Netgedichten

netgedicht (nr. 26.602):

pitloze prut

Iedere dag weer aardappelen schillen ajuinen stoven
citroentjes persen kleertjes aandoen de dans inspringen
stoofpot allemaal kut en peer vruchten van alweer

dezelfde scheppingsdrang woordjes persen op papier
vruchteloos want ze hangen nooit gelijk
die contra-gewichten werken als een aarding
zoals een stemvork je plat op de buik krijgt

geen enkele intentie ontstijgt wat dan ook
het is met puree dat we het moeten doen
laat ze maar zeggen kin intrekken borst
vooruit ermee en de beentjes tot in het voorste gelid

multiculturele samenleving en ontspruiting
van wat ook maar speelt in de onderbuik
‘k zou kunnen een partij oprichten
voor de misnoegden en de pitlozen
laat de premier hier maar eens een dweiltje slaan
bijvoorbeeld

ja pruttelend geheim van collectieve hersendoding
het zou ook wel eens dat hoger goed kunnen zijn

maar niets saaier dan dat
harmonie zuchten ze wel eens
fraai is dat
het staat zo ver van mij als een banaan tot een pruim