Alle inzendingen over stille zaterdag

wat een dag een zaterdag in een mistige roes wat nou morgen dan is het zondag nog geen zorgen daarna wordt 't weer hard het geregelde leven maandag weer van start wat kan het me ook schelen deze dag was mij en er komen er velen.... nog veel meer bij!…

Leven is vooral Laten leven Laat het toe - Lucht, licht Met af en toe Een lichte bries En je ziet het meteen - De schepping lacht je toe zaterdag 16 juni 2012…

Ik ben dus zaterdag voor niks vernikkeld, Records verbreken is zó ingewikkeld……

vandaag de stad uitbundigheid door gastvrij lentelicht beschenen iedereen lijkt onderweg naar toch die ene dag van morgen dwalend door herinnerland alweer zo lang of kort geleden voelt weer heerlijk als vanouds hand in hand het samen onderweg beleven of dwalend door herinnerland alweer zo lang of kort geleden voelt zo eenzaam…

Ik doe mijn ogen dicht En voel De woorden van onze gesprekken En hoor Het heerlijke aanwezig zijn van jou Hier diep in mij Ik zie het lachen van je ogen en je mond En steek mijn hand uit om jouw mooie handen Keer op keer opnieuw te bekijken Ik doe mijn ogen dicht En voel Nog steeds jouw hand om mijn hand En hoor Een scherpe pijn van eindeloos…

't Is Zaterdag. Verkwikkend Is 't scheemrig avonduur; De vloer is rood, en 't koper Blinkt in de gloed van 't vuur. 't Zal morgen Zondag wezen: De dag der rust is zacht Voor hem, die heel de weke In 't werk heeft doorgebracht.…

Al was het maar met fluisterend genoegen, opwaards bewogen door een zachte lentebries, kijk ik naar het ontwaken van een nieuwe dag. Ik laat de klok van het leven zwoegen, en selecteer de dromen waaruit ik kies. En weet je, weet je wat ik zag?…

Geen werkdruk noch vervelende klant toch fronst het nors wat is er aan de hand onvrede klinkt door nog een keer en nog een keer, zeg niet dat je nu al moe bent, anders moet je voor straf nog meer, geen files noch een hoosbui nee het is 'n vader zaterdagochtend aan de waterkant…

Dichten is zoiets je moet het graag doen zei ik liefde is een must geen woorden teveel niet dat ik de letters tel de lettergrepen Amberkleurig haar armen haar schouders ontbloot spierwit het klavier ze speelde Rachmaninov weemoed overviel me schier…

Mooi geel hé zo een geel appeltje ach zeg ik hou er de dokter erbuiten kijk eens hoe mooi…

Wat ruist hedentendage om ons heen Welk kleurpalet wordt in de maag gesplitst Waardoor raakt gans het volk*) weer opgehitst? De zomerzon in blik op de A1 Of zuidwaarts waar een exodus ons wacht Route du soleil naar 't einde van de nacht...…

Dikwijls hebben wij het veel te druk om daar bij stil te staan, maar zoals deze zaterdag, deze man... ze komen nooit weer.…

Zaterdag zondag maandag trage week en weke dagen Een stilleven een landschap een portret De wenkbrauwen van een vrouw Die zich sluiten als ik nader Het landschap waarin blonde kalveren waden Waar het weder van erbarmen In het Pruisisch blauw der weiden ligt gebrand Toen heb ik nog een stilleven geschilderd Met onherkenbare wenkbrauwen…

En toen de stilte riep herkende ik haar stem zij fluisterend, ik luisterend naar een melodie zo zacht en fijn het zou zomaar hemels kunnen zijn het klonk als een aria uit La traviata wind verwaaide elke gedachte uit het roerige brein, daar werd het stil hoorde enkel fluisterzachte muziek en nauwelijks horen kon want zelfs diepste stilte…

"Hier zijn ze dan, de lottocijfers van vandaag, zaterdag, april" zo sprak, hoorbaar zenuwachtig, de nieuwe omroepster Jill, thuis keek men verbaasd naar de buis, er was overduidelijk iets niet pluis, de dame leed aan "numerofobie", het werd dus opeens heel stil ...…

Hij is niet meer, Driek van Wissen eens dichter van het vaderland met zijn schrijven elke zaterdag in de krant grote dichter, we zullen je missen Nooit meer in het Dagblad van het Noorden nooit meer: Driek van Wissen zijn woorden. Vaarwel Driek…

De cijfercombinatie van de trekking van vorige zaterdag bracht de bezoekers van het Bach-concert in Gent van slag, halverwege de zesde cellosuite liet de dirigent het even schieten en hij somde de winnende getallen op met een brede lach ...…

de lange stoet rijdt toeterend voorbij waar wij opzij zwaaiende deelnemers machtig verrast zijn over het tetterend gelijk de kinderen wuiven terug een mooie rondreis mijn dubbele gedachten over eendracht en massaliteit laten de weggedrukte tranen toe mijzelf ten spijt…

Zo graag laat ik mijn gedachten De vrije loop - niet piekeren, Niet tobben, maar liever De goede kant uitdenken, Overpeinzingen die alleen in gedachten nog tranen met Met zich meebrengen, die ook In mijn denken niet zout zijn, En ook niet zilt; En het oordeel over mijzelf Over alles dat ik gedaan of Nagelaten heb is niet langer…

wrevel als weer een ijzeren kruis in de verte de velden decoreert afgrijselijk van dichtbij dat witgekalkte corpus en dan dat rossig haar geen wonder dat ze daar in drancy de verwantschap niet zagen ------------------------------------ zaterdag 12 januari 2002 zonneleen 43 www.abelstaring.tk…

Op zaterdag "zien" we de nieuwe maan De dag daarna begint hij aan het wassen Dat komt door dat gedraai om al die assen Toch kijkt hij van dezelfde kant ons aan Mocht u naar actuele linkjes zoeken Bij volle maan doe ik die uit de doeken…

De meesten kijken niet of zien slechts glimpen Te lang, te veel, te kermis of te groot Een spel van politiek en televote Gemaakt om op je schermpje op te schimpen Maar kraakt de kalme storm de vooroordelen Dan gaat het zaterdag pas echt krakelen…

De dertiende op vrijdag,´k schrik me rot Natuurlijk veel te laat met mijn sonnet Ik stap met mijn verkeerde been uit bed en wacht vandaag gelaten op mijn lot Nog vijftien uur dan is het zaterdag Mijn vrouw zegt: “als je dat beleven mag”…

Vrijdag de dertiende, ik schrik me rot Op deze dag plaats ik geen snelsonnet Ik blijf het liefst de hele dag in bed Onnodig tart ik liever niet het lot Maar voor mijn lieve nicht –’t is zaterdag – Maak ik nu speciaal een inhaalslag…

Bij die zonsopgang, zaterdag, gezien, met verrekijker turend naar de maan: een fraai verlichte bergkam, bovenaan. Uniek gebied, klein wonder buitendien. En voor de fakefreaks: aliens zijn daar druk in de weer met ufo’s. Heus, echt waar!…

Zijn woorden droegen liefde boven alle pijn en zon verwarmde de wegen het denken vloeide in samenzijn woorden bleven stil waar ik enkel liefde kreeg hoorde ze als een melodie op het ritme van mijn hartslag nog voelt het als volheid van het zijn want het stille tussen ons is nog steeds niet leeg…

het dorp lag stil in 't zonlicht boven haar de schapen in de weiden ter linker en ter rechterzijde met middenin een hoge boom een zilverpopulier met haar kornuiten de vogels ik luisterde en hoorde ze buiten uit volle borst de bloedhond weg fluiten…

in deze nacht sluipt de zondag binnen door open deuren hoor ik de echo van de voorbije dag heb niet de wil een nieuw etmaal te beginnen soms is het fijn banden met gister te koesteren zaterdag is nog zo'n warme deken waarom zou ik mij er van losweken…

Het wordt vandaag wel vijfendertig graden Houd vrouw en kind’ren uit de volle zon Zet oma in de schaduw op ’t balkon En ga zelf in een teiltje pootjebaden En morgen...ach alweer veel tegenslag De weersvoorspelling: Zwarte Zaterdag…

Ik heb vandaag als drieste demonstrant de zaterdagse Telegraaf verbrand.…