De ander

Onrustig brandende dromen als
spits lekkende vlammetjes,
likken aan zijn bezwete lijf.

Onrustig werpt hij zich
van zij naar zij op zij,
mompelt steeds de naam van
een verloren liefde.

Troostend slaat zij haar
zachte armen om hem heen,
fluistert tere woordjes,
maar hij wijkt, ontwijkt
onbewust en onophoudelijk
de lieve rondingen van
haar verlangend lichaam.

Ontsnapt en zonder denken,
loopt hij naar het raam,
en met gesloten ogen
blijft hij dromend staan.

Ze weet het, hij is niet
en wordt ook nooit van haar,
want hij verloor zijn man.

Ander

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 486