inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.337):

Als stilte de taal der mensen was

Als stilte de taal der mensen was, slechts gebaren en signalen, geen enkel geluid. Als stilte de taal der mensen was, onachtzaam alle woorden, alle talen, een kreet onbeduid. Als stilte de taal der mensen was, vreugde en emotie gesmoord. Als stilte de taal der mensen was, liederen en melodieën nimmer gehoord. Als stilte de taal der mensen was, veroordeeld tot gevoel en het zicht. Als stilte de taal der mensen was, alleen voor een aanblik gezwicht. Als stilte de taal der mensen was, tijd en ruimte geruisloos doorkliefd. Laat stilte niet de taal der mensen zijn, praat, zing, lach, alsjeblieft.

Schrijver: Sebastiaan Wolff, 15 juli 2017


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 97

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
16 juli 2017
Één ding is alvast zeker, je bent hoogst ongeschikt om kloosterling te worden, want het silentium zou je al gauw aan jouw laars lappen en terecht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)