Alle inzendingen over stoer OR paraderen OR terras

zonnig terras weer verandert met de wind of zijn afwezigheid…

Mild geroezemoes op het terras aan de plas. Een trage zomer.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Spreken is blazen lucht verplaatsen een paraderen van protsige woorden. Gesproken stilte is een gedicht.…

Spreken is blazen lucht verplaatsen een paraderen van protsige woorden. Gesproken stilte is een gedicht.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

regentranen paraderen strelend langs jouw wang in de kille lentewind heel bijzonder net zoals toentertijd dit daagt uit tussen wilde zanden loop je weer door de regen in de spiegel van nat overzilverd glans geen geweeklaag stijgt op als de adem vrij en natuurlijk vloeit op moeder aarde…

Gordijnen paraderen ons voorbij het licht valt dood op mijn schoot gedaan, voorbij met vergeten de vergeelde toetsen te raken. Er tikt een klok, ergens. Ver weg herinneren oude mensen dat er een nacht was.…

De koe die hier in Tallinn zit te wachten Op aandacht die zij – nogal wiedes – krijgt, Is fraai gebronsd, heeft goede zin, maar zwijgt, Al heb ik een idee van haar gedachten: “In Frankrijk hebben ze ‘la vache qui rit’, De Esten hebben mij, het liefst bien cuit.”…

Hij weet niet dat zij in neon-licht voor 'n raam op de walletjes staat als hij juist daar paraderen gaat kijken ze in elkanders gezicht. Geheimen kunnen niet duren nu moeten ze elkaar zo accepteren zij uit...en hij in vrouwen-kleren of hun vriendschap zal het bezuren.…

een danspas en een grap zo maakt hij na begroetingsritueel zijn nonchalant entree ogen draaiend en een denkbeeldige vriendin in afscheid aaiend kiest hij een vriend als springplank voor zijn diepe duik in de aandacht fuik onnozel paraderend langs hun nieuwsgierigheid de laatste roddels strooiend wint zijn aanhoudendheid de kaarten…

Weer even ontberen Ontbrekende Griekse sferen Hun vriendelijkheid Blauwe zeeën van tevredenheid Gigolo’s en masse Paraderen langs de terrassen Vlassen naar mooie meiden Op scooters zullen ze rijden Leven met de sirtaki We eten saganaki Santorini, Naxos en Knossos In het spel waar liefde flost Verlang Witte huisjes, heuvels en geiten…

dromen in mij zien, maar ik besta niet in jouw dromen, stoere man met speer, stoere man met speer…

Op de keien liep ze. De lippen strak als haar rok; de rest gekreukt als haar bloes, hand in hand met het resultaat van een - onverhoopt geslaagde - seksuele inspanning. 'Papa boos?' vroeg die kleine, blonde schoonheid naar boven. Onmerkbaar knikte het hoofd, maar wij zagen het, de blonde en ik. Zij vroeg niets meer en ik begreep…

Op dit terras in de zon.…

“Graag drie bier en een droge witte wijn, Een muntthee, een gin-tonic en Westmalle, Daarbij een plankje met tien bitterballen, Omdat we vieren dat we samen zijn.” Nog één week wachten, luidde het betoog, Ik wou dat Rutte dáár eens over loog.…

De ambiance zien we later pas, maar ongetwijfeld is het een terras.…

Ach, geef mijn uitgemergelde karkas toch alsjeblieft een bed op een terras.…

Steeds opnieuw moet ik mildheid leren, voor mezelf en anderen; de stekeligheid vermijden, de harde woorden of het stoere zwijgen, herkennen wat het diepste is in de anderen en in mezelf: het steeds weer proberen de menselijkheid te winnen op de stekeligheid, het stoere zwijgen.…

Steeds opnieuw moet ik mildheid leren, voor mezelf en anderen; de stekeligheid vermijden, de harde woorden of het stoere zwijgen, herkennen wat het diepste is in de anderen en in mezelf: het steeds weer proberen de menselijkheid te winnen op de stekeligheid, het stoere zwijgen.…

stoer winterjasmijn ik nog in mijn winterjas zij bloeit al dagen…

Twee lindebomen eeuwenoud, stoere wachters aan de kerkhofpoort.…

zomaar een plek in Belgie een pad, een meer, een terras vol van historie om mij heen smaakt het bier me best…

Terras. Goddelijk glas met witte wijn als ambrozijn en mootjes zalm in dieselwalm.…

Een jonge lijster huppelt over mijn terras heel onverschrokken gewiekst kijkt zij mij aan en pikt en denkt die ken ik al…

Dankzij dit grondrecht kun je rebelleren Met spandoeken door steden paraderen Een straat een brug een autoweg blokkeren Het openbaar vervoer doodleuk stagneren Beroemde schilderijen haast versjteren Hartgrondig politiek Den Haag frustreren De andersdenkenden eens fijn schofferen Desnoods de grootste lariekoek beweren En als je boft, je…

open mond Zo alleen als ik daar stond Ik sta nu buiten Lekker op het terras te huilen…