Hartenkreten

hartenkreet (nr. 45.018):

Beslagen ruiten

Jouw ogen, grijsgroen van kleur
soms fel, giftig, soms teder, zacht
ze stralen iets uit, maar zonder geur
ondeugend, plagend, zoals jij dan lacht.

Jouw ogen, denkend, soms te veel
kon ik je dan je gedachten maar lezen,
hoewel ik graag eens met je speel
wil ik eerlijk en oprecht tegen je wezen.

Jouw ogen, ze zien me dan wel van buiten
maar daar doorheen, zie je nog mist,
ook al lijkt 't net op de beslagen ruiten
't is iets, wat nooit kan worden uitgewist.

Jouw ogen, ze spreken, zonder te spreken
geven raad, maar doen me soms ook pijn
toch zal ik vele dingen niet gauw vergeten
door jou, voel ik me sterker en niet klein.

Jouw ogen, weergeven de natuur met kleur,
leren me soms hoe het leven toch kan zijn
je bent lief, behulpzaam, maar wat ik betreur
waarom, kunnen we niet vaker samen zijn?