inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 73.852):

Gemis

Ik ben je geliefde door dik en dun
Samen brengen we in gedachten
De dagen en de nachten door
Genieten van beelden van goud en ivoor
Smalle schaduwen die thans voorbijglijden
Ons herinneren aan oude tijden.

Vandaag jaagt een schaduw over het veld
Ergens knispert zand in schelpen aan het strand
Ondanks jicht heb ik mij ook vandaag vermand
Sla ik steeds mijn ogen naar het hoge op
Zie de gloed aan het talud op de dijk
Voel mij dan ondanks pijn en gemis heel rijk.

Ik werp je handkussen toe daarboven aan het firmament
Voel mij dan ook weer trots als eega en heel content
Draag de rusteloosheid naast de liefde hier mee
Al rolt de tijd haar tong met wisselend geluid uit
Ooit komt de dag dat volledig ook rust weer ontspruit.


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 4 april 2021


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 86

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)