Netgedichten

netgedicht (nr. 78.012):

Herfstregen

Recht uit de wolken
vloeiende regendruppels
parels van hemel

Hoe het grijs wordt ingericht in een nog maar
korte tijd geleden ontwakende hemel waar zij verschillende
tinten aanneemt bij gestapelde wolken van waaruit tonen in delicatesse
en subtiliteit vloeien tegelijk proeft men fracties tederheid in dit ongezien fluweelzacht.

In het bijzijn van een vleugje wind zodat alles
begint te schommelen en wiegen in een rustgevende beweging
op hetzelfde moment komt er een schaterlachje van zon even tevoorschijn
Ondanks alles ontspruit er een herfstregen die met haar druppels naar beneden sijpelt.

Dat onze natuur deze kracht en pracht ontvangt
gelijktijdig opslaat want na een droge periode te hebben gekend
glinsteren haar ogen alweer van vreugde terwijl haar hart trilt van blijdschap
Uit alle hoeken van de vrije lucht stromen ettelijke bolvormige vochtdeeltjes naar haar toe.

Verder biggelen ze in een variërend tempo van waar
noten mij laten zinderen tot diep in mijn breekbare-en-kwetsbare
Al met al kleuren zij het vervolg van deze dag mee maar meer dan ooit zal er
een regenboog verschijnen achter dit geschilderd gesluierd weersverschijnsel; een zin nabij.