Ik heb je naam
Ik heb je naam in gedachten
al zo vaak geroepen, tussen
de sterren aan de hemel
heb ik je steeds weer gezocht.
Mijn ogen vragend gericht
naar het licht van de maan.
mijn handen vol verlangen
naar de hemel opgeheven
omdat ik je zo graag nog
eens zou willen omarmen.
Maar ik weet dat is alleen
een onbereikbaar verlangen
jij bent voorgoed gegaan
achter de verre horizon
naar een andere bestemming
ver van het aardse bestaan.
Eens zal ik je weer ontmoeten
bij: de bron van ons bestaan.
Zie ook: http://www.zeelandnet.nl/weblog/data/paulah/
Schrijver: Paula Hagenaars, 13 november 2010
Geplaatst in de categorie: emoties