Alle inzendingen over stilte OR geluid OR welvaart

met in haar ogen en op haar lippen het geluid van de stilte gedragen door het fluisteren van de wind…

"overvallen door de stilte en omringd door het geluid, zag ik de onbenulligheid van de strepen op het parket, en ik besloot te blijven, omdat de stilte mij vertelde dat de angst ook onbenullig is"…

Zonder enig geluid dat binnendringt heeft zij zich met alle stilte omringd daar juist in de maalstroom van dit bestaan zoveel schoonheid in stilte schuil kan gaan…

ik luister naar de stilte van de nachten ik hoor het gefluister van mijn gedachten en plotseling schreeuwt binnen in mij van alles zich uit maar ik verbreek niet mijn stilte uit angst voor het onbegrepen geluid…

een bloem in de loop van een geweer een hand op het hoofd van een kind een arm om de schouders van een zwerver een woord tot hen die worden doodgezwegenå water voor de dorstigen bedden voor vermoeiden brood voor hen die hongeren welkom voor hen die vluchtten maar ook begrip voor hen die bang zijn vergeving voor hen die wreed waren liefde…

Bedolven door geluid Is het in stilte dat ik mijn ogen sluit Nu kan ik je ook niet horen Waar zijn mijn oren…

IK HOOR DE STILTE UIT EN ONDERVRAAG HET BLANCO BLAD ER IS DAN GEEN GELUID EN WOORDEN BEN IK ZAT !…

Wereld vol geluid gun u zelf rust en stilte klank die bij u past.…

Als ik aan het geluid van de stilte net gewend ben geraakt, is het de hond wel, die me met zijn blaffen te verstaan maakt, dat stilte, die oorverdovend werken kan, de hond zelfs teveel is!…

Waar is nog stilte waar is nog rust overal geluid altijd lawaai zelfs het ritme van je hart dat klopt geeft geen stilte en geen rust totdat het stopt dan is er oneindige stilte maar vinden we dan ook rust?…

stilte wat geluid geroezemoes van stemmen gesis, gestoom, gekletter, gestapel kakafonie…

iemand vulde de kamer met gebeden dichtte de stilte geluiden toe en zweeg met woorden…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Een geluid Een snik verraad Een gevoel Een emotie te veel Een gehuil Een traan te veel Glinsterende ogen Er is licht te veel Happende tanden, die verscheuren willen Er is geweld te veel De stilte van de dood Er is stilte te veel…

langzaam ben ik de stilte verloren bij het luisteren naar specifieke geluiden in het horen onderscheidend is de weg in het doolhof van herrie en chaos maar alleen toegankelijk voor geoefende oren uitgesplitst in geluid met menselijke component uit natuurlijke en mechanische bronnen van meerdere afkomst hun evenknie blijkt…

jouw afscheid maakte geluid er knapte iets ik voelde je zwaai krakend in draai het grint knisperde tot de tegels kordaat tikte je weg liet me staan geluid prikte stilte ijskoud in mijn huid…

Welvaart maken. Méér moeten genieten van te véél. Omkomen in bergen spullen. Nog méér willen besteden. Racen met de ratten. Welvaart minderen. Méér kunnen genieten van minder. Huizen weer bewoonbaar maken. Tevreden met wat we nog hebben. Surfen op de golven van de tijd. Welke richting gaan we op? Welke wegen slaan we in?…

Als een monster Stil Geen geluid Niks beweegt Kil Geen liefde Vol van verdriet Verbitterd Bang Een geluid Een gil Angstig Niet durven te kijken Te ontkomen Stilte Een traan over je wang Als een monster Boos Maar bang..…

Het koper opgepoetst en dan het adembenemende geluid van een blaasinstrument dat zijn weerga niet kent. Mysterieuze klanken, iedere toon van een saxofoon maakte iets los bij mij en daarbij kwamen mijn diepste zielenroerselen vrij.…

de oerknal was in stilte zelfs als je kon horen nu hoor je de muziek van alle kanten het lijkt of alles vol geluid is en vol stemmen na de storm we zingen en we zingen wat ooit de stilte was van het begin…

het geluid van de hemel stil en sereen als een vredig zachte bries de fluistering de sterren in donkere nacht een symfonie van rust de zonsondergang kleurt stil dansen in ongestoorde dromen het geluid van de hemel eeuwig gehoord lied in de stilte van ons zijn…

Hij oefent zich in het zwijgen, een tegenstrijdige zanger, en zingt overstelpt door geluiden een letterlijk lied aan de stilte.…

Soms is het beter te zwijgen en is gewoon 'stilte' nog het mooiste geluid...…

onhoorbaar ligt er een stilte in het steeds preciseren maar jij wilt attesteren door geluid te sublimeren in hart en ziel klinkt thans muziek die dient de stilte van repliek en alleen jij bent het publiek…

in stilte drie keer door te lezen…

geluid het was geen sprookjesfeest elkaar vertellen hoe het is geweest, de dagen zonder fee en paddestoel het vale mos in een kaal bos maar samen brachten we de warmte mee die winter liet ontdooien we lachten lente naar elkaar in een liefdevol ontplooien…

verre geluiden verhalen van stilte bemuren de leegte houvast door begrensd stilte hangt mazen in het net van de tijd weeft draden van rust in het patroon van bestaan breng me jouw stilte ik geef je rust kom we gaan leven als de haast is gevlucht…

Ach was er nog wat stilte over van voor de tijd van nooit meer stil waarin je altijd zocht naar harder, sneller maar er toch ruimte was voor het ontbreken van ieder geluid nu vermijd je sneller juist het harde maar de rust van de stilte is voorgoed verdrongen door permanent gesuis…

Liefst zou ik schuilen in een hoekje klein waar stilte kan leven zonder veel geluiden alleen maar jij mijn kleine Ster heel dicht bij mij…