Alle inzendingen over strateeg OR binden

Zij die zich aan niemand wil binden onderverzekerd voor haar eigen wijsheid Reflecterend in haar glimlachend gelaat stralen ogen duizenden mogelijkheden Zwevend op Beatles en Elvis Costello verwikkeld onvermoeibaar in een marathon Nieuwjaar omstrengeld onopgemerkt voorbij ons vuurwerk harder en mooier dan ooit…

Ik wil niet vertrouwen op de tast, niet in getallen verloren gaan, me niet binden zonder uitweg. Tot mijn ogen er scheel van staan.…

Toch zal ik ooit vinden de weg waar ik zoeken moet hopelijk niet eenvoudig laat ik mij klakkeloos binden aan gemak en aan zoet, verwend en eigenzinnig.…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Ooit op een dag pakt zij haar biezen niet meer bang te verliezen reist zij af naar een land ver van hier om te zoeken wat zij nooit zal vinden om te leren niet langer te binden gedragen op de wind de maan als kompas voor het tij dat zich keert de deining van de golven spoelt de schelp op een strand ver van hier…

stel je zou buiten het kader treden van de kaart verdwijnen naar een tongbrekend oord en in het water van mond en glimlach zou een zee van ruimte galmen tussen onze wangen konden we dan nog kusten verleggen, lijmen desnoods, om afstand te slechten en samen te binden zonder klef te worden?…

Het gematigde Het ernstige gezicht Het overzicht Het overwicht Het geduld Het respect Een leider Die bindt Met een bepaald intellect Op te kunnen doorgronden Standvastig te zijn Zodat er voor verdeeldheid Geen plaats is Geen terrein Een leider die kan binden Waarin een ieder zich kan vinden Zodat in de explosieve krachten Geen plaats…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Een nieuwe druppel ga ik volgen Die wordt al gauw door een DIKKERE verzwolgen Wéér een andere wil ik vinden die mijn gedachten weet te binden. Ik schommel met hem voort, Van hoog tot laag Dan eens vlug, dan weer héél traag Hoe lang zal hij mijn reisgenoot blijven?…

de Graaf van Merode is fijn gebouwd maar mist de fierheid zo node hij gaat te paard naar Lisse om een schoonheid te vinden hij kan het vrouwelijke geenszins missen maar geen enkele dame aan zich binden hoe hij zich ook laat coifferen danwel kleden volgens de laatste snit het ontbreekt hem aan pit de dansvloer te betreden…

de Graaf van Merode is fijn gebouwd maar mist de fierheid zo node hij gaat te paard naar Lisse om een schoonheid te vinden hij kan het vrouwelijke geenszins missen maar geen enkele dame wil zich aan hem binden hoe hij zich ook laat coifferen dan wel kleden volgens de laatste snit het ontbreekt hem aan pit de dansvloer te betreden…

Voor het open keukenraam, uitkijkend naar de tuin bind ik haar vast aan de stoel. Zij zingt. Ik vind niets om haar kwalijk te nemen. Ik betrap mijzelf met een schaar en begin haar natte haar te knippen. Langzaam. Zoiets vraagt tijd. Of ze gaat dood, of ze doet dat niet. Maar ze gaat dood.…

Wij zaaiden wat wij vinden, En eenmaal zien wij bloei; Maar die de schoof laat binden, Gaf 't zaad en gaf 't zijn groei,- En schiep, eer zon of regen De kiem nog had gekust, Als dubb'le wet van zegen De arbeid en zijn lust.…

Geloven is een kwestie van binden. Totaal gebonden zijn inhaleert het overeenkomen. Zolang je samen paden kan vinden. Want meerdere wegen leiden naar Rome. Samen deelt kunstig ons rijkelijk lot. Want gedragen door het leven absorbeert. Zonder uiteen varen op een vlot. Zijn beiden verantwoordelijk al je aanmeert.…

Mij zal je niet vinden Ik kan mij niet binden Je zal mij niet kennen Bevestiging van mijn liefde vind je niet Laat echte liefde achter me en vlucht in de volgende kik Ik ren,ik vlucht Voel geen liefde voor mij, laat me gaan in mijn onbereikbare bestaan Hecht niet, want ik durf niet Raak me niet, bereik me niet Voel me niet, want ik vlucht…

voelde de eerste herfstdraden op mijn lijf ze leken me te binden kon het begin niet vinden met zomer nog als dagelijks verblijf toch gaan ze samen met de tijd er komt meer spanning op de draden wat jou en mij ook drijft open maar in kleuren ze laten eindelijk de oogst weer geuren die staat geschreven op ons lijf…

Kan me nergens aan binden, de drukte maakt me klein. Door mezelf ontweken, nog nooit zo leeg geweest. Eenzaamheid begint te spreken, nu mis ik mezelf het meest. Gedachten hebben mij verlaten, maar de rust vind ik niet. Zodra mijn mond stopt met praten, spreekt mijn hart verdrtiet.…

ik wist van glas dat het doorzichtig was fragiel en breekbaar in al zijn componenten heb je verwond met transparante scherpte die diepe sporen in jouw kristal kerfde er was geen schaduw in doekjes voor het bloeden voelde mijn onmacht jou daarvoor te behoeden dacht dat glans en glitter zouden binden maar de waarheid liet zich niet…

Wees niet bang Ik ben niet ver Al is de afstand lang En groot Wees gerust Ik zal je vinden Met mijn charme aan je binden Redden in geval van nood Loslaten en je weer ontvangen Ik kus je lippen, streel je wangen Wrijf je handen warm en zacht Geloof in mij En de belofte Die ik tot jou doe Vannacht…

in de gestorven glans van jonge levens treuren zelfs narcissen vol gebogen smart ergens schijnt de zon ik ben haar kwijtgeraakt, toen tunnels openbraken onderweg geen mens heeft me gezegd dat ik vandaag alweer moet gaan en niemand weet of ik me nog kan binden zelfs nu lente haar beloftes draagt kan ik het licht niet vinden…

De nacht houdt gevangen in catastrofes alsof doorzichtige touwen kracht hebben te binden maar ontwaken is krachtiger als de dood alleen maar zin heeft in te grijpen Magere Hein heeft tot op heden nog lang niet al het werk verzet en laat het er niet bij zitten, hij slijpt continue zijn zeis, ondanks onverzettelijkheid gaat hij zelf flink over…

Alleen maar alleen, Ik mis mezelf nog het meest Want al die tijd, Is dit nooit mijn thuis geweest Kamers veel te klein, Te klein om echt te wonen In een hoekje van het bed, Hoop ik ooit thuis te komen Geen warm gevoel in huis, Geen ruimte echt te binden Denkend over toekomst, Hoop ik ooit een thuis te vinden…

Het zijn niet onze omstandigheden in verleden of heden verdriet en pijn die ons verloren gevoel bepalen ik denk dat de vervreemding van ons zelf de tol opeist die we zelf steeds betalen daarom moeten we vastbesloten zijn om ons nog meer aan elkaar te binden onophoudelijk blijven zoeken in blijheid wederkerig steeds ontdekken bevestigen…

Een hele natie wist je te binden, omdat je steeds een oplossing wist te vinden. Een mensenleven gaf je steeds weer zin, jij, de liefste, de hartenkoningin.…

alsof een waterput vol ongeschreven wetten emmertje voor emmertje wordt leeg gedregd zo schrijven wij gedreven via voorgeschreven regels in rijm verdrinkt misschien een inhoudrijk gedicht waar vrijheid zinkt tot op de bodem maar geef mij een stuk touw en ik bind mijn gedachten vast geheel ontregeld…

als je geweend hebt ben je mooi je ogen als bewierookt glas vallen als luiken je bent alleen maar mooi de trap naar boven is als licht zonder treden en dan ga je van mij weg maar nog ben je mooi het oude zand verkruipt niet meer je durft je lichaam bijna niet meer te binden je borsten huiveren, lippen zoenen voorbij de kapstok en toch…