Alle inzendingen over stilte OR kracht OR ruimte

Waar de gedachten stroom verstomt hoor ik de stilte van verwondering Ik hoor de tijd van niet Zijn. Zo'n niet bestaan dat ruimte even grenzeloos als overbrugbaar maken kan hier en daar tegelijk. Twee werelden waartussen zinderende stilte als in de diepste droom.…

Voor het eerst buiten het nu omarm ik de bomen van het bos dat ik zie omarm ik de stroming van het water dat zij drinken het water van het stille ven dat hen tot aan de voeten staat het donkere water dat hen tijdloos rimpelloos weerspiegelt de bomen dragen het bos de stilte in en het bos luistert geeft hun stilte weer in de ruimte…

je woorden zijn zo vol van alles dat ik niet meer weten wil ik kan me niet meer opdringen aan de liefde die ik voor je voelde geef me tijd, ruimte en de stilte want ik ben zo hopeloos verloren ik ben werkelijk waar verdronken in de liefde die ik niet kon horen…

ik heb met kleuren getracht de kracht van leegte te breken het is me niet gelukt wel heb ik ruimte geschapen door grenzen te verleggen maar het onpeilbare bleef bestaan die ruimte hebben wij gevuld met een levenslange competentiestrijd en het ontwikkelen van engelengeduld ik zie de vuren doven uit naamloos diepe kloven sluipt langzaam…

Films die draaien in ons hoofd beginnen niet en eindigen nooit. Ze doldraaien al maar door. Films die in bioscopen draaien beginnen en eindigen. Voor aanvang zien we een wit doek. In de pauze en na afloop ook. Ook illusies worden geprojecteerd. Mensen zijn als witte doeken. Zijn gewaarwordingen. Bewustwordingen. Van rust.…

Sterren in ronde vorm de ruimte bekeken vanaf een balkon kleine zonnetjes 't licht sobertjes drank uit een flacon de aardse streken in stilte voor de storm…

ik hijs het licht weg tot silhouet diep tast ik de ruimte af waarin de morgen ligt te sluimeren het geschuier van een stoffer voorkomt stilte over uitgeputte wegen…

pluizen der stilte Zwijgen draagt in zich steeds woorden die dreigen door de ruimte heen, maar stilte kent zulk zwijgen niet.…

Stilstaan bij mijzelf in de winter, In kou, stilte en rust. Kracht terugvinden in de Lente, Opnieuw beginnen, nieuwe kansen ontspruiten. De zomer is van mij, Ik mag er zijn, als een zonnebloem, vol kleur en kracht.…

De stilte zwijgt er groeit iets, De stilte zwijgt er bloeit iets. Dit is geen ontkenning, Hier staat alles in ruimte. Bloesems neuriën, Vlinders minnen, Ruwe schaduw! Ruwe schaduw!…

Als stilte de taal der mensen was, veroordeeld tot gevoel en het zicht. Als stilte de taal der mensen was, alleen voor een aanblik gezwicht. Als stilte de taal der mensen was, tijd en ruimte geruisloos doorkliefd. Laat stilte niet de taal der mensen zijn, praat, zing, lach, alsjeblieft.…

De maan spreekt weer in de diepe nacht de adem van het licht op volle kracht maan straal door ruimtereis gegaan om neer te dalen op ons allemaal het water is van zilver door het zilverlicht van dat stukje rots in de ruimte staat zij trots.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

de grond realistisch dichtbij lijkt en ik weet dat ik in tongval spreek daar mijn tanden zijn versleten en mijn kaken knakken als vingers gekruist op hoop van bidden is dat wat het is de ruimte waar jij over sprak daar de stilte een schreeuw is en de leugen waarin ik leef de waarheid bedenkt…

Ik vlieg door tijd en ruimte Mijn toekomst achterna Het kompas wijst naar de einder De vraag waarom ik besta Vecht tegen het orakel als donker met het licht Weersta de ultieme kracht Of wees een slaaf van het lichaam Dat toegeeft aan materie – bang is voor haar macht Iedereen is een mirakel Wonder boven wonder Van biologisch evenwicht…

opgesloten in mijn aftakelende lichaam moe en verdrietig van mijn eigen lijden gulle eindigheid in besloten ruimte verloren vrienden van vroeger hoop op bevrijding van bezetting van pijn en verdriet in overvloed nu wachtend op een stem uit de toekomst afscheid van achterblijvers in een dode ruimte mijn kracht is weggeëbd en uitgeput…

Tandenknarsend in het heelal staalvretende monsterproleet suisend in de ruimte ontstuitbaar geluidloos brok geladen angstaanjagend radioactief verpletterend verterend element gespleten kracht begrensde macht opbiedend "ëïgen ik" besef genadeloos afslachtend krachtsbejag…

blauwe bergkristal moment van meditatie naar binnen gekeerd wankel op de top op vaste grond uit balans gedachten voelbaar zien met ogen dicht ruimte om te bewegen de volgende stap ogen geopend terug in het hier en nu denkbeeldige kracht…

Ik wil tegen je aanliggen, de ruimte hebben. Genieten van elkaar, Zonder woorden te gebruiken. Alles ontdekken, net zolang doorgaan, totdat we niet meer kunnen. Totdat ik aangekleed ben, met jouw liefde. Totdat de ruimte is gevuld, met onze lichamen, die elkaar net hebben ontdekt.…

Geef me de ruimte! ik hoef je niet meer. Geef me de ruimte! ook al doet het zeer. Je hebt me bedonderd, bedrogen, gebruikt! Geef me de ruimte! ik gooi je eruit!…

Ik zal je ruimte geven het ging je iets te snel Ik doe het echter uit liefde maar ja dat weet je wel Ik wil je niet teveel pushen maar ik ben erg enthousiast Ik wil je steeds overtuigen en haal alles uit de kast Pas als ik zeker ben van jou zal ik pas wat rustiger zijn Je zegt dat je zeker bent en dat vind ik heel fijn…

‘t Verkleurde licht van sterren roept het universum te weerleggen het tegendeel is ook, beroept zich op zijn recht niet te ontzeggen gepatenteerde feiten nemen de eigen ruimte in, de stelling om stelling, houdbare systemen veroordelen een andre velling donkere materie blijft verhuld voor het oog maar is niet te negeren althans, het vreemde…

ik sta tussen verre groene wanden daarachter paarse golven ik hoor niets dan de wind fluisteren in de eeuwige bomen onder de wijde hemel duizend eeuwen geleden deden stormen en zand hier in ijzige koude een spel zwevend in ruimte en tijd voel ik de levenskracht ik ben deel van een grootse schepping…

Ze heeft haar kind begraven samen met het stil verdriet niemand die het ziet terwijl ze blijven draven Ze zwijgt de stilte dood laat geen ruimte voor het lege ik ontwaak en laat achterwege te luisteren naar het bloot in haar ogen, te kijken naar het bloed in haar oor barrevoets in het slijk en afgeweken van het spoor Wat fluistert…

Hier, in ’t Westfriese land, aan de rand, aanschouw ik wolken, dieren, lucht. Al die wisselingen maken dat ik zucht! Het is de aard van de jaargetijden waarvan het verscheiden mij doen verblijden. Ik heb aan dit land mijn hart verpand.…

Dood is maar dertig centimeter weg Nat asfalt glinstert in de zon Daar is de bocht - Trommelvliesscheurend motorgeschreeuw Flits van tandengrijns en stekelhaar Dood is maar dertig millimeter weg O, God! Een bocht....…

als je de kooi bent zonder de vogel komt de ander die de vogel zal zijn durf hoog te zweven als je de zwaan bent de ander in de schaduw kijkt je na zo lang hij kan als je valt wees dan niet bang voor het licht en het donker ik kom uit de schaduw vang je, zonder te vragen, op…