Alle inzendingen over ontspruiten

de bast bind me daar in kleuren en geuren kwast zwijg niet langer beeld spreek me aan zinnend tast ik me een weg naar houtskoolzwart je te omranden een streek een pen een woord je gezichten dartelen over elkaar daar in de wortels van de bomen waar woorden verstommen van klare groei en bloei doordrongen in die levenskracht gevangen ontspruiten…

Een komen en gaan, woord na woord ontspruit her en der. Vergezicht na vergezicht krijgen betekenis en klokken van de kerk worden geluid. Alsof het ergens op duidt ... op een Hogere Macht die ons omarmt, verwarmt. Wellicht is het de Here die zich over ons ontfermt. Maar het is een gegeven dat velen nog ver zijn verwijderd van het Eden.…

Ik werp je handkussen toe daarboven aan het firmament Voel mij dan ook weer trots als eega en heel content Draag de rusteloosheid naast de liefde hier mee Al rolt de tijd haar tong met wisselend geluid uit Ooit komt de dag dat volledig ook rust weer ontspruit.…

beglazing vangt gezichten één zal zwichten voor het spiegelbeeld dat vormt wat lonkt niet vrijblijvend is als ik mij niet vergis blijft de reflectie van jouw afbeelding mij strelen totdat die onvermoeid zijn hoogtepunt bereikt met beleid vakkundig af en aan glanzende vormen betasten paradigma’s die ontstaan waarbij allerlei beproevingen ontspruiten…

t Debacle van deze dag is het noemen niet waard, er is geen grond om het op te leggen, zijn handen laat hij ook vandaag gewoon zijn handen verpand aan zijn lijf bloot van aard ontspruit nieuw leven.…

Kuierend door december tinten, in thuis te komen, mogen bewonen om te beminnen, een omtrekkende beweging tussen bestaande richtlijnen, die ontspruiten uit gedeelde blijdschap dat pallet kleurt het hele wezen, in alle geuren, die samenvloeien een wisselend raamwerk van de dromen, dan ben ik je zeer nabij, vandaag en…

En ik creëer als een voyeur volg je lijnen en uit mij ontspruit meer dan jij en ik samen zijn. Een akker vol golvend graan. Een schip vol specerijen. Een in de woestijnnacht reizende karavaan, met sterren als decor. Een toon gezet vormt zacht je oor. Blijf, ik fluister blijf, met tonen zet ik je ranke lijf.…

Ik aarzel spontaan vaak niet over wat ontspruit maar uit. Mijn zinnen vormen bij tijd en wijlen een heuse spandoek 't is die innerlijke woordwaterval, het talende die dat doet.…

Ze ademen een bekende geur van ooit ook treur uit is op deze achtste het eerste dat in mij ontspruit. Mijn hart worstelt en kantelt daardoor momenten lang het bestaan van deze dag maakt mij toch lichtelijk bang.…

De wind waait en de lucht wordt blauw wit, de bloemen zwaaien en knoppen komen uit, lente ontspruit, het is echt onroerend om te zien al komt er 'n bui in 't zuiden ik wil de lente inluiden. Heel de natuur kan ons nu werkelijk zo verblijden kijk met al die jonge lammeren vandaag in de wei.…

Bovendien ontvangen ze enige energie van de zon die met haar geborgen- en tederheid het breek- en kwetsbaar lichaam nog even aanraakt tegelijk reikt ze haar hand tot zij neerkomen op stukje aarde van waaruit een nieuwe lente zal ontspruiten.…

vruchteloos want ze hangen nooit gelijk die contra-gewichten werken als een aarding zoals een stemvork je plat op de buik krijgt geen enkele intentie ontstijgt wat dan ook het is met puree dat we het moeten doen laat ze maar zeggen kin intrekken borst vooruit ermee en de beentjes tot in het voorste gelid multiculturele samenleving en ontspruiting…

de handen die jou dragen als de armen waarin je veilig bent zeggen dat je welkom bent zij zijn het thuis in de wereld om jou heen waarin jij stap voor stap groter groeien mag kleine lize voor jouw papa en jouw mama voor de mensen ook die zij en jij betekenen ben jij de kleur die leven liefde geeft waaruit zich doorgevend toekomst ontspruiten…

Hoe ik jouw licht van dagen en zachtheid van dingen bewonder en verwonder die je altijd weer verspreidt over stad en land tezelfdertijd glinstert het water en schittert aarde van waaruit een nieuw leven ontspruit.…

Hoe ik jouw licht van dagen en zachtheid van dingen bewonder en verwonder die je altijd weer verspreidt over stad en land tezelfdertijd glinstert het water en schittert aarde van waaruit een nieuw leven ontspruit.…

wanneer het jonge groen ontspruit het gras begint te groeien voel ik de kriebels in mijn buik begint de lente ook in mij te bloeien de lijster in de conifeer die mij 's ochtends doet ontwaken weet ieder jaar steeds weer de lente in mij los te maken het lammetje in de wei dat vrolijk staat te springen maakt mij van binnen blij 't zijn allemaal…

Hoe de vogels terug uit het zuiden fluitend ons en elkaar iets willen duiden, de felle bloemenkleuren toestralen in contrast tot onze vervaagde verhalen en na 't braken van onze oude geluiden ontspruiten verse smaken van jonge kruiden. De natuur geeft ons, leeft in ons, zal immer met ons blijven.…

Nieuw jaargetijde licht slinkt langzaam maar gestaag het najaar ontspruit. Het herfstgetijde in al zijn pracht waarin je kennis maakt met sfeer en verrassende momenten Een lauwe zon speelt met lichtschakeringen en schaduwspel Stad en land bedekt onder een goudgekleurde tot rood getinte tapijt.…

Menigeen spreekt geleerde onzin uit hoe onvervuld wel of niet een en ander ontspruit wellicht debet is aan huidige temperaturen. Geen zin nu af te reizen naar verre landen die gouden gloed elders te ervaren daar rond zwerven en verlangen derven.…

In het begin wat niemand zich voorstellen kan, moest er iets ontspruiten, iets minimaals, niet dan, het grote niets verdween en er ontstond iets. Dat iets was een zaadje wat ontkiemde, in dat niets zo ontstond er in ieder geval al iets en verdween het immens grote niets, veranderde in iets.…

stralend dan een lach te toveren je wordt de moeder van nieuw leven vergroot het geluk van haar liefde de man en de zoon die ze zal heeft vol verwachting draagt hen de wens het nieuws naar buiten te brengen dat het kostbaarste geschenk groeit in de veiligheid van moeders schoot dat de stam waaruit zij ooit groeiden hen een nieuwe loot ontspruiten…

Even opladen ver weg van drukte en stress een met de natuur Hoe ik jouw licht van dagen en zachtheid van dingen bewonder en verwonder die je altijd weer verspreidt over stad en land tezelfdertijd glinstert het water en schittert aarde van waaruit een nieuw leven ontspruit.…

Je zult maar zo bloot zijn als de bomen van nu de takken wijzen heel erg hoog ze wijzen richting de hemel, waar die zich dan bevindt Bij de tijdelijke naaktheid van de bomen, is één ding zeker, dit is tijdelijk want als de lente komt ontspruit de nieuwe lichting blaren en kunnen we zijn naaktheid voor even vergeten.…

Nieuw jaargetijde licht bloeit langzaam maar gestaag de Lente ontspruit. Op welke wijze blauw-witte tinten in het hemelgewelf uit hun winterslaap komen, stapsgewijs opklaren tot ze samensmelten tot een mooi en uitgestrekt geheel die helderheid, contrast of scherpte bij het krieken van de dag zullen wijzigen.…

In het bijzijn van een vleugje wind zodat alles begint te schommelen en wiegen in een rustgevende beweging op hetzelfde moment komt er een schaterlachje van zon even tevoorschijn Ondanks alles ontspruit er een herfstregen die met haar druppels naar beneden sijpelt.…

Onder strookjes hemelsblauw en groen vroeg in de morgen strooi ik als een tuinvrouw zaadjes creativiteit en inspiratie op een stukje vruchtbaar papier, wanneer ik verse inkt aan een korreltje toevoeg, ontspruit er een of ander teken o zo klein en teer.…

In het bijzijn van een vleugje wind zodat alles begint te schommelen en wiegen in een rustgevende beweging op hetzelfde moment komt er een schaterlachje van zon even tevoorschijn Ondanks alles ontspruit er een herfstregen die met haar druppels naar beneden sijpelt.…

Tussen al dat moois heb ik ook een luisterend oor voor de diepgaande teksten, harmonieuze stemmen en sfeervolle melodieën op menig tak op hetzelfde moment wordt hij gevuld met allerlei knoppen van waaruit groene bladeren en jonge stengels zullen ontspruiten.…

Spel van licht en donker wordt gespeeld in het weelderig groen waar ik ook kennis maak met een wondere wereld onder de grond van waaruit een nieuw leven ontspruit zodat het kan zijn wat het is tegelijk genieten van al het moois in bijzonder uniek bestaan.…

Tussen al dat moois heb ik ook een luisterend oor voor de diepgaande teksten, harmonieuze stemmen en sfeervolle melodieën op menig tak op hetzelfde moment wordt hij gevuld met allerlei knoppen van waaruit groene bladeren en jonge stengels zullen ontspruiten.…