1890 resultaten.
geen ritme
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 199 mijn hart slentert de dagen voorbij
het heeft geen ritme en ijlt
zich naar de nacht alwaar
het beddengoed een schijn
van rust creëert
nu maart het voorportaal
van de lente heeft geopend,
het leven zich groent aan de wetenschap
dat het maar kortstondig zal wezen
huist er in mij een klaaggezang
dat alle driften die ik ooit bezat
nu als…
ritme
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 311 zoals mussen
van tak tot
tak
hiphop ik met
mijn vingers
rond hetzelfde
plekje
je glijdt naar beneden
vangt mij op
terwijl ik al weer vlieg
met een strootje
uit je borsthaar geplukt
ik vraag nog meer
terwijl je de lucht
loslaat
leen je lange benen
om te klimmen
verlangen, zeg je zacht
en krult je zinnen
tot een nest…
Ritme.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 236 Ritme van het leven,
in de muziek, de
golven van de zee en
het ritme van de dag.
Het neemt mij mee,
steeds weer en met
jou vrij ik gedwee
keer op keer.…
RITME
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 103 De druk even weg,
een ritme beteugeld.
De geur van ontspanning
voltrekt zich in
getemd ademgeluid.
Louter weelde in
het ochtendblozen.
Intens geluk zorgt
voor een zichtbare
glans.…
Ritme
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 234 Het dagelijks licht
een feestmaal voor ons allen
maar eerst is het nacht.…
Mijn muze
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 125 De heldere klanken raken wonder deeltjes
om zo in harmonie te leven zonder limieten
haar noten laat mijn hart in ritme genieten.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Ritme van de wind
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 739 De takken wiegen
in een ritme van de wind
zachtjes heen en weer.…
Medicijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 99 in mijn zomertuin
wordt tijd vertraagd
daar heradem ik
ik hoor grasjes groeien
bloemen vouwen open
in hun onnavolgbaar ritme
een zonnelach streelt
planten en bomen
alle kleuren trillen…
Het nu
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 278 De tijd danst haar ritme
reizende langs leeftijden
beleef ik mijn aanwezigheid
in wat ik het nu noem
Ja de klok wordt ouder
hij telt uren en dagen
als kalenders in de tijd
schrijft geschied-en-is
Het nu is de as
waar alles omdraait
Die in eeuwigheid bestaat
zonder notie van tijd…
De zee
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 48 De eeuwige zee altijd in
haar
ritme.
Golven bepalen zelf
de richting.
De vrijheid heb je er
en soms
lijkt het of de zee je wat
wilt vertellen.
Haar schoonheid,
is van wezenlijk belang.
Het is een realiteit,
dat de zee je kan
beïnvloeden in je
gedachte.…
Een muze aan mijn zij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Een muze hoorde ik zingen
een muze zag ik dansen
met klanken van viool en harp
vermengd in wervelend gedicht
een muze heeft mij zacht gestreeld
en heeft mijn lippen geopend
ze heeft mij hartstochtelijk gezoend
deed mijn hart van liefde overlopen
helaas is mijn muze heengegaan
maar heeft haar zang achtergelaten
zodat ik nooit met een mond…
Mank
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 261 Láten we hét hebben óver klemtónen
óp hun fundáment staat óf valt het vérs
óver hun hórdes springén hardlopérs:
pás voor pas úitgekiendé danspatrónen
tégenwicht vóor onmuzíkale gnómen
máken zij, déze klemtónen, de vóor
áls op het ákkerland plóegen een spóor
(nóu, nou, he, hé, eindelijk éven bijkómen)
kúnnen we nú alsjeblíeft weer gewóon…
van meisjes en blauwe bessen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 207 zeven magere meisjes zaten bij elkaar,
ze kauwden blauwe bessen en praatten over haar..
Er was dus nog een achtste, die had een foute coupe
dat was, ontegensprekelijk, het schaapje van de troep.
Ze gingen wel eens roken, dat deden ze per zeven
want wil je erbij roddelen, dat doe je dat oneven..
Ze hadden ook een leider, al was die informeel…
Ego
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 456 Het begint vaak met vier
omdat een mens twee armen heeft
twee benen, twee ogen en oren
en dan twee gezichten als zon en maan
die opkomen en ondergaan, op en neer
het lijkt wel evenwicht in bestaan
Twee gezichten dromen zichzelf te zijn
lezen een boek, voelen zich een ander
van vlees en bloed even maar en dan
veranderen zij in beestjes op…
Vol energie
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.148 De adem is in mijn leven
de bloesem van harmonie geworden:
Het verleden
geef ik een afscheidskus.
De toekoemst
laat ik in alle vrijheid spelen.
Gedachten en emoties
laat ik ontspannen meevoeren op een zoetestroom.
Maar het moment
fonkeld in mij
als een juweel en
mijn lichaam is
als een kind
vol enthousiasme
en energie.…
Nabij verleden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 250 Bij ons thuis was in mijn memorie
(ik kijk dus even terug in dat verleden)
iedereen ook min of meer tevreden
dus het meeste ging in harmonie.
Ook God zat 's avonds aan met het gezin,
wij baden om veel onheil te voorkomen
en later zondeloos een nabije hemel in.…
Inhoud
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 125 De mensen om me heen zijn vol met shit
Gevuld door televisie, nepnieuws kranten
Ik loop vertwijfeld rond, wanhopig, want 'n
Normaal persoon vertoont zich nergens niet
Alleen in t bos omgeven door natuur
Onder de bomenbogen langs het water
Temidden van 't elementair theater
Weet ik weer wie ik ben: lucht, aarde, vuur
Dan rijst de geest met…
[ Ik draag zomaar wat ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Ik draag zomaar wat,
liefst ruime kleren, ik ben –
naakt van nature.…
Zo Voor R.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 130 Zo zou ik eeuwig willen leven
Met jou in ons geliefde huis
In doodse stilte, zonder ruis
Zeer innig met elkaar verweven
Jij bent nog lang niet uitgeschreven
Mijn ganzenveer is ook nog struis
Zo zou ik eeuwig willen leven
Met jou in ons geliefde huis
Bewust, gerijpt, met groen omgeven
In onze harten feestgedruis
Als huisdier - de computermuis…
Dissonanten en refreinen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 195 je liep niet
maar danste
op muziek
die jij met
duizend oren hoorde
en trippelde akkoorden
jij dirigeerde het orkest
van je omgeving in eigen maat
en diepgaande beleving
een jeugd vol
lichte speelse tonen
de zwaardere zullen nog komen
mag ik schuilen
in je melodie zonder
dissonanten en refreinen
met je dansen
op muziek want…
Een enkel dissonant
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 556 heb de hoofdletters
al neergelegd
gekleurd met leven
en ervaring
in klein schrift
komen de zinnen nog
geschift door nemen
geven en beleving
de uitroeptekens
heb ik uitvergroot als
kenteringen in tijd
emotievol in felle strijd
toch rijmen vaak
de meeste strofen
een enkel dissonant blijft
altijd beterschap beloven…
spiegel
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 916 Die spiegel daar
aan gene wand
meldt zonneklaar
elke dissonant,
wie haar passeert
blijft even staan
soms gepikeerd
soms ook voldaan,
misschien een haar
die men ontdekt
een vast repertoir
voor men vertrekt.…
de Spiegel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 163 De spiegel daar
aan gene wand
meldt zonneklaar
elke dissonant.
Wie haar passeert
blijft even staan
soms gepikeerd
soms ook voldaan.
Misschien een haar
die men ontdekt
een vast reportoir
voor men vertrekt.…
Onvoorspelbaar Spel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 niet goed
hebt meegekregen en
er plots een mooie aap uit
de mouw wordt geschud
dan bekijk je het spel
met heel andere ogen
blijkt het slot die dissonant
een opstap naar een nieuw
prachtig onverwacht leven
vol mededogen dat misschien leidt tot
een fabuleus verassend ingenieus plot…
Het sterven van mijn ik.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 222 De stilte speelt een vioolconcert voor d'eenzaamheid,
terwijl 1000 bloemen dansen in mijn hart
en de mystiek van kosmische harmonie
reikt naar eeuwige verbondenheid.
Mijn handen liggen, naakt en leeg, open in mijn schoot
als een graal gevuld met liefdevolle onzichtbaarheid.…
VADERDAG EN HET LEGE NEST SYNDROOM
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 510 Het is vandaag Vaderdag
een dag die me weinig zegt
als verlengstuk van Moederdag
wat me ook zo weinig zegt
maar vandaag toch een gevoel
vader´s lege nest syndroom;
gisteren ging zij op vakantie
mijn dochter met haar moeder
ik hielp, pakte in en zwaaide uit
en daar stond ik, en betrad
hun lege, vooral stille woning
waarin geen leven te…
de wereld weer laat razen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 287 gedirigeerd
door warmte
jouw modulatie
prest dissonanten
naar de kanten
voert boventoonse
zinnen aan
jouw klanken
kleuren mij
jij maakt me vrij…