2952 resultaten.
Ziekte
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.832 onderhuids
doet de ziekte
haar werk en
ondermijnt
ondergraaft
verminkt
nog onzichtbaar voor het oog
maar vaag voelbaar
er klopt iets niet meer
een vijand is binnengeslopen
in het geniep
terwijl de buitenkant nog glimlacht
stromen binnen de tranen
om wat wegvloeit
onherroepelijk
zoals een uitgesproken tekst
die nog even blijft hangen…
ZIEKTE
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 2.763 Over mijn ziekte valt een ander weinig uit te leggen.
Ik kan vertellen dat ik dan weer kan praten, dan weer
het zwijgen er toe doe.
Niet omdat ik niets wil zeggen,
maar de woorden zijn soms zo moe.
Ik kan vertellen dat ik dan weer kan lopen, dan weer verstijfd moet zitten
zo moe,
zoals deze regels: niets doet er dan meer zo toe.…
ziekte in
netgedicht
1.0 met 23 stemmen 1.895 ik las vandaag een bericht
dat Nederlanders Engels schelden
ik denk dan, krijg allemaal maar
de kutkankercholeratyfus
heb je iets
om over na te denken…
ziekte
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 2.734 gedachten
laat die ziekte nog maar 30 jaar wachten...…
Ziekte
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 1.549 Haar grijze haren wapperden nog één keer in de wind.
-daar stond ze dan-
Ze keek uit over haar leven,
haar doen en laten.
-wat zou ze denken?-
Haar vingers van plastic omsluiten haar schouders,
haar ogen staarden in het licht.
Haar mond was open,
-wou ze wat zeggen?-
geluid was er niet.
-stille vogels vlogen in het rond-
Haar benen…
Ziekte
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.329 Wanneer men ziek te bed ligt en de nacht
In slaaploze uren wegglijdt zonder dromen,
Als van de dagen die men heeft verwacht
Men zeker weet dat nimmer één zal komen,
Luistert men rustig naar 't geruis der bomen
En naar de regen. En de sombre klacht
Die door het duister vaart is welgekomen:
Men weet zich eenzaam, alles lijkt…
Voor altijd.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.164 Geliefden raak je niet kwijt
als ze overlijden.
Ze vullen je geheugen met herinneringen
die een glimlach doen verschijnen.…
Voor de fans
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 338 Ik wil na mijn overlijden
Vakkundig worden opgezet
Dit in verband met bedevaarten
Ach, gun mijn fans toch deze pret!…
Weg van het heden
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 752 Er is geen daglicht
zichtbaar
door verdriet en tranen
niets is helder
depressief.
het -kut-voelen
zo bekend voor iedereen
als ik ze mag geloven
nu heb ik het
donker en in de war.…
pappa
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 783 Is hij misschien depressief en vindt hij dat?
Je weet het immers niet, kan zomaar zijn.
Als je over een wandelpad loopt,
vind je vaak iets, bijvoorbeeld een paddenstoel,
of een aansteker of een blikje cola
of een mooi boomblad, het hangt er van af.
Wat je ziet en vindt, zegt hoe depressief je bent.…
Dromen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 203 Ik ben moe
En de dagen zat
Ik wil in de nacht
Ik wil slapen en dromen
Ik wil in de nacht blijven en
Eeuwig slapen en eeuwig dromen
Over het mooiste van het mooiste
over het schoonste van het schoonste
Over het liefste van het liefste
Wat ik niet dromen kan overdag
ben ik vooral toe aan de nacht
Dus daar ben ik aan toe!…
Schuttersput
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.132 Een klootschietersvrouw nabij Sloten
Vertelde onlangs onverdroten:
Ik zeg hem altijd
Als ik overlijd
Dan gaat al ons geld naar de kloten…
Vrijbrief
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 94 In Egypte ageren de vrouwen tegen een nieuwe wet die het toestaat om na het overlijden van een partner als afscheid seks met hem of haar te hebben.
Dat moet dan wel binnen zes uur na het overlijden gebeuren.…
Storm en boete.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 Uiterst depressief
bestormden wilde plassers
het ondermaanse.
Geen weergod beboet
voor verdachte formaties,
bliksemse schichten.…
Doods geluk (1686)
poëzie
3.0 met 44 stemmen 4.446 En vrezen wij nog te overlijden?…
VADERS KRIJTSTREPEN
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.206 na zijn overlijden
Herken ik
de tekens
De tekens
aan zijn hemel
Dat ik
me nu pas
aan 'het lezen'
kan wijden?
Stel ik
in verwondering vast.…
Atlas
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 140 nu de stroming
ons naar open
zeeën voert
denk ik aan Atlas
die de hemel op
zijn schouders droeg
nu in het geheugen
een onverlichte plek
naar daglicht tast
zie ik gebroken
vleugels die binnen
moeten blijven
nu het lichaam
worstelt met wat
voorbij de tijd ligt
ben ik bang
bang om jou
te verliezen…
Icarus' lot
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.182 Het lot al wetende
Toch vliegende naar beter
Levend als een tijdbom
Neem je elke meter
Je vleugels zijn zo teer
En de zon die je graag zag
Met je lot dragende
Ga je ten onder op een dag
De reis na het hiernamaals
Ooit zal je hem maken
Met je vleugels gesmolten
Zal je ons allen diep raken
Te weinig herinneringen
Je bent nog zo jong…
rust zacht
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 2.876 met kunst en vliegwerk
hielden we jou in leven
tot je uitgemergeld
je laatste adem uitblies
zonder kracht
je kon niet meer lopen
niet meer praten
je ogen zagen zonder zicht
flarden uit het verleden
spraken zonder inhoud,
zonder bericht
je handen lagen stil
huid om skelet
we hebben je laten leven
dood in je bed
rust zacht…
schemer
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 2.435 nu je huid het laatste zonlicht absorbeert
en je ogen moeten wennen
aan een wereld zonder licht
ontdek je vaag waarneembaar
de contour van een gezicht
dat zich tergend langzaam naar je keert
en met fluisterend geweld
komt jouw naam over zijn lippen
voel je vingers benig hard
je zwakke lichaam tippen
en weet je dat protest
hem niet meer…
Je naam is
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 2.649 In de overlijdensadvertentie stond
iets van terug naar de moederschoot
het begin van jou uit het grote niets
Herinnering blijft en de risico's
je wist het wel, het ging altijd
over anderen en het raakte jou
Veel veranderd is er niet sindsdien
de duivel schijt nog op de grote hoop
zwakken door de dood het meest omhelsd
Jouw naam op vergelend…
Nooit zal dit wennen...
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 3.098 Je ogen zijn leeg
De glans is vervaagd
Niets dan verdriet
Het verlies knaagt
Je ogen willen niets meer
Dolen in een doelloos bestaan
Niets dan leegheid
Het liefst wil je hier weggaan
Je ogen sluiten toe
Gestreden deze ongelijke strijd
Je liefste overleden aan kanker
Een einde van een verloren tijd……
Dood op bestelling
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 2.075 zo was het ons gezegd
volgende week dinsdag
in de huiselijke sfeer
om tien uur in de morgen
een gunstig tijdstip
voor een laatste kus
gevolgd door een drankje
niet in een glas maar
in een beker toegediend
door de dood die voor de
gelegenheid zijn witte
jas had thuisgelaten
---------------------------------
uit: 'Wassend verleden…
Waar heb ik het over?
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 988 Als dan nu is geworden
zich vastbijt in het lijf
stroef en hardnekkig
dagelijkse kwelgeest wordt -
waar heb ik het dan over?
Als ik toen dan al zag
heb ik jaren uitgelachen
verprutste overmoed
kwijnt laf weg in hoekje -
waar heb ik het dan over?
Pasen valt vroeg dit jaar
het hagelt uit de hemel
het sneeuwt vol ongeloof
wie opstaat is…
K*
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 301 Als je in een jaar
met alles dat je in je hebt
hebt gevochten voor je leven
hoe kan het nou zo zijn
dat je ondanks dat het niet anders kan
zo plots bent opgegeven.
Hoe kan het dat je niet meer mag
niet meer kunt en niet meer ziet
dat je gegrepen bent door K
het oneindige verdriet dat rolt
in tranen over wangen
als spat op de grond uiteen…
Zonnestralen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.353 zonnestralen
die mij doen verwarmen
alles laten groeien
mensen dieren planten
zonnestralen
weerkaatsen de regen
In een pallet van kleuren
en vormen de regenboog
in mooi gezicht
een prachtig gegeven
zonnestralen
maar niet voor jou
Ze hielden je binnen
xp verbrandde jouw huid
wij moesten toezien hoe je werd verteerd...
langsaam.…
Overgang
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 431 Laat me nog even naar je kijken
want de nacht nadert nu snel
het einde is niet meer te stuiten
straks zul jij mijn ogen sluiten
teer in een voorgoed vaarwel
ik neem je dromend met me mee
de verste reis zal ons niet scheiden
voor eeuwig wil ik naast je staan
hoever ik ook van hier moet gaan
mijn liefde blijft jou begeleiden
het duister…
Kracht.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 547 Ik heb zoveel om voor te leven
Maar ik mis de kracht om door te gaan
Ik zou alles willen geven
Maar ik kan het niet meer aan.
Als ik m’n kinderen zie probeer ik vrolijk te zijn
Want zij zijn de reden van mijn bestaan
Maar de gedachten doen me zo'n pijn
Dat zij zonder mij verder moeten gaan
De pijn en verdriet zie ik soms in hun ogen
Dan…
Einde
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 172 "Geeft u mij die pil van Drion maar.
Ik heb last van mijn maag...
een zetpil graag."…
Als je lichaam 't niet meer trekt
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.044 Wie ben je nog als lijf en leden
niet meer vol ten dienste staan?
Wie ben je nog als denken stopt
en niets op niets meer lijkt te slaan?
Houdt je leven werkelijk op
als je lichaam ’t niet meer trekt
en het denken met een deken
van bedroefdheid wordt bedekt?
Wij stoppen heus niet als we doodgaan,
wij ontstijgen plaats en tijd:
Bij het sterven…