Hartenkreten

hartenkreet (nr. 54.458):

Heimwee naar, wat was.....

Het overvalt je zomaar, heimwee
naar wat, vraag je me,
nou gewoon heimwee naar wat was!

Wat was er dan dat je heimwee hebt
vroeg je me daarna
ik zei gewoon, nou dat?

Het overvalt je bij een melodie
of bij het zien van
wat zag je dan, vroeg je me?

Een traan biggelt over m’n wang
‘k weet ‘t niet, gewoon?
ik heb heimwee naar dat!

Maar waar verlang je naar, vroeg je
en ik zei, ik hunker naar:
gewoon wat was!

Wat niet meer weerom komen kan
wat verdwenen is in ‘t grote niets
wat vanzelfsprekend was,
maar nu opgelost in:
een enorme mist die niet meer optrekt.

Ik heb heimwee en verlang naar:
dat wat niet meer kan, er niet meer is
dat is het, wat ‘k zo vreselijk mis!