12469 resultaten.
Volwassen
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen
536 Ik kijk in het water
dat ooit hoogtij was,
Bang om in te verdrinken
klampte ik mij
aan mijn moeder vast.
Nu jaren later
weerspiegeling van dorre takken
mijn aangezicht,
Niets om aan vast te klampen
hou ik mij aan de brugleuning vast.
Weerspiegeling van het water
verdwijnt mijn gezicht
in de rimpels van de cirkels...
De tijd van…
Volwassen
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen
488 paste mij aan de meeste dingen wel aan
toch bleef ik terugverlangen naar daar
waar ik mijn eigen weg kon gaan
Ik hoor nu bij hen die middelbaar heten
en voel me hier best op mijn gemak
de jeugd die ik had was een heerlijkheid
en voor de volwassen werel heb ik ook een zwak.…
naar lijf en ziel
netgedicht
4.0 met 20 stemmen
503 wat ik bemin
is wat ik achterlaat en wat een beetje
op eeuwigheid lijkt
dromen, vermoeide woorden,
de knuffelbeer van een kind
dat met waarheid
de leugen bestreed en de wereld
verzamelde onder het bed
dat het geen sprookjes waren
omdat de honger steeds luider schreeuwde
hoe dichterbij het lezen ook
de lakens vervuilde
van het…
Ik mis het
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
393 Ik mis je mijn kind
al een tijdje volwassen
druk en geboeid
door het daaglijkse gaan
zelfstandig goed mens
met zoveel te bieden
kan je het leven
erg goed aan.…
Onze kinderen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
302 Opeens zijn ze volwassen moeten
meegaan met de tijd en zijn,
door wat er gebeurt, hun
onschuld al vroeg kwijt.…
Terug verlangen.
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen
687 aan de tijd toen
mijn kinderen nog
klein waren.
Die herinneringen
wil ik altijd in
mijn hart bewaren....
Terugverlangend met
een gevoel van heimwee
naar die mooie tijd!
Ik had het nooit
willen missen.
Die mooie en ontroerende
belevenissen!…
karel appel
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
1.104 karel appel zoals iedere Co br A
wilde schilderen als een kind d
oor het falen
hem gezien
in de tweede wereld oorlog
van de volwassen mens
want wie kan ervaren
de gruwel toen aanvaard…
Het volslagen geluk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
260 Het enige volslagen
pure geluk
van de volwassen mens
ligt niet in rijkdom
of ander materialisme
maar is als het geluk
van een vlinder
met zijn schoonheid
de kleurenpracht
en zoete geur
van een boeket
schitterende bloemen
vrij en dartel
als een kind.…
Maar wie droeg mij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
262 ik droeg alles
behalve je kleding
voorbijgaand aan
het kind zijn
jouw leed angst
en boosheid
op schoudertjes
teer
een volwassen geest
in kinderlijf
zo klein om echt
te bevatten
maar schijnbaar
groot genoeg
om jou te dragen…
Uit de wind, in de storm
snelsonnet
4.0 met 10 stemmen
219 En wordt zo'n kind zelfstandig en volwassen,
dan heeft het moeite met de kleinste krassen.…
Heimwee naar, wat was.....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
125 Het overvalt je zomaar, heimwee
naar wat, vraag je me,
nou gewoon heimwee naar wat was!
Wat was er dan dat je heimwee hebt
vroeg je me daarna
ik zei gewoon, nou dat?
Het overvalt je bij een melodie
of bij het zien van
wat zag je dan, vroeg je me?
Een traan biggelt over m’n wang
‘k weet ‘t niet, gewoon?
ik heb heimwee naar dat!…
Ergens altijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
104 Hij staat voor me
legt zijn handen
open voor mij
ik glimlach blij
leg mijn handen
in de zijne
zijn we er
ja, we zijn er
waar
ergens
ergens
zijn we altijd samen
geloof jij in sprookjes
sprookjes zijn oud
ja....ergens altijd.…
De tijd
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen
2.156 Je kijkt eens om
je mist je kleintjes zo
je deed je werk
terwijl ze speelden
onder je bureau
Waar zijn ze dan
O... kijk, ze zijn volwassen
waar is de tijd dat
ome Ben nog op kwam passen
De tijd is in je kinderen
zelf gebleven
er is niets weg
er is eenvoudig doorgegeven…
Sinterklaas
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
946 Elk jaar bezwaart dit menig volwassen hart
Zijn ze nu medewerkers of knechten
Moeten we hun band loven of bevechten
Kleuren de Pieten zwart of roetzwart?
Kinderen savoureren een feestdag
Wat meer kleur brengt ze niet van slag…
Niet te veel op Aigina
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
92 Toen ik volwassen was,
werkte en zat ik
en dacht niets, niets.
Nu ik oud ben,
mijmer en zit ik
en denk niets, niets, niets.
Kinderen en volwassenen
vragen zich af
die oude man lijkt zo wijs,
waaraan zou hij denken?
Eenvoudig aan
niets, niets, niets, niets.…
Verwarde gevoelens
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
489 Wat is er toch: de ernst van ’t leven,
de diepe pijn van mensen die scheiden,
de vreugde van kinderen die met hun ouders
zomaar in de straat lopen en een beetje kunnen zeuren.…
[ Volwassen verlang ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
72 Volwassen verlang
ik juist naar het verlangen –
volwassen te zijn.…
Geestje spelen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen
60 wij hadden
stiekem stukjes
van het universum
open gemaakt om
de hemel te vinden
we waren kinderen
als wij ons verveelden
gingen we geestje
spelen omdat dan
alles mocht en kon
maar wij werden
bedrogen door
volwassen ogen die
ons manipuleerden
om stilte te gaan leren
toch braken wij in
onder hun blikken
spraken wij zonder…
HET KIND.
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen
737 Het kind, zij draagt geen strikjes meer
of vlechtjes in haar mooie haar
het kind zijn is haar afgepakt
zo jong volwassen worden was te zwaar.…
Spiegelbeeld
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
157 Het is niet meer zegbaar
dan in woordeloos gebaren
of zwaaien naar het heengaan
van de barre westenwind
misschien heb je het in de gaten
is het een gevoel diep in jezelf
voel je het tastbaar in de kieren
maar het is een heengaan
dat niet meer terugkeert
als een volwassen kind
het is een heengaan
zonder een weerzien
een stilte in de…
Meeuw zonder prooi
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
105 Een meeuw zonder prooi
Wil ik zijn, zwevend, levend
Van schoonheid alleen,
In de gratie van het moment,
Gewichtloos gedragen
Door de wind, om even,
Heel even maar, weer
Het kind te kunnen zijn
Dat nog niet ten prooi viel
Aan de trage tanden van de tijd,
Aan die onvermijdelijke volwassenheid…
Je tulpt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
508 je tulpt
op een toch
acryle achtergrond
moest hemel en aarde
bewegen voordat jij
in kleur een plaatsje vond
het groen
ben je ontloken en opent
in de mooiste bogen
sierlijk wieg je
op mijn liefdeswind en bloeit
volwassen als het speelse kind…
Kleurnegatief
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
31 Mijn oor is kleurpositief
de rode rand kookt
van jouw woorden, fel
licht spat uit de schelp
en hangt voor mijn mond
voor mijn ingehouden adem
mijn lippen nog niet open
mijn gedachten onuitgesproken
mijn blik kleurnegatief
met doorbloede hersenen
gekruiste armen, gloeiend
van argwaan en verzet
van willen aanvallen
Jij zult er niet…
De dwaze en de nar
netgedicht
4.0 met 27 stemmen
281 "Laat mij mijn kinderlijke blijheid",
sprak de dwaze,
"want het is door deze kinderlijke (h)eerlijkheid
dat ik niet verstrikt geraakte in het volwassen net
met zijn dichtgesnoerde mazen."…
Kind zijn
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen
1.896 Een kind, zo onschuldig en klein.
Het leven is soms moeilijk,
ik maak me soms zo druk.
Zoekend naar de weg
van liefde en geluk.
Blijf jij nu maar kind
en wees maar niet bang.
Straks ben je volwassen
dat duurt echt niet lang.…
Vroeger Nu en Later
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen
525 Vroeger
Was je vroeg oud, ’t leven hard, meedogenloos vaak,
als je niet voor een bepaalde leeftijd was getrouwd
werd je als een oude vrijster beschouwd
Nu
Nu zijn kinderen zo vroeg volwassen
dat we op moeten passen
niet teveel op hun schouders te leggen.…
Sprookjesstemming
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
791 Sprookjes starten lang niet alle
met 'Er was eens', merken wij.
Ze gaan in al te veel gevallen
van start met 'Als u stemt op mij'.…
in spin de bocht gaat in
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
295 ik groeide uit m’n lijf
ze gaven me
gratis verblijf
in een vel met te wijde bekleding
leven is blijven stilstaan
omkijken en vooruit turen
een, twee, drie, vier
mijn even duurt altijd
aan te doen was er niets
ik hield mijn armen
wel op met mijn mouwen
verjaren zonder
tussenstations
is immers nooit te vertrouwen…
winterwarm
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
157 winterwarm
de droomvlucht was perfect
hun eerste kus liet sterren dwalen
tussen wondermanen en het sprookje
van die dag
stralend lichtten witte vlinders
in haar onbevangen lach
hij vervoerde zacht zijn trotse man-zijn
rond haar lieve schouders
innig was de wetenschap, dat samen
één betekent en de blije ogen van
hun trotse ouders…
Selfie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
585 ik bleef niet hangen
in een sprookjes syndroom
waar ik als kind
telkens dwergen moest tellen
nu weet ik langzamerhand wel
dat het er zeven zijn
ik koos liever voor die stakker
Assepoester
hoe zij haar muil verloor
op de traptreden van het paleis
waar zij was voorbestemd
voor een prins op het witte paard
ze wist allang
dat ze vóór klokslag…