Alle inzendingen over stilte OR leven OR spreken

jij kent het spel met woorden al sinds je geboren bent je ogen toonden de eerste klanken van je babymelodie later kwamen armen en handen tranen als je niet begrepen werd vergat als puber uit te leggen wat in lichaamstaal verzetten was voel je hart tegen mij fluisteren altijd zal ik luisteren naar de diepte in de woorden van je…

Dagen waarin we in liefde leven kunnen. Dagen waarin ik in vrede leven mag.…

De stilte roept het uit Beweeg je voeten Breek uit de isolatie van het verhaal Dat je voor je uit hebt geschreven Laat de onbekende spreken Zodat de geboorte van het avontuur Zonder verdoving kan leiden Tot nieuwe vrienden Roep terug tegen de stilte Roep je in beweging Hoor het roepen van de mensen Die de stilte hebben verbannen…

Ik hou van jou Ik hou van jou Ik hou van jou Ik hou van jou Ik hou van jou Het schrijft zo makkelijk Gemeend als of het geschreven is met het bloed uit mijn hart Nu alleen nog op de tong krijgen…

met een lach Ook al ben ik er niet mee eens, diep ongelukkig Sta ik wel honderd procent achter de dagdromen die mij lukken Dus laat mij spreken Want dat is beter dan het wel weten van opgeven…

Spreken is ZILVER Zwijgen is GOUD Blijven zwijgen is Brandbaar HOUT…

Hij sprak van leven en van dood, hij sprak van vergeven en van schuld hij sprak van nemen en ook geven, hij sprak van jou en ook van mij. Hij sprak over liefde en van haten, hij sprak van haasten en geduld, hij sprak van kinderen en beesten, hij sprak ook over heel veel geluk.…

Als de zin, zinloos is, dan lost spreken niks meer op.…

Blij ben ik dat we spraken, over dit en over dat, blij ben ik met het feit, dat we in elk geval, contact hebben gehad, dat zou nu niet meer kunnen je werd geveld als een grote boom, door een ziekte die nu bijna gewoon, aan het worden is. Je was enorm, je was wie je was, maar ik praat in verleden tijd, want nu, lig je daar…

Natuurlijk moeten we altijd spreken Om ergens begrip voor te kweken. Door te verzwijgen Zul je geen aandacht krijgen, Je kans is verkeken. Spreken is zilver En zwijgen is fout.…

Je zegt: Spreek niet van liefde tussen ons. Ik schud mijn hoofd: Mijn God, ik zou niet durven! Hij gaf je immers een vrouw en daarmee basta en daarmee af.…

Spreken is een last een strijd om licht om aandacht en ontzag dat daden moet werven. Spreken is blazen lucht verplaatsen een paraderen van protsige woorden. Gesproken stilte is een gedicht.…

Spreken is een last een strijd om licht om aandacht en ontzag dat daden moet werven. Spreken is blazen lucht verplaatsen een paraderen van protsige woorden. Gesproken stilte is een gedicht.…

Jouw ogen, ze spreken, zonder te spreken geven raad, maar doen me soms ook pijn toch zal ik vele dingen niet gauw vergeten door jou, voel ik me sterker en niet klein. Jouw ogen, weergeven de natuur met kleur, leren me soms hoe het leven toch kan zijn je bent lief, behulpzaam, maar wat ik betreur waarom, kunnen we niet vaker samen zijn?…

geen reactie, echt alles lijkt dood De kou sloeg een ieder om het hart tot het moment dat de arts ging reanimeren, stier- ven langzaam, maar zeker meer hersencellen, zeer vele De tijd reeds heulde met de duivel mijn hart als immer kabbelde voort terwijl ondertussen het lot een duivels plan smeedde dat mijn toen nog betrekkelijk jonge leven…

de stilte valt harder dan steen zo ineens sta ik alleen ben ik het punt van aandacht geleid door inspiratie die wacht totdat ikzelf de stilte breek en dan de woorden kies en spreek over deze mensen, voor mij in het dal giet ik zinnen als een waterval vervuild water laat ik meeglippen totdat de kanalen vastslippen…

in dat onbestemde, lege gevoel, een gemis, dat ik niet kan doorbreken, een schreeuw, die de stilte niet kan verwoorden je dood is in mijn leven verweven, ik moet mijn eigen grenzen passeren, het is een balanceren tussen leven en dood letters worden door de tijd gewist, ik spreek je naam uit, een vretend gemis, de nacht verbergt mijn wanhoop…

Onuitgesproken oplichtend in jou ogen Als ik je aankijk in stilte hoor ik wat je zegt al spreek je geen woord Een stralende glimlach roept Ik kan niet meer zonder jou. Ik laat je nooit meer los. Twee handen strelen: Ik ben er als je me nodig hebt. Je zegt me zoveel al spreek je geen woord.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

als een firmament vol sterren mij niet meer kan bekoren of ik van verre de stilte niet kan horen dan sta ik stil en kijk omhoog en zoek ik mijlenver in de zwarte hemelboog naar die ene ster die mij kan vertellen dat eenvoud 't raadsel vindt maar niet kan voorspellen hoe het leven zich windt ach, als sterren konden spreken zou 't…

Hoe kan je verder leven met die oorlog die je zo bewust hebt meegemaakt Hoe kan je verder leven na die oorlog zonder deze bewust te hebben meegemaakt Toch leven er mensen hier en nu en spreken zij verder over wat straks te doen is Wie bepaalt dan onze toekomst zij die weten en niets zeggen zij die spreken en niets weten of zij die…

Ik keer terug naar de schaduw, door mijn handen gedragen en houd me schuil in de stilte van het leven. Ik waag het niet om de wereld in te lopen, waar luidkeels mijn stem werd verzwegen. Al jaren slaap ik met mijn lichaam in langzame heesheid, verdrongen door de tijd, kapot geschreeuwd in een teruggetrokken leegte.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

je zegt me zoveel, al spreek je geen woord.…

In stilte hoor ik wat je zegt, al spreek je geen woord. Een stralende glimlach roept: Ik kan niet meer zonder jou. Je oogopslag sprekend: Ik laat je nooit meer los. Twee handen strelen: Ik ben er als je me nodig hebt. Je zegt me zoveel, al spreek je geen woord.…

mijn vraag weerkaatsend vragen doof stille muren goedemorgen eenzaamheid hoe gaat vandaag met jou in de stilte van de ochtend scheurt knisperend muesli als spreken mij tanden aan de doodse stilte even uiteen in de stilte van de middag verhaalt geslurpt vermicelli het doodgezwegen verhaal dat ik al duizendmaal hoorde in de stilte…

beiden zwijgen niet meer in staat stilte toe te dekken met een glimlach noch luchtig te laten spreken verliezen ze de wil om samen te delen en vergeten taal een eigen gezicht te geven…