeft mijn objectivatie alleen maar voorgelogen. Patroon, jouw voorgeprogrammeerd onbereik Schijnt te sturen naar ontastbaarheid. Maar wanneer een genie hokjes anders bekijkt, Hebben wij betere vakjes richting werkelijkheid.…

Maar mijn zogenaamd apriori taalvermogen Heeft mijn objectivatie alleen maar voorgelogen. Patroon, jouw voorgeprogrammeerd onbereik Schijnt te sturen naar ontastbaarheid. Maar wanneer een genie hokjes anders bekijkt, Hebben wij betere vakjes richting werkelijkheid.…

Maar mijn zogenaamd apriori taalvermogen Heeft mijn objectivatie alleen maar voorgelogen. Patroon, jouw voorgeprogrammeerd onbereik Schijnt te sturen naar ontastbaarheid. Maar wanneer een genie hokjes anders bekijkt, Hebben wij betere vakjes richting werkelijkheid.…

Ik zou er toch niet aan moeten denken te leven zonder de levende Heer, Hem in een graf in de rotsen te weten achter een steen, onbereikbaar, niet meer… Zou ik zo’n leven kunnen verdragen, ik schrik van alleen de gedachtegang al, Heer, dank voor Uw Woord, Uw beloften, de dagen dat U met ons bent, hier, nu en overal!…

In een onrijpe kleur rust de oceaan uit van eerdere onstuimigheid de spiegel draagt het vlot vol geelgehelmde schipbreukelingen door de draaikolk van emoties zijn ze tegen de wand geplakt ze dagdromen - nachtenlang - van onbereikbare stranden alleen mijn ingehouden adem stuwt ze voort met meeuwen als loodsen naar reddende ogen elke…

mensen van een bepaald allooi alles ligt binnen hun bereik hier op straat poets ik hun schoenen blinkend als sterren in het heelal voor slechts een schamele fooi en in het donker van de nacht zie ik hem onbereikbaar oplichtend aan de hemel staan alleen al met dit beeld voor ogen voel ik me minstens even zo rijk…

onbereikbaar maar altijd nabij nauwelijks voelbaar soms dichterbij dichter in mij kust mij voelt mij zo bereikbaar voelbaar nabij voor mij…

Lang – kort Nu heb ik haar kort het ging zo – lang – kort – lang – kort – nog eenmaal lang maar dan ben ik onbereikbaar - voor jou…

Voel jouw blik in m'n rug je oogopslag alles komt terug ik loop snel herinnering komt toch wel Wilde dat ik 't kon vergeten uitwissen 't niet meer weten 't verdriet helaas dat kan niet Wanneer krijgt 't een plek gedachten 't achteromkijken alleen vooruit ik kom er niet uit Het onbereikbare 't onmogelijke 't intense hét…

De zee sloeg een arm om je heen de arm, die ik had gewild en stilzwijgend om je heensloeg Jij, de onbereikbare, alleen met waterlijnen in de vloed verstild was ik het, die de last droeg Van het niet kunnen vergeten en terwijl de zee verder de dag inging restte mij de eeuwige herinnering van iets, wat ik nooit zal weten Wat ik wel zeker…

hun letters woorden zinnen bouwen stilte om me heen nog kan ik de tonen onderscheiden van hen die de gesprekken leiden diep van binnen ben ik moederziel alleen er zijn geen muren om me heen het open lijkt al tijden afgesloten door zijn onbereikbaarheid mijn ogen zien het ijlings vluchten van de huidige realiteit ik ken de kou van steen…

Maar ik weet dat is alleen een onbereikbaar verlangen jij bent voorgoed gegaan achter de verre horizon naar een andere bestemming ver van het aardse bestaan. Eens zal ik je weer ontmoeten bij: de bron van ons bestaan.…

worden omlijnd door gemeende gevoelens van binnen maar mijn hart blijft alleen overeind als mijn verstand het voortaan zal winnen…

Als ik kon zou ik praten met de boom Als ik kon zou ik praten met de wolk Als ik kon zou ik stromen met de rivier Naar ik weet niet waar Dromen van ons samen Voor eeuwig en altijd Tussen bomen en wolken Maar ik zwijg tegen de boom En ik zwijg tegen de wolk En blijf waar ik blijf In stilstaand water…