Alle inzendingen over schade/verzet

Al is het ruim boven de dertig graden Geen korte broek voor heren op kantoor Volgens Van Leer kan dat er niet mee door Het kan uw carrière ernstig schaden Ze leggen u het vuur na aan de schenen Vooral die dames met hun blote benen…

Wanneer de wind is geluwd, de storm is uitgewoed men de schade opneemt de ravage opruimt de verzekering inschakelt pas dan, halen we opgelucht adem, net als de wind, die stiekem fluistert, tot later!…

Dat pionieren van dit kabinet Bracht in galop zorgwekkend grote schade. In allerijl besloot men tot rokade, De opening was feest noch meesterzet. Een torenoffer na zo’n slecht begin Dunkt mij, en dan: hup naar de Koningin!…

De schade viel dit jaar weer reuze mee Wat lichaamsdelen in de lucht gevlogen Branden, arrestaties, blinde ogen Een charge hier en daar van de ME En er is maar 1 dode te betreuren Dus wat loopt iedereen nou toch te zeuren?…

De klok vooruit, een uurtje maar en toch, da’s zeker en zonneklaar zijn de verslapers onder ons, ook een keer weer daar, want: De klok een uur verzet, is niet alleen dikke pret, maar geeft een ander gevoel aan je lijf, dat zich verzet.…

Wij namen ons dit jaar het beste voor maar renden na twaalf slagen van ons uurwerk naar buiten met een kapitaal aan vuurwerk en joegen dat er in een half uur door. Het voornemen, om strakker te begroten is zo de eerste dag al afgeschoten.…

opent hij de dag om met een lach koesterende warmte van zon als deken gratis mee te geven hij verlost wolken van vorm en kleur droogt de lucht tot in het blauw kou zijn witte lijnen recht kan schrijven nu zon is vertrokken zitten wij met de brokken door sproeien en rook hebben wij de nachtvorst bevochten voordat hij lente grote schade…

Met lichamen van Ming En harten van China Paarden we ons aan scherven We probeerden elkaar en onszelf Te lijmen Er ontstond een vreemd mozaïek Een rozig herderinnetje Op een blauw VOC schip Een Rus in Worcester Een feniks op een bok Napoleon tussen fuchsia’s En een tafelbelvlinder Op een ruiterklok Aan een Hongaars asbakje kleefde…

Eenzaam komt de wind klaar groot geweld veegde schoon in het groot en het klein schade aangericht weer was er die wind rukkend en trekkend loslatend en omvattend ieder zijn deel wat is toch het toch met die wind? waarom grijpt hij velen aan?…

in weerlicht slaat de hemel breuken in het graf opent zwavelzurige verdoemenis die onverlaten wacht ongekende kracht dondert over een verlaten aarde storm en hagel trekken woeste sporen in aangerichte schade stilte vol geladenheid de dodelijke spanning zijn wij nog niet kwijt…

Zo'n oogkliniek heeft anders niks te doen En schade, ach wat is nou 10 miljoen? Burgemeester van Aertsen van Den Haag was wel tevreden met de manier waarop de jaarwisseling in zijn stad is verlopen. Ook van elders komen dit soort geluiden.…

er ligt een nest op straat uit een boom gewaaid vannacht gelukkig is het leeg geen gebroken schalen het nieuws meldt: er zijn geen meldingen van stormschade…

tussen ons, een berg van spreken een hand vol taal en aan het eind een gebed zonder reliëf de trog lek geschoten door een vleugwalm van nihilisme, deze scherpte snijdt niet maar stompt af in dialoog en weer ons, ons van de zijnen gevuld met lavawater en sprekend steen leidt het poreuze weten om naar de weg die niet weet…

Veroorzaker van schade en last. Welke als gevolg van mijn korte aanwezigheid ontstond. Waardoor ik thans spontaan dikke druppels ween. Voel me schuldig aan 't vele leed; en krimp ineen.…

De NAM? Die neemt en nam en heeft genomen de schatten van het Gronings platteland. Dat leverde miljoenen op, contant, voor ’t Rijk, dat al dat gasgeld graag zag komen. De NAM? Die nam de mensen bij de neus en neemt ze nu nog steeds niet serieus.…

het huis werd uit zijn slaap geschud, het verborg zijn dromen over metaforen en dankbare herinneringen, nu staat het met hout gestut tegen de steigers van de werkelijkheid gebogen muren die nederig buigen tegen de ondergang van welvaart kreunen nu de herfst haar takken met geweld door de scheuren naar binnen mompelt het gezin vertrokken…

Als ge in de maskerade, Die het leven spelen laat, Maar niet speelt tot eigen schade Aan uw eerlijke gelaat! Als ge maar naar 't doel der dagen Groeit en bloeit, om in het lest De éne eigen vrucht te dragen - - God vergeve dan de rest!…

De gedachte dat geloof beter maakt is juist maar dat het moet leiden tot genezing is een weg van dwaling en gevaar die zo vaak ontmoedigt je raakt volledig in de knel als het wonder van genezing komt is dat een teken van boven! niet van voldoende menselijk geloof als iemand niet geneest welk getuigenis leggen wij dan af? wordt er wel…

De tijd heelt alle wonden Dat wordt altijd gezegd Nooit is uitgelegd Wat daar meer aan is verbonden Al de pijn, diepe gedachten Gepieker, open vragen Wanhoop, angst en slechte dagen Eenzaamheid in lange nachten Functioneert het weer nadien Beter voelend en soms sterk Deed de tijd zijn goede werk De sporen blijf je altijd zien…

Mollenvangers zijn een groot gevaar. Wij mollen voelen ons bedreigd, in ons ondergronds bestaan. Wij leven niet voor niets verborgen, maar toch proberen jullie mensen, onze gangen na te gaan. Wie is de mol? Vraag het de mollenvanger maar. Zij willen weten met hoeveel we zijn, en waar! Wat wij onbezoldig doen, is het graven van ondergrondse…

Hopelijk valt de schade mee.…

omhoog gooit golven op de kade laat schepen vergaan vliegtuigen staan treinen ontsporen stroom storen legt verkeer lam communicatie onmogelijk laat voetgangers vallen fietsers wankelen bejaarden thuis kinderen binnen bulderen buiten steviger sturen ontwricht het gaan verandert onze invulling van de dag, verzekert de maatschappij schade…

hoe dikwijls heb ik mijn ziel niet opengehaald aan de braam van het bestaan... straks misschien weer zonder pleister zal het vast beter gaan weet ik mijzelf wellicht een stukje wijzer…

Ik wil die zin is moeilijk dus spreek je 'm ernstig stil hij kan een berg verzetten die ene korte zin Ik wil!…

Slechts achtendertig auto's uitgebrand Maar zesenzestig mensen aangehouden Geen zaken die ons vreselijk benauwden We hielden alles prima in de hand De schade? Wat miljoenen … zeg maar laag Het was weldadig rustig in Den Haag…

Een nieuwe vorm van leven is ontdekt Voorlopig zijn het kleine klompjes cellen bij schade kunnen zij zichzelf herstellen Ik vrees dat dit eenvoudig wordt gehackt ’t Zijn nu nog kikkercellen hoor, maar strakjes gebruiken ze vast Trump- en Poetinkwakjes…

Best sneu dat ik zo´n deugdzaam leven leid: Precies volg ik de wettelijke paden, Nooit doe ik dingen die een ander schaden, Wat heb ik van dat leventje nu spijt. Had ik mij maar gedragen als een beest, Dan had ik vrolijk in die bajes meegefeest.…

Ze is een godin en draagt een sleep van jongens -- als een zwaan-kleef-aan.…

En wie dan beweert niet verzekerd te zijn gelooft in God en draagt zijn schade zonder pijn.…

Gebroken door pijn, Gecrasht door verdriet, Grote scherven, kortsluiting en veel schade. Het slachtoffer, onschuldig en getekend door littekens. Onherstelbaar! Toch wordt het gelijmd en gereboot. Maar, zoals bij een vaas die opnieuw in elkaar is gepuzzeld, zie je krassen en littekens nog, voor altijd.…