Alle inzendingen over ronding

ik kende het probleem wilde jou in steen met houwen boren en vijlen zag ik rondingen verdwijnen nog even hier een stukje daar het was nooit klaar jouw massa verdween precies daar waar ik wilde dat het verscheen maar dan helaas net even wat anders dan voorheen ben er niet uitgekomen jij bent en blijft nog steeds het beeld…

Als een bruid in de morgen ligt de zee in al haar uitgestrektheid kalm, bijna sereen in volle schoonheid te wachten op haar prooi De golven spelen het spel der verleiding lokkend, fluisterend water haar golvende rondingen, getooid met sneeuwwit schuim wenken je naderbij De wind wakkert aan en de zee die zich haar prooi ziet ontgaan zweept…

om jouw gezicht het regenlicht van duizend druppels op de ruit terwijl jij rustig schrijft, schiet mijn geboeid verlangen uit naar zachte huid onder mijn handen, verken ik met mijn tong je warme rondingen en randen, gaan golven van gedroomd genot omlaag vanuit mijn lichte hoofd het weerbericht belooft, zeg jij, vandaag niet veel voor…

gedoopt 'halt' roep ik deze lijn is eindig hier wacht ik op mezelf tussen alle mensen waar ben ik gebleven ooit ben ik kind geweest jij noemde me zo en ik mocht in je armen slapen als een deel van het deelbare waar is boven, waar is beneden waarom houd je niet van me ik stop op het punt van voorbestemdheid en herteken de ronding…

Gestrekte armen, je voeten samen, de ronding van je hoofd; meridianen om je te verdelen. Ik heb je niet geleerd op school, geen dwarsdoorsnede op het bord dunne lagen tijd, verstenend. We praten maar ik ken je grenzen niet de kanalen die je hebt gegraven niet nergens cirkels van je steden geen windroos in een hoek, geen vaan.…

in vers vertrapte aarde staan mijn voeten onwennig ik volgde je lach en de ronding van mijn verlangens jij draait je om en vraagt waarom ik hier ben of ik je ken de aarde zuigt mijn woorden zacht naar binnen verlies mijn zinnen en mijn eigenwaarde doch zonder een geluid beroer je zacht mijn huid kust mijn koude lippen terwijl de ochtend…

Primair versmolten tot één Terwijl het leven lacht In een nacht van woede Waarin de vrucht groeit en Dit proces zich voortzet Ook overdag wordt de Ronding boller en de Bolling ronder, terwijl De eenheid van denken zich Ontwikkelt tot doen.…

Vereend met deinende golven Overvalt de liefde ongemoeid Onder fluisteringen bedolven Wordt het hart verschroeid Opkomende passionele driften Profileren zich in duistere nacht Satijn glijdt golvend rond de enkels Maagdelijke rondingen pril en zacht Drijvend op eeuwig deinende golven Gewillig verdrinken in erotische vloed Ongekende hoogten…

Ik kan niet naar je kijken Zonder je schoonheid Te zien En jij doet je best Om ervoor te zorgen Dat ik het zie Ik kan niet met je praten Zonder je lippen Te willen raken En jij doet je best Om ervoor te zorgen Dat ze dichtbij zijn Ik kan je niet omhelzen Zonder je vrouwelijke rondingen Te voelen En jij doet je best Om ervoor te zorgen…

De winterzon van gisteren is heden nog altijd dezelfde verspreidt nu stralen van licht in een andere hoek over onze zachte ronding Alle sneeuw is verwaterd van maagdelijk naar transparant dwars door alle seizoenen ligt het landschap er onveranderlijk in oplopende graden van warmte Vandaag zwaait de jonge lente de oude winter vaarwel…

De dag blaast zijn laatste adem uit De nacht ontwaakt Minzaam streelt het maanlicht de silhouetten van het rustende naakt Maagdelijk witte lakens vleien geplooid langs de rondingen van jouw lichaam.…

De draak heeft zijn vuur uitgespuwd in de diepste lagen van mijn vrouwelijkheid Verwoest zijn de rondingen van mijn karkas Niets dan een krater gevuld met leegheid Alle waaroms zijn in een mist verzopen en de antwoorden verteerd door het drakenvuur Helse pijnen vinden blarend een weg De draak zal worden bestreden met een gifkuur De draak…

Liefde nam lust toen voor altijd over Wij kusten intens hemel nacht Lijnen lopen over in elkaar doen ons samen aangenaam chillen Liefde die nooit verloren gaat met lust die activeert Verblind door vurig verlangen streel ik mooie rondingen van haar lijf De zachtheid van haar naak- te lichaam doet dat van mij van genot trillen…

Ik geniet van je volle ronding Want jij maakt het spannend in het donker. Bent een wonderschoon stuk natuur. Een grote mysterieuze planeet. die voor vele erg inspirerend is.…

Reflecteer al mijn rondingen schuin verslingerd aan je tenen tot je kruin. Wiek je warmte - om mij in je zijn onder je gedachten te laten kronkelen - in een zinderend gewelfd luchtkasteel dat zweeft in trage cirkels rond het deel van de tovenarij waarin wij vonkelen.…

In het rechte vlak sta jij schuinsweg te wezen, jij kon niet anders toch Kus jouw enkel, jouw voet, streel de holte van de knie, de ronding van jouw kuit vermoed: jij toont mij nooit al jouw verborgen schatten Jij draait mij om, jaagt me weg met te veel liefde in de stem de scheldnamen geschreeuwd opdat ik achteraf zal weten dat ik er voor…

Een kei vormt een steen Hard van buiten en binnen Niets van transparant De grauwheid maakt dof In kilheid gekleed Een kei vormt een steen Pure brute wilskracht Niets dan alleen hardheid Kleuren vervagen in grijs De kei leeft in zijn cocon Een kei vormt een steen In rotsblok ontleed in delen Grillige vormen geven ronding Langzaam geeft…

ik speel met je schaduw boetseer in donker en licht je gezicht en profiel scherpt lijnen die ik met liefde en geduld zal verzachten rondingen laten ondanks zwart wit hun kleuren verschijnen vlak voor het drogen heb ik wimper en oog lichtelijk aangezet het neusje omhoog lippen welven in wulpse bogen de mond in glimlach…

Rond lig je daar in de herfststilte Bruin grijs in je volle rust Schoonheid straal je uit Jij slokt me op in je paardenpad Koestert me in je beschutting Je helmgras verwaait nauwelijks in de zeebries Ik treed in je wijdsheid verlicht Verwarmd openend naar je rondingen Inademend je lucht Jij laat je strelen door de lodige wolken Opduikend…

wuift jouw breedgerande hoed naar mij als een knipoog die vele tellen kent ik zie gespreide vingers een zomers vlaagje bedwingen die ons beiden ook zwoel verwent je gelaagde rokken dansen om en om in het rond een windegroet is daar aan gewend het verraadt even de ronding van je mond * daar is hij plots je liefde in…

Jij ligt daar rond in de herfststilte bruin grijs in je volle rust schoonheid straal je uit Jij slokt me op in je paardenpad koestert me in je beschutting je helmgras verwaait nauwelijks in de zeebries Ik treed in je wijdsheid licht verwarmd openend naar je rondingen inademend je lucht Jij gestreeld door de lodige wolken opduikend boven…

Yves met zekere hand bewerkt zij steen rank het lijf, sterk, de spieren gespannen haar beitel baant een weg naar geen terug meer mogelijk hout donker, hard, gesneden tot oervrouw gevormde rondingen transparant en zacht na dagen schuren, schaven en polijsten beeld met uitzicht op oneindig water ogen starend naar de horizon waar lucht…

vrouwen krijgen in de zomer de verontrustende vorm van bewustzijnsverruimende hersenschimmen op een koele plek in het zwoele bos wat zij doen met hun vrijelijk toebedeelde rondingen gestifte lippen lila nagels onbebrild niet waarneembare strings is een groot raadsel voor d’argeloze dwaalgast die zich haast-je-rep-je uitkleedt al zijn…

klein kordaat en alle maten hebben haar tot vrouw gemaakt Angelique heeft dat fanatieke weet dat haar kus naar kersen smaakt heeft meer van ovaal dan ronding doelend op haar zwoele monding Angelique heeft dat feminieke moederstudent tot verwond'ring houdt zichzelf goed in de gaten dicht dikwijls haar karaktertrek Angelique heeft iets…

hou op schei uit ieder pondje gaat langs de rechter in drie jaar mijn omgekeerde streefgewicht gezwicht voor de jojo what goes down must come up weigerende ritsen twee handen op een ronding meid wat ben je lekker vol als je billen en andere wangen ik streel je beschilder je met zoete geuren en vecht niet meer tegen de zwaartekracht…

ik weet niet welk beeld je uit mij houwt of in welke stijl jij mij graag bouwt maar onderwijl zijn mijn rondingen Romaans met een vleugje Jugendstil ik spreek maar niet over datgene dat zich bij tijd en wijle Gothisch gedraagt maar waarvan je al zei dat het beviel mijn buik hangt wat boers over mijn riem dus ook genesteld…

Zinderend van liefde Kijkend naar het glinsteren van je zilte zweet Vlij ik mij naast je Streel ik jouw ronde billen en vochtige spleet Jouw hand zoekt onvermoede Om te versmelten in rondingen, Zo prikkel jij mijn uitgestoken roede Mijn tong schrijdt over bekende paden Zoekend naar geurige nectar liefdevol, Het gekreun heeft haar bron…

Troostend slaat zij haar zachte armen om hem heen, fluistert tere woordjes, maar hij wijkt, ontwijkt onbewust en onophoudelijk de lieve rondingen van haar verlangend lichaam. Ontsnapt en zonder denken, loopt hij naar het raam, en met gesloten ogen blijft hij dromend staan.…

dan moet ik spiegels breken om jouw lijnen te zien met vele rondingen in het verlangend uur als wind soms stormend en dan weer weg- snellend kom je terug; strelend trek jij mij hongerend en met stijve lendenen door labyrinten van tijd zoals jij wilt genietend van datgene wat het leven ons laat verlies ik in jou mijn wortels en al het nog…

in zijn stem hoor ik leven, bloed aarde, de melancholie de openbaring van een ziel soms zo zacht zoet dan weer aangescherpt, wel mild, verstild zo het was, zo het nog moet ook de vader van gedachten althans waarop ik zal wachten die diepte en klank heb ik altijd gewild besnaard op hout met rondingen een klankkleur met mondingen naar een…